เพลิงเสน่หา

“ขอบใจนะ...ตั้งแต่รู้จักหมอฝรั่งนี่ ฉันมียาดีเต็มบ้านเลย”

หมอปาล์มยิ้มรับพลางปรายตาไปทางขนมกล้วย “ตั้งแต่รู้จักคุณหญิง คุณขนมกล้วย ผมก็ได้กินของ อร่อยๆไม่มีขาด ขอบพระคุณมากนะครับที่เอาของอร่อยไปฝากเรื่อยเลย”

“ฉันยินดี...แล้วถ้ามีอะไรให้ช่วยขอให้บอก จะได้ตอบแทนน้ำใจบ้าง หมอฝรั่งดีกับฉันเหลือเกิน”

หมอเจมส์อยากช่วยเพื่อนจีบสาวแกล้งเอ่ยขอพันธุ์กล้วยที่เรือนเทียนหยดฟ้าไปปลูกที่บ้านเกิด ณ ต่างแดน คุณหญิงมณฑาเข้าใจความหมายแฝงดี ตอบรับด้วยความยินดีแถมเปิดโอกาสให้ขนมกล้วยคุยกับหมอปาล์มอีกต่างหาก

ooooooo

ใบบัวไม่ได้ไปต้อนรับหมอฝรั่งทั้งสอง แต่ไปเก็บผักในคลองหน้าเรือนเลยเจอขุนสักที่มาหาคุณเทียนเพราะโดนมนตร์สกุณายาสั่ง

การปรากฏตัวของขุนสักทำให้ใบบัวตระหนกมากวิ่งหนีเข้าเรือน ขุนสักไม่ได้มีเจตนาร้าย แค่รู้สึกอยากมาเยี่ยมคุณเทียนเลยวิ่งตามไปอธิบายเด็กสาวที่คุ้นหน้าคุ้นตาว่าเป็นใบบัว

คุณเทียนเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างและเข้าใจเจตนาขุนสักผิด คิดว่าเขาวิ่งตามใบบัวเพราะคิดอกุศลเลยจะสั่งสอน

“มันรนหาที่...เราต้องทำให้มันได้รู้ว่าต่อให้มันเสแสร้งปั้นหน้ามาดีแค่ไหนก็ไม่มีทางลบล้างความผิดของมันได้ จัดการให้มันได้อับได้อาย ไม่ต้องสู้หน้าใครอีกเลย!”

โพล่งจบก็ร่ายมนตร์สกุณายาสั่งใส่ขุนสัก

“ด้วยมนตราแห่งสกุณายาสั่ง จงเชื่อฟังข้า จงทำตามคำสั่งของข้า เจ้าจงมีแต่ความกระสันสวาท...จำไว้!”

ฤทธิ์เดชมนตร์สกุณายาสั่งทำให้ขุนสักตาเยิ้ม เกิดอารมณ์กำหนัดอยากจับผู้หญิงปล้ำ คุณเทียน

สาแก่ใจมาก คอยจับตาดูตลอดและร่ายมนตร์กำกับให้ขุนสักทำเรื่องหน้าไม่อายต่อหน้าธารกำนัล

ใบบัวที่ไปตามมะลิกับขนมกล้วยมาดูขุนสักตกใจมากเมื่อเห็นอาการเหมือนคนคลั่งรักของเขา หมอปาล์มที่ตามขนมกล้วยมาก็เช่นกัน และคิดว่าขุนสักน่าจะมีปัญหาเรื่องฮอร์โมนหรือสารเคมีในร่างกายผิดปกติ

ขุนสักโดนมนตร์สกุณายาสั่งเล่นงานจน

ไม่รู้ตัว วิ่งไล่จับหญิงชาวบ้านปล้ำไปทั่วจนถูกเขาทำร้ายสะบักสะบอมทั้งตัว เมื่อคุณหญิงมณฑารู้

ก็วิ่งไปดู เวทนาสภาพของขุนสักเหลือเกินแต่ก็พูดอะไรไม่ได้เพราะรู้ดีว่าคุณเทียนเป็นคนทำให้เขามีอาการแบบนี้

หมอปาล์มกับหมอเจมส์เชื่อว่าขุนสักต้องมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับฮอร์โมน แต่สองหมอก็อธิบายกับใครไม่ได้ เลยขออนุญาตคุณหญิงมณฑาจับขุนสักมัดติดกับต้นไม้ไม่ให้ไปก่อเรื่องระรานผู้หญิงคนอื่นอีก

คุณหญิงมณฑาอนุญาตเพราะไม่อยากทำร้ายขุนสัก แต่คุณเทียนไม่ยอมร่ายมนตร์อีกครั้ง

“ขอพลังแห่งสกุณายาสั่ง จงดลบันดาลให้อำนาจแห่งข้าไม่มีใครต้านทานได้!”

ooooooo

มนตร์สกุณายาสั่งของคุณเทียนทำให้เกิดอาเพศ ท้องฟ้ามืดครึ้มทั้งที่ความจริงเป็นเวลากลางวัน ทุกคนที่เรือนเทียนหยดฟ้าหวาดกลัวมาก โดยเฉพาะยี่สุ่นที่จู่ๆก็คิดถึงคำบอกเล่าของจันผา

“เมื่อคราวที่ฉันได้รู้จักกับลุงจันผา ลุงจันผาเคยเล่าให้ฟังถึงการแลกเปลี่ยนวิญญาณ ตอนแรกฉันฟังไปอย่างนั้นเพราะคิดว่าเป็นเรื่องเล่า แต่ตอนนี้ฉันกลัวว่าจะเกิดขึ้นจริงๆ”

ใบบัวที่ยืนมองหมอปาล์มกับหมอเจมส์

มัดร่างอ่อนแรงของขุนสักกับต้นไม้นิ่วหน้าไม่เข้าใจ