ลูกไม้ลายสนธยา

ที่หน้ารั้วบ้าน จ่าสนิทที่มาซุ่มรออยู่ในรถกับมรุต เห็นปลาทูยืนรดน้ำต้นไม้ย่องเข้ามาเลียบๆ เคียงๆถามถึงเดือนพัตรา เธอยังไม่ทันจะตอบอะไร มีเสียงศิถีร้องถามว่าคุยกับใครอยู่

“ไม่ได้คุยอะไรนี่คะ ปลาทูแค่ร้องเพลง...แล้วนี่น้าจะไปไหนเหรอ”

“ไปธุระ”

ด้วยความปากไว ปลาทูถามว่าจะไปที่ไหน เลยโดนศิถีเอ็ดว่ายุ่งแล้วเดินออกจากบ้าน...

มรุตกับจ่าสนิทที่ซุ่มดูอยู่รอจนศิถีขึ้นรถสองแถว รีบขับรถตาม ทิ้งระยะพอสมควรไม่ให้เป็นที่สังเกต...

เดือนพัตราที่ถูกแก้มัดทั้งมือและเท้านั่งกิน

มื้อเช้าอยู่ในถ้ำโดยมีหัวหน้าสมุนกับสมุนจอมหื่นเฝ้าอยู่ไม่ห่าง หัวหน้าสมุนขอตัวไปปัสสาวะ สั่งให้สมุนจอมหื่นเฝ้าเธอไว้ดีๆ เดือนพัตรารอจนเขาไปพ้นสายตาแล้วถีบสมุนจอมหื่นล้มกลิ้งแล้ววิ่งหนีไปพลางทำสมาธิเรียกหาเหมหิรัญญ์ไปด้วย

เหมหิรัญญ์ที่นั่งหลับตาอยู่ได้ยินเสียงเรียกของเดือนพัตราลืมตาโพลงขึ้นมา หันมองไปทางทะเล...

ฝ่ายเดือนพัตราวิ่งหนีมาถึงปากถ้ำ เจอหันตราเดินเข้ามาพร้อมกับจ่าสนองและสมุนอีกสองคนก็หยุดกึกหันรีหันขวางไม่รู้จะหนีไปทางไหน สมุนจอมหื่นไล่ตามมาทันรวบตัวเธอไว้ หันตราไม่พอใจมาก ต่อว่าพวกสมุนดูแลกันอย่างไรถึงปล่อยให้ออกมาวิ่งเล่นแบบนี้

“หมดเวลาวิ่งเล่นแล้วล่ะ” ไม่พูดเปล่า หันตราเอาหนังสือสัญญาซื้อขายบ้านรัชดาพิพัฒน์ให้เดือนพัตราเซ็น โกหกว่าถ้ายอมเซ็นจะปล่อยตัวไป เดือนพัตราจับหนังสือ สัญญาฉีกทิ้ง

“ถึงฉันจะเซ็น คุณก็ไม่ปล่อยฉันอยู่ดี”

“แกนี่มันพูดยากพูดเย็นนักนะ...สนอง” หันตรา

รับหนังสือสัญญาอีกฉบับจากจ่าสนองแล้วจิกผมเดือนพัตราขึ้นมาสั่งให้เซ็น เธอปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่

“ทางเลือกมันมีไม่เยอะหรอก ไม่อยากลองเสี่ยงดูหน่อยเหรอ ถ้าไม่เซ็นทางเดียวที่จะได้รับก็คือตาย แต่ถ้าเซ็นก็ยังพอจะมีสิทธิ์ลุ้นให้มีชีวิตรอดได้บ้าง”

“แล้วคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าถ้าฉันเซ็นให้คุณแล้วฉันเป็นอะไรขึ้นมาตำรวจจะไม่สงสัยคุณ”

“เรื่องนั้นเธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก แต่ถ้าไม่ยอมแบบนี้ ฉันฆ่าแกก่อนแล้วเอาลายนิ้วมือแกพิมพ์ก็ได้ แล้วก็สร้างเรื่องว่าแกกลับเมืองนอก แค่นี้ก็จบ” หันตรายิ้มเหี้ยม เดือนพัตราแข็งขืนไม่ยอมเซ็น ยัยตัวแสบกระชากเธอมาตบหน้าคว่ำล้มลงกับพื้น เดือนพัตราขอถามคำเดียวว่าหันตราฆ่าคุณยายของตนใช่ไหม

“เลิกพูดมาก เลิกพล่ามได้แล้วเซ็น” หันตรายัดปากกาใส่มือ เดือนพัตราเอาปากกาแทงแขนอีกฝ่ายถึงกับร้องลั่น ตั้งหลักได้ตบเดือนพัตราหน้าหันแล้วเอาเท้าเหยียบมือข้างที่ถือปากกาสั่งให้เซ็นชื่อ เดือนพัตราเจ็บน้ำตาร่วง ร้องเรียกให้เหมหิรัญญ์ช่วยด้วย