ลูกไม้ลายสนธยา

ที่หน้าประตูห้องพัก จ่าสนิทกำลังเปิดประตูเข้าไปมีมือมาจับมือเขาไว้ หันขวับไปมองถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นเหมหิรัญญ์ยืนอยู่กับอรุณ...

ริมฝีปากมรุตกำลังจะชนแก้มเดือนพัตราที่นอนหมดสติ ทันใดนั้นประตูบ้านเปิดผลัวะ เหมหิรัญญ์เห็นเขาฉวยโอกาสกับคนรักของตัวเองก็โกรธมากพุ่งเข้าไปต่อยหน้า ตะคอกใส่คิดจะทำอะไรกับเธอ มรุตเช็ดมุมปากตัวเองที่มีเลือดซิบ ขอโทษเขาด้วย ตนไม่ได้ตั้งใจ เหมหิรัญญ์ยังเคืองไม่หายจะเข้าไปซ้ำ จ่าสนิทรีบขวางไว้

“คุณเหมใจเย็นๆนะครับ คือผมกับผู้กองเจอคุณเดือนที่ชายหาดแล้วคุณเดือนเป็นลม ผมกับผู้กองเลยพามาพักที่นี่...นี่ไงครับยาดม” จ่าสนิทยิ้มแหยๆ

ชูยาดมยาลมยาหอมกับล่วมยาให้เหมหิรัญญ์ดู

“แต่ที่ผู้กองทำเมื่อครู่...” เหมหิรัญญ์จ้องมรุตเขม็ง เขาไม่กล้าสบตาด้วยรู้ตัวว่าผิดที่ระงับใจตัวเองไม่ได้ เดือนพัตราฟื้นขึ้นพอดี เหมหิรัญญ์เลิกสนใจ

มรุตรีบเข้าไปถามเธอด้วยความเป็นห่วงว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เธอส่ายหน้ามองไปทางมรุตสีหน้าไม่พอใจในสิ่งที่เขาทำกับเธอตอนอยู่ชายหาด ชวนเหมหิรัญญ์กลับ

“คุณอรุณพาเดือนกลับไปก่อน ผมมีเรื่องต้องคุยกับผู้กอง”

อรุณรับคำ ค่อยๆพยุงเดือนพัตราออกไป มรุตคิดว่าเหมหิรัญญ์จะคุยเรื่องเมื่อครู่ ชิงขอโทษเขาอีกครั้ง ตนผิดเองที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้

“การที่คุณรู้สึกดีกับใครสักคนมันเป็นเรื่องที่ดี แต่การที่คุณทำแบบนั้นมันเป็นการไม่ให้เกียรติกัน คุณรู้ใช่ไหมว่าผมกับเดือนเป็นอะไรกัน” เหมหิรัญญ์ย้ำเสียงเข้ม มรุตเสียงอ่อยว่าเขาไม่จำเป็นต้องย้ำตนก็พอจะรู้แต่ก็ขอบคุณที่หมัดของเขาเมื่อครู่เรียกสติของตนกลับมาได้มากโข เหมหิรัญญ์ขอคุยเปิดใจกับเขาเพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้คุยกันมากนัก มรุตสงสัยว่าเขาอยากคุยเรื่องอะไร

เรื่องที่เหมหิรัญญ์จะคุยด้วยไม่พ้นเรื่องที่มรุตแกล้งทำตัวเลวร้ายทั้งที่ความจริงแล้วไม่ได้เป็นอย่างนั้น เขาทำเป็นไม่สนใจไยดีเดือนพัตรา แต่พอเธอหายตัวไปเขาร้อนใจออกตามหาไปทั่ว เหมหิรัญญ์รู้ว่าเขามีเหตุผลที่ทำตัวแย่ๆ จะไม่ดีกว่าหรือถ้าเราจะร่วมมือกัน มรุตนิ่งคิดอยู่อึดใจก่อนจะเล่าทุกอย่างให้เหมหิรัญญ์ฟัง

“คุณเสี่ยงมากที่เอาตัวเองเข้าไปพัวพันกับคนพวกนั้น”

“ทำไงได้ มันเป็นทางเดียวที่พอจะทำได้ตอนนี้”

เหมหิรัญญ์ขอบคุณมรุตมาก  อย่างน้อยก็เบาใจที่รู้ว่ายังมีคนหวังดีกับเดือนพัตราอีกคนหนึ่ง ผู้กองหนุ่มไม่วายแดกดัน ตกลงนี่เขาไว้ใจตนแล้วหรือ เขาไว้ใจมรุตเฉพาะเรื่องงานเพราะเชื่อว่ามรุตเป็นคนมีความยุติธรรม แต่สำหรับเรื่องหัวใจ  เขายังไม่ไว้ใจมรุตอยู่ดี  แล้วเตือนว่า อย่าทำแบบวันนี้กับเดือนพัตราอีก

“เอาเป็นว่าสำหรับเรื่องงาน เราจะร่วมมือกันส่วนเรื่องอื่น คุณเดือนจะเป็นคนตัดสินใจและผมสัญญาอย่างลูกผู้ชายว่าจะไม่ทำแบบวันนี้อีก”

ooooooo