ดวงใจขบถ

“อ่อนใจนี่แหละ ฟังผมนะ นี่มันแค่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง หนทางจากนี่ไปถึงชายแดนเมืองไทยมันยังอีกไกล แล้วไม่รู้ด้วยว่าข้างหน้าเราจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง แต่ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน ถ้าคุณท้อ คุณกลัว ให้มองหน้าผม”

“มองหน้าคุณแล้วยังไง”

“เฮาก็จะยิ้มให้คุณ” พสุพูดเลียนแบบ ยิ้มขี้เล่น ให้กำลังใจ ทำเอาเจ้าจ้อยคลายความเครียดลงไปได้เยอะ “คุณต้องมีกำลังใจ ไม่ว่ายังไงพวกเราก็ต้องเดินหน้าต่อไป ถอยหลังกลับไม่ได้อีก แต่คุณไม่ต้องกลัว คุณไม่โดดเดี่ยว คุณยังมีเฮา เฮาเก่ง เฮาจะปกป้องคุณเอง”

เจ้าจ้อยหลุดยิ้มออกมาจนได้ พสุยิ้มกว้างให้ แล้วต่างคนต่างก็มองกันเหมือนมีแรงดึงดูด จนพสุต้องรีบละสายตาลุกขึ้น ยกน้ำขึ้นดื่มพลางหันมองทาง

“ไปต่อกันเถอะ เราต้องรีบเดิน หาที่ดีๆเพื่อพักค้างแรมคืนนี้”

“อะไรนะ! เราไปจุดนัดพบไม่ทันก่อนค่ำเหรอ”

“เราหนีพวกโจรออกนอกเส้นทางมาไกล ต้องเดินอ้อมไปอีกทาง”

เจ้าจ้อยถอนใจเฮือก สุดเหนื่อยอ่อน แต่ต้องเดินต่ออย่างไม่มีทางเลือก

ooooooo

ที่คุ้มจันทราซึ่งอยู่ทางเหนือของไทยมีอาณาเขตกว้างขวางราวกับวัง เจ้าอุ่นคำกับเจ้าขุนแสงเรืองกำลังเดินทางมาที่นี่ โดยมีแซงแซวนางกำนัลรอรับ

พอสองแม่ลูกลงจากรถ แซงแซวก็เสนอหน้าฉอเลาะ แต่ลุมพูนางกำนัลเอกและจ่อแตนางกำนัลผู้ช่วยดูเหมือนไม่ค่อยยินดีต้อนรับ ลุมพูถามเจ้าอุ่นคำว่ามาที่คุ้มจันทรามีธุระอะไร คำถามนั้นเล่นเอาเจ้าอุ่นคำของขึ้นทันที

“ฉันเป็นแม่ของคู่หมั้นเจ้าแสงจันทา เป็นชายาของเจ้าขุนหาญฟ้าว่าที่เจ้าหลวงคนก่อนที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายของเจ้าหลวงคนปัจจุบัน ทำไมฉันจะมาที่คุ้มจันทราโดยไม่มีธุระไม่ได้”

“แล้วถ้าฉันกับท่านแม่จะมาอยู่ที่นี่ ใครกล้ามีปัญหาอะไร”

ลุมพูสบตากับจ่อแตแล้วทำใจเย็นรับมือ “เจ้าอุ่นคำกับเจ้าขุนจะมาอยู่ที่คุ้มจันทรา ข้าเฮาเข้าใจถูกไหมเจ้าค่า”

“รู้แล้วก็ให้นางกำนัลไปขนกระเป๋าเสื้อผ้าฉันลงจากรถสิ เอาไปเก็บที่เรือนหลังเดิมที่ฉันเคยมาพัก จัดห้องหับให้เรียบร้อย ฉันจะไปรออยู่ที่เรือนนวด...ไปเจ้าขุน”

เจ้าอุ่นคำกับเจ้าขุนแสงเรืองเดินเข้าคุ้มไป แซงแซวได้ทีรุกเร่งจ่อแตให้ช่วยขนกระเป๋าลงจากรถ จ่อแตไม่ชอบใจเลยมีปากเสียงกันใหญ่จนแทบจะวางมวย

“หยุดเถียงกัน! ไปช่วยยกกันทั้งสองคนนั่นแหละ พวกเธอก็ไปช่วยยกด้วยไป เอาไปไว้ที่เรือนรับรองหลังใหญ่ แล้วจัดการทำความสะอาดห้อง เปลี่ยนผ้าปูที่นอนหมอนมุ้งให้เรียบร้อย”

แซงแซวกับจ่อแตเกรงกลัวลุมพูจึงหยุดรบราแล้วช่วยกันกับนางกำนัลคนอื่นๆขนสัมภาระของสองแม่ลูกไปเก็บ เสร็จแล้วแซงแซวก็ไปพินอบพิเทาเอาใจเจ้าอุ่นคำกับเจ้าขุนแสงเรืองที่เรือนนวดต่อ จีบปากจีบคอสรรเสริญเยินยออยากให้สองแม่ลูกได้เป็นใหญ่ในเมืองจาย นั่นยิ่งทำให้ทั้งเจ้าอุ่นคำและเจ้าขุนแสงเรืองพอใจและมีความหวัง หลังจากเจ้าอุ่นคำเคยพลาดหวังตำแหน่งมหาเทวีมาแล้วครั้งหนึ่งในอดีต...