ดวงใจขบถ
ตอนที่ 1
“ทำไมถึงมารังแกกัน ชาวเมืองจายไม่เคยไปทำร้ายใคร”
ยุพราชโกรธแทบระเบิด ลุกมายืนกำหมัดทุบไปที่ ผนังถ้ำ ตาแดงก่ำ...ขณะเดียวกันเจ้าจ้อยก็ตกอยู่ในอาการทุกข์ใจ เศร้ากับการพลัดบ้านไม่ต่างกัน เอาแต่นั่งคิดถึงสาเหตุที่ทำให้ทหารซาอูบุกรัฐคีรีหลวง
“เพราะใต้แผ่นดินของคีรีหลวงมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์มากมาย ทั้งแร่เงิน ทอง เพชรพลอย และบ่อน้ำมัน ขณะที่ซาอูไม่มีอะไรเลย พวกมันถึงอยากได้ครอบครองคีรีหลวง”
พสุนั่งอยู่ข้างกองไฟ คิดตามและหันมาแสดงความเห็น “ถ้าอย่างงั้นรัฐคีรีหลวงก็เปรียบเสมือนท้องพระคลังของซาอูน่ะสิ”
“ถูกต้องแล้ว ถ้ารัฐคีรีหลวงขอแยกตัวเป็นรัฐอิสระได้สำเร็จเมื่อใด เมื่อนั้นซาอูก็จะกลายเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในทันที นายพลอังกูถึงได้ยึดอำนาจ”
“ยังดีที่รัฐคีรีหลวงมีพันธมิตรที่ดี หน่วยข่าวกรองถึงได้แอบส่งข่าวส่งคนเข้ามาช่วยเหล่าเจ้าหลวง แต่ก็เชื่อว่าคงช่วยไม่ได้หมดทั้ง 33 เมือง”
“แล้วใครเป็นคนส่งคุณกับยุพราชมาช่วยพวกเรา เล่าให้ฉันฟังได้มั้ย”
“ผมไม่เล่าจะได้มั้ย” เขาพูดกวนหน้าตาย
“เห็นหรือไม่ เฮาพูดผิดเสียตรงไหน คุณเป็นโรคกวนประสาท”
“ฮ่าๆ ผมก็แค่เย้าแหย่คุณเล่น ไม่อยากให้คุณคิดมาก โอเค ไหนๆผมก็มาช่วยคุณแล้ว คุณก็ควรจะได้รับรู้ที่มาที่ไปของภารกิจลับทั้งหมด”
แล้วชายหนุ่มก็นึกย้อนเหตุการณ์ไปเมื่อสองวันก่อนที่ตึกทำการหน่วยข่าวกรองสหรัฐอเมริกา
พสุกับยุพราชในเครื่องแบบทหารเดินตามทหารอเมริกันเข้ามา สีหน้าทั้งสองพร้อมรับภารกิจ
“อีกไม่กี่เดือนผมก็จะหมดสัญญากับกองทัพสหรัฐฯในหน่วยกรีนเบเรต์แล้ว แต่อยู่ๆผมกับยุพราชก็ถูกเรียกตัวมารับภารกิจลับที่ประเทศไทย”
นายทหารเดินนำมาหยุดที่หน้าห้องห้องหนึ่ง บอกว่า “ท่านนายพลฟอสลีย์รอพวกคุณอยู่ในห้อง เชิญครับ”
เขาเปิดประตูให้พสุกับยุพราชเดินเข้าไปในห้องแล้วปิดประตู สองหนุ่มก้าวเข้ามาก็เห็นนายพลฟอสลีย์ในเครื่องแบบยศพันตรีนั่งอยู่กับเจ้าอุ่นคำในชุดเจ้าเมืองจาย มวยผมประดับด้วยหวีสับทองคำ ถือพัดในมือ และเจ้าขุนแสงเรือง ชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวพรรณผู้ดี ค่อนข้างสำอางในชุดสูท
พสุมองไปที่ทั้งคู่อย่างไม่รู้จักว่าเป็นใคร แต่สีหน้ายุพราชแปลกใจ เพราะรู้จักทั้งคู่เป็นอย่างดี
“สวัสดีหมวดพสุ หมวดยุพราช”
พสุกับยุพราชถอดหมวกทำความเคารพนายพล
“หมวดยุพราชคงจำเจ้าอุ่นคำได้ เธอเป็นญาติของเจ้าแสงหน่อฟ้า ซึ่งเป็นเจ้าหลวงเมืองจาย เจ้านายของคุณ และเจ้าขุนแสงเรือง ลูกชายของเจ้าอุ่นคำ...คู่หมั้นของเจ้าแสงจันทา”
เจ้าอุ่นคำยิ้มน้อยๆ วางมาดราวมหาเทวี ขณะที่เจ้าขุนแสงเรืองก็วางมาดหยิ่งยโสทำตัวเป็นเจ้านายตามกิตติศัพท์ที่คนในเมืองจายรู้กันดี พสุกับยุพราชนั่งฟังอยู่ในระเบียบ นายพลฟอสลีย์ผายมือไปที่เจ้าอุ่นคำและลูกชาย
เจ้าขุนแสงเรืองเริ่มสนทนา “นายพลอังกูมันยึดอำนาจ ตอนนี้เมืองซาอูอยู่ในมือมัน มันมีคำสั่งให้โค่นล้มอำนาจเจ้าหลวงของรัฐคีรีหลวงทุกเมืองหวังฮุบดินแดนของเราไปเป็นของซาอู”
