ลูกไม้ลายสนธยา

“คงเป็นเพราะว่าคุณศิถียังไม่รู้อะไรลึกๆเกี่ยวกับนายหัวมากกว่า คุณศิถีน่ะทำงานที่บ้านรัชดาพิพัฒน์มาตั้งหลายปี ไม่น่าจะมาเป็นพวกเดียวกับนายหัวหรอกครับ”

“คนเราบางคนก็รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ”

จ่าสนิทนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ยังมีอีกคนหนึ่งที่เราพอจะถามความเคลื่อนไหวของเหมหิรัญญ์ได้ คนนั้นก็คืออรุณ พักหลังมานี่เห็นเหมหิรัญญ์กับเดือนพัตราสนิทกับอรุณมาก บางทีเขาอาจจะไปปรึกษาอะไรกับอรุณก็ได้ มรุตเห็นด้วยช่วยจ่าสนิทพากันออกไปทันที...

หมอมาทำแผลให้เดือนพัตราเสร็จเรียบร้อย แต่ถ้าจะให้ปลอดภัยแน่ๆหมอแนะให้พาไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกครั้ง อรุณไว้ใจเขาในเมื่อเขาบอกว่าไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง แค่กระสุนเฉี่ยวก็น่าจะปลอดภัยแล้ว และขอร้องให้เขาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับอย่าให้ใครรู้

“เออๆ แล้วนี่ยา ถ้าคนไข้ฟื้นมาอาจจะปวดแผลหรืออาจจะมีไข้ก็ให้กินยานี่ ถ้ามีอะไรก็โทร.หาฉันแล้วกัน...งั้นฉันกลับก่อน...ผมกลับก่อนนะครับ” หมอหันไปลาเหมหิรัญญ์ซึ่งไม่ลืมขอบคุณเขา

ครู่ต่อมาอรุณออกมาส่งหมอที่หน้าสำนักพิมพ์ จ่าสนิทเดินเข้ามาทักเขาถึงกับสะดุ้งโหยง หันรีหันขวางกลัวใครจะมาเห็น จ่าแปลกใจทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย แล้วถามว่าใครเป็นอะไรหรือถึงได้มีหมอมาที่นี่

“ไม่มี” อรุณตอบเสียงสูงปรี๊ดมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด “จ่ามีอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่มีผมขอตัวไปทำงานก่อน”

อรุณหันหลังกลับเข้าในตัวตึก จ่าสนิทเดินตามจะขอกินกาแฟสักแก้ว เขาโกหกว่ากาแฟหมดแล้วรีบปิดประตูสำนักพิมพ์ไม่ยอมให้จ่าตามเข้ามา จ่าต้องดันประตูไว้ไม่ให้ปิดจะขอเข้าไปให้ได้

“บอกว่าไม่ให้เข้าก็ไม่ให้เข้าไง จ่านี่พูดไม่รู้เรื่องหรือไง” อรุณดันจนล็อกประตูได้ก็ถอนใจโล่งอก จ่าสนิทรีบกลับไปรายงานมรุตที่รออยู่ในรถว่าต้องมีอะไร ไม่ชอบมาพากลแน่ๆ อรุณถึงไม่ยอมให้ตนเข้าไปข้างใน

ooooooo

ทันทีที่อรุณกลับเข้ามา เหมหิรัญญ์บอกว่าจะต้องหาที่ซ่อนตัวให้เดือนพัตราสักพัก

“ก็ดีเหมือนกันนะครับ เมื่อกี้จ่าสนิทมาท่าทางเหมือนสงสัยว่าคุณจะอยู่ที่นี่แน่ๆ ว่าแต่คุณเล่าให้ผมฟังหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น”

“หันตราส่งคนมาจับตัวเดือน โชคดีที่ผมไปช่วยไว้ทัน ตอนนี้ถ้ามีใครรู้ว่าเดือนบาดเจ็บ อาจจะส่งคนมาทำร้ายได้อีก ผมไม่อยากห่วงหน้าพะวงหลัง ถ้าหาที่ซ่อนให้เดือนได้ ผมคงไม่ต้องห่วงอะไรมากนัก”

“แต่ถ้าจะไปตอนนี้คงไม่ได้ รอให้มืดก่อนแล้วกัน จ่าสนิทคงยังไม่ไปไหนแน่”

อรุณนึกขึ้นได้ว่าเหมหิรัญญ์ไม่จำเป็นต้องเข้าตามตรอกออกตามประตูเหมือนคนอื่น จึงรีบเปิดมือถือหาที่อยู่รีสอร์ตของเพื่อนตัวเองให้ เขาจะได้พาเดือนพัตราหลบไปที่นั่น