เพลิงเสน่หา
ตอนที่ 12
“ใครแลกวิญญาณกับใครรึป้ายี่สุ่น”
“ก็คนที่เขาอยากได้ในสิ่งที่เขาหวัง โดยใช้ยาสั่งแลกกับวิญญาณ”
คุณหญิงมณฑาทนดูสภาพขุนสักไม่ไหว
ปรี่กลับเรือนไปห้ามคุณเทียน
“คุณแม่จะห้ามลูกทำไม คนเลวระยำสันดานต่ำอย่างขุนสักจะต้องถูกประจาน มันสมควรแล้ว”
“แต่แม่อยากให้ลูกหยุด”
“แล้วชีวิตของเจ้าคุณพ่อ ชีวิตของขุนไพรล่ะเจ้าคะ มันสายเกินไปแล้วเจ้าค่ะที่คุณแม่จะพูดคำนี้ ความเคียดแค้นชิงชังมันฝังอยู่ในหัวใจของลูกหมดแล้ว”
“ไม่ใช่หัวใจลูก แต่มันเป็นปีศาจ!”
จบคำคุณหญิง สัมภเวสีในร่างคุณเทียนก็พุ่งตัวมาทำร้ายอย่างไม่เกรงกลัวบารมีของหลวงพ่อปานที่คุณหญิงห้อยคออยู่ คุณเทียนไม่ได้สนใจ เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของแม่ วิ่งพราดพราดไปจัดการขุนสักต่อ ทิ้งคุณหญิงให้มองตามเศร้าๆ เสียใจและรู้สึกผิดเหลือเกินที่ลูกสาวจมปลักกับ
ความแค้นแบบนี้
คุณเทียนหมกมุ่นกับความแค้นวิ่งไปร่ายมนตร์ใกล้ๆกับจุดที่ขุนสักโดนจับมัดกับต้นไม้
“จงมีแต่กำหนัด เจ้าจงกระสันสวาท กระสันสวาท!”
ฤทธิ์ของมนตร์สกุณายาสั่งทำให้ขุนสักมีเรี่ยวแรงสลัดตัวจากเชือกที่มัดไว้ หมอปาล์มกับหมอเจมส์รวมถึงทุกคนบนเรือนเทียนหยดฟ้าตะลึงมาก พร้อมกับที่ท้องฟ้ามืดมัวเพราะอาเพศกลับมา
สว่างเป็นปกติของเวลากลางวันอีกครั้ง
ooooooo
ระหว่างที่ขุนสักทุรนทุรายกับอารมณ์กำหนัดเพราะโดนมนตร์สกุณายาสั่งเล่นงาน พวงชมพูต้องหนีไปซ่อนตัวแถวป่าละเมาะไม่ไกลจากบ้านอังกาบอย่างทุลักทุเลพร้อมกับพุด
พุดมองมาด้วยความเห็นใจเพราะรักพวงชมพูเหมือนน้องสาว พยายามปลอบประโลมจนฟ้าเริ่มมืดจึงชวนกลับ
“แต่ชมพูยังไม่อยากกลับ”
“ไม่ต้องกลัว...ชมพูก็เห็น...พี่พวงแสดเขาพร้อมจะปกป้องชมพูตลอดเวลา”
“ยิ่งเห็นอย่างนี้ชมพูก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อพี่พวงแสด แต่...ชมพูรักคุณมิก ชมพูไม่อยากเสียคุณมิกไป”
“หมายความว่าชมพูจะยอมมีผัวคนเดียวกับพวงแสดงั้นหรือ”
พวงชมพูส่ายหน้า ไม่ยอมมีผัวคนเดียวกับพี่สาว
“งั้นชมพูก็ต้องเสียสละคุณมิกให้พวงแสด”
พุดบอกเสียงเรียบ พวงชมพูอึ้งมาก เมื่อตั้งสติได้ก็แหวเสียงเขียว
“แต่พี่พุดรักพี่พวงแสดมิใช่รึ พี่พุดรักพี่พวงแสด พี่พุดก็พาพี่พวงแสดหนีไปสิ”
“พี่จะทำอย่างนั้นได้ยังไงในเมื่อพวงแสดไม่ได้รักพี่”
“แต่พี่พุดต้องช่วยชมพู ชมพูอยากแต่งงานกับคุณมิก นะ...พี่พุดพาพี่พวงแสดหนีไปก่อน ชมพูแต่งงานกับคุณมิกแล้วพี่พุดค่อยพาพี่พวงแสดกลับมา”
พวงชมพูพูดอย่างเอาแต่ใจ พุดฟังแล้วของขึ้นเอ็ดลั่น
Powered by Froala Editor
