ลูกไม้ลายสนธยา

“แต่จริงๆแล้วคุณเดือนอยู่กับคุณเหมก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอยู่แล้วใช่ไหมครับ ยอดมนุษย์ของผม” อรุณกระเซ้าอย่างอารมณ์ดี เหมหิรัญญ์งงยอดมนุษย์คืออะไร เขาอธิบายว่ายอดมนุษย์คือคนที่มีพลังพิเศษ สามารถทำอะไรที่คนปกติทำไม่ได้ มาเพื่อช่วยปกป้องโลก แล้วเปิดคลิปซุปเปอร์ฮีโร่ในหนังทำเงินให้เหมหิรัญญ์ดู

“นี่ไง พวกยอดมนุษย์ก็จะมีพลังพิเศษที่แตกต่างกันไป เหมือนคุณเหมไงครับ นี่แหละครับเขาเรียกว่า ยอดมนุษย์หรือซุปเปอร์ฮีโร่”

เหมหิรัญญ์ดูคลิปอย่างสนใจ เดือนพัตรามองเขายิ้มๆ...

กินมื้อค่ำเสร็จแต่วโรชาไม่ยอมกลับบ้าน ชวนมรุตไปหาอะไรดื่มกันต่ออ้างทั้งเบื่อทั้งเครียด กลับบ้านก็เจอแต่เรื่องวุ่นวาย มรุตไม่อยากขัดใจในเมื่อมันจะทำให้เธอสบายใจขึ้นเขาก็ยินดี...

ทางฝ่ายอรุณเข้ามาในสำนักพิมพ์เจอปริทัศน์นั่งรอท่าอยู่ก็ร้องทักว่ามาได้อย่างไร เขาติดต่อเดือนพัตราไม่ได้ก็เลยเป็นห่วงจึงต้องกลับมา อรุณเล่าให้ฟังว่า

เดือนพัตราถูกคนร้ายลักพาตัวไปแต่ไม่ต้องห่วงเหมหิรัญญ์ไปช่วยไว้ได้ทัน แม้เธอได้รับบาดเจ็บกลับมาแต่ก็ไม่หนักหนาสาหัสอะไร ปริทัศน์มีสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด อรุณสงสัยมีอะไรหรือเปล่า เขาเป็นห่วงเหมหิรัญญ์

“ห่วงคุณเหม...ห่วงทำไม หรือว่ามีอะไรที่ผมยังไม่รู้” อรุณมองปริทัศน์อย่างรอคำตอบ เขาเล่าเรื่องคืนเดือนดับที่มีผลโดยตรงต่อเหมหิรัญญ์ให้ฟัง

“งั้นก็หมายความว่าเหลือเวลาอีกไม่กี่วันก็จะถึงคืนเดือนดับ ผมสงสัยอยู่แล้วเชียวว่าทำไมคุณเหมถึงไม่ยอมพาคุณเดือนกลับบ้าน”

“คุณสงสัยอะไร”

อรุณสงสัยว่าทำไมเหมหิรัญญ์ถึงบอกให้รอให้ผ่านสองสามวันนี้ไปก่อนแล้วค่อยจัดการเรื่องทั้งหมด ปริทัศน์ตั้งข้อสังเกต เหมหิรัญญ์รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองเลยอยากซ่อนตัวไม่ให้ใครเจอ อรุณอยากรู้ว่ามีทางช่วยอะไรเขาได้บ้าง ปริทัศน์ได้ข้อมูลจากสมุดโบราณบอกไว้ว่าคนของอุตรกุรุทวีปต้องอาศัยการบำเพ็ญเพียรหรือการนั่งสมาธิเพื่อให้ข้ามวันอัปมงคลนี้ไปได้

“เราต้องคุยเรื่องนี้กับคุณเหมเพราะถ้าวันนั้นเกิดมีเรื่องขึ้นมาต้องแย่แน่ๆ” อรุณหน้าเครียดขึ้นมาทันที

“ใช่ เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าวันที่ผมโดนจับตัวไปแล้วโดนมอมยา ผมเผลอพูดอะไรไปบ้าง”

ooooooo

ที่บ้านพักในรีสอร์ต เหมหิรัญญ์นั่งดูหนังซุปเปอร์ฮีโร่อยู่กับเดือนพัตราอย่างสนุกสนาน เธอนึกขึ้นได้ว่าซุปเปอร์ฮีโร่ทุกตัวต่างมีจุดอ่อนด้วยกันทั้งนั้น แล้วเขามีหรือเปล่า เหมหิรัญญ์อึ้งไปอึดใจ

“จุดอ่อนของผมก็คุณไง เวลาผมอยู่ใกล้ๆคุณใจผมอ่อนยวบทุกครั้ง” ไม่พูดเปล่าเหมหิรัญญ์ขยับเข้าหา

“ทำตัวแบบนี้ ปากหวานขนาดนี้เขาเรียกว่าเจ้าชู้”