ลูกไม้ลายสนธยา

ขณะเกิดสุริยคราสเต็มดวงในฝั่งชมพูทวีป เรขรุจีซึ่งนั่งสมาธิขอพรอยู่ใต้ต้นกัลปพฤกษ์ร่วมกับชาวอุตรกุรุทวีปลืมตาขึ้นสีหน้าเป็นกังวลห่วงเหมหิรัญญ์ไม่รู้ป่านนี้เป็นอย่างไรบ้าง

“วันอมาวสีได้เริ่มขึ้นแล้ว” เรขรุจีพึมพำกับตัวเอง ไม่มีสมาธิจะสวดภาวนาต่อ...

ระหว่างที่สุริยุปราคากำลังเต็มดวง มรุตเอาธัมบ์ไดรฟ์ที่ได้จากทัศน์เทพมาเปิดดู เป็นไฟล์คลิปเหตุการณ์ในห้องสมุดวันที่กมลทิพย์ถูกฆ่าเห็นวโรชามาที่ห้องสมุดเช่นกัน นี่เป็นคลิปที่หายไปจากที่เกิดเหตุนั่นเอง จ่าสนิทเข้ามารายงานว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เขารีบปิดคอมพิวเตอร์

“งั้นก็ไปได้” มรุตเดินนำจ่าสนิทออกไปสีหน้าเคร่งเครียด...

ในเวลาเดียวกัน รถของนายหัววรงค์แล่นมาจอดหน้าตัวบ้านรัชดาพิพัฒน์ นายหัวหันมาทางทองมาตย์

“แกลงไปแล้วซ่อนตัวอยู่จนกว่าเดือนพัตราจะกลับมา ถ้ามันได้ของที่ฉันต้องการแล้วมันจะกลับออกมา ให้แกชิงของที่มันเอาติดตัวมาให้ฉัน”

ทองมาตย์สงสัยว่าของอะไร นายหัววรงค์บอกเพียงสั้นๆว่ากุญแจ เขาจะซักอีกนายหัวห้ามซักถามอะไรทั้งนั้นแค่ทำตามที่ตนสั่งก็พอ ทองมาตย์รับคำรีบลงจากรถไปซ่อนตัวในสวนข้างบ้าน

นายหัวลงจากรถแหงนหน้าขึ้นมองบนฟ้าที่มืดครึ้มจากอาทิตย์ดับ “ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นแล้วสินะ”

ศิถีที่เดินเข้ามาต้อนรับแหงนมองตาม “วันนี้เป็นของเราแล้วนะคะนายหัว”

“วันนี้ฉันจะได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ” นายหัววรงค์สีหน้ามั่นใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในตัวบ้านพร้อมศิถี

ooooooo

การที่นายหัววรงค์กักขังแก้วเพชรไว้ในห้องนอนไม่ใช่เพื่อลงโทษเท่านั้น แต่เพื่อให้แผนการวันนี้ลุล่วง โดยอ้างกับพิมพ์ดาราว่าแก้วเพชรป่วยไปร่วมงานกับเขาไม่ได้ ก็เลยต้องมาขอร้องให้เธอไปเป็นเพื่อนเขาแทน พิมพ์ดาราแต่งตัวรอท่าเขาอยู่ที่ห้องรับแขก ครั้นนายหัวมาถึง ชวนให้เธอรีบไปกันได้แล้วงานใกล้เริ่มแล้ว

“ค่าพี่ชายสุดหล่อ” พิมพ์ดารากระเซ้า ก่อนเดินนำนายหัววรงค์ออกไป ศิถีมองตาไม่ค่อยพอใจที่เห็นเธอหยอกล้อกับเขาอย่างสนิทสนม ปลาทูไม่วายปากเสีย

“นี่ถ้าไม่ติดว่าคุณนายแก้วเพชรเป็นเมียนายหัวนะ ปลาทูคิดว่าคุณพิมพ์เหมือนจะเป็นเมียนายหัวซะงั้น” ปลาทูเห็นศิถีมองตัวเองตาขวางก็ตกใจ “เป็นอะไรอ่ะน้า”

“ไม่ต้องพูดมาก เดี๋ยวออกไปซื้อของในตลาดให้ฉันด้วย” ศิถีออกอุบายไล่ปลาทูไปให้พ้นทาง...