เพลิงเสน่หา

“ชบา...ฉันสาบานได้นะ ตอนนี้ฉันไม่ได้รักคุณเทียนอย่างเดิมแล้ว ไม่ได้รักเลยจริงๆ ฉันเลยไม่อยากให้แม่ชบาไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขา เรื่องมันจะได้จบได้สิ้นสักที”

“ไม่! รากรัญจวนมาอยู่ในมือฉันแล้ว เรื่องอะไรฉันจะรามือจากมันง่ายๆ ถึงเวลาแก้แค้นเอาคืนของฉันแล้ว”

พูดจบก็ล้มตัวนอน ขุนสักได้แต่มองตามหน่ายๆ พลันก็สะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงคุณเทียนดังในหัว

“พรุ่งนี้มาหาฉัน...ขุนสักต้องมาหาฉัน!”

ฤทธิ์เดชของสกุณายาสั่งทำให้ขุนสักอยู่ไม่ติดบ้าน ออกไปหาคุณเทียนแต่เช้าด้วยใจที่ร้อนรุ่มและกระวนกระวาย ชบาไม่ได้ใส่ใจผัวนัก มัวตื่นเต้นเมื่อเห็นมิกพาพ่อแม่มาสู่ขอลูกสาว

มิกหรือโมกทำตามที่คุณเทียนต้องการ จ้างวานจงกับจำปี สองผัวเมียที่ติดฝิ่นงอมแงมมาเป็นพ่อแม่กำมะลอ แกล้งสู่ขอพวงแสดกับพวงชมพู อังกาบมองครอบครัวของมิกอย่างไม่ไว้ใจ ต่างจากชบาที่เนื้อเต้นเมื่อพ่อแม่ของมิกเอ่ยปากสู่ขอลูกสาวทั้งสองคน โดยมีทรัพย์สมบัติมากมายเป็นสินสอดทองหมั้น

ขณะที่ชบากับอังกาบเจรจากับพ่อแม่ของมิก แก้วน้องชายของแม่หมอก็หอบร่างสะบักสะบอม

ขึ้นจากคลอง โดยมียายแซะกับซ่อนกลิ่นช่วยไว้

เมื่อแม่หมอรู้เรื่องน้องชายโดนทำร้ายเกือบตายก็ตาวาวด้วยความโกรธจัด และยิ่งเดือดดาลเมื่อแก้วบอกว่าพวงชมพูเป็นคนฟาดเขาปางตาย

“แม่ชมพูคงคิดว่าฉันจะเอาเรื่องที่แม่ชมพูกินรากรัญจวนมาประจานเลยโกรธ ฟาดฉันซะกะให้ตาย”

ซ่อนกลิ่นกับยายแซะหูผึ่งเมื่อได้ยินคำว่า

รากรัญจวน เช่นเดียวกับแม่หมอที่ถึงกับลมจับ แก้วเห็นท่าทางสามสาวต่างวัยก็ถอนใจยาว ตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดโดยละเอียด

“แต่ฉันสาบาน...ถึงคืนนั้นแม่ชมพูจะตกอยู่ในฤทธิ์ของรากรัญจวนจนเผลอทอดกายให้ฉัน แต่ฉันสาบานได้ ฉันไม่ได้ล่วงเกินแม่ชมพูแม้แต่นิดเดียว ซ้ำยังช่วยให้แม่ชมพูพ้นวิกฤติจากฤทธิ์รากรัญจวนมาได้”

ซ่อนกลิ่นยังข้องใจ “ถ้าเช่นนั้น...แล้วแม่ชมพูจะฆ่าจะแกงพ่อแก้วทำไม”

“นั่นล่ะเป็นสิ่งที่ฉันอยากถามและอยากบอก ถึงฉันจะชอบแม่ชมพู ถึงฉันจะเป็นนักเลงโรงยา แต่ไอ้เรื่องย่ำยีพล่าผลาญผู้หญิงไม่ใช่วิสัยของฉันจริงๆ ก็ไม่รู้จะมาทำร้ายฉันทำไม”

ooooooo

พวงแสดกับพวงชมพูไม่พอใจที่พ่อแม่

ของมิกสู่ขอเธอทั้งสองคน อังกาบก็ไม่เห็นด้วย แต่ชบาไม่สน ประกาศกร้าวจะให้ลูกสาวสองคนแต่งงานกับมิกเพราะเห็นแก่สินสอดมากมาย

ที่พ่อแม่เขาเสนอให้จงกับจำปีพ่อแม่กำมะลอของมิกเห็นท่าทางพวงแสดกับพวงชมพูก็หันไปพูดกับชบา

“ยังไงแม่ชบาคุยกับลูกก่อนไหม หากไม่รังเกียจ ฉันยินดีสู่ขอให้ตามิกทั้งสองคนเลย”

“ไม่ต้องคุยเลยเจ้าค่ะ ตกลงได้เลย ฉันพร้อมยกลูกสาวให้ทั้งสองคน แต่สินสอดต้องขอสองเลยนะเจ้าคะ”

อังกาบกุมขมับกับความงกของชบา พวงแสดกับพวงชมพูก็ไม่ยอมโพล่งลั่น

“ไม่นะแม่ ฉันไม่ยอมมีผัวคนเดียวกับนังชมพูโดยเด็ดขาด!”

“หนูก็ไม่ยอมมีผัวคนเดียวกับพี่พวงแสดโดยเด็ดขาด!”

พวงแสดยื่นข้อเสนอให้มิกเลือกระหว่างเธอกับน้องสาวแต่มิกไม่เลือก ชบากลัวเสียโอกาสตัดบทบอกจะยกลูกสาวทั้งสองคนให้มิกแลกกับสินสอดมากมายที่พ่อแม่กำมะลอของมิกเอามายั่ว