เพลิงเสน่หา

“เพราะฉันไม่ได้ตั้งใจมาเอาเรื่องแต่แรก ที่ฉันมาเพราะฉันเป็นห่วงแม่ชมพู รากรัญจวนมันไม่ดี ไม่ว่าใครก็ไม่สมควรไปยุ่งกับมัน อีกอย่าง...อาจเป็นอย่างแม่ชบาว่าก็ได้ พี่เป็นคนเอารากรัญจวนมา 

และฉันที่เป็นน้องชายต้องรับเคราะห์ แสดงให้เห็นถึงกงเกวียนกำเกวียนจริงๆ...ฉันลาล่ะ”

แก้วยกมือไหว้ทุกคนแล้วผละไป แม่หมอละล้าละลัง อยากตามน้องชายแต่ก็อดเตือนชบาทิ้งท้ายไม่ได้

“จริงอย่างไอ้แก้วมันว่า ฉันได้รับผลกรรมนั้นแล้ว แต่ฉันขอเตือนแม่ชบาเป็นครั้งสุดท้าย...ถึงรากรัญจวนจะมีประโยชน์แต่มันก็มีโทษ...ทำลายมันซะ อย่าไปยุ่งกับมัน”

แม่หมอวิ่งตามแก้วไปแล้ว ซ่อนกลิ่นกับยายแซะที่ตามมาด้วยอดเซ็งไม่ได้เพราะเรื่อง

ดันไม่ใหญ่โตฉาวโฉ่อย่างที่คิด กระนั้นก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากขอตัวกลับบ้าน แม่หมอพยักหน้ารับรู้ก่อนหันไปคุยกับน้องชาย

“ก็ดี...จบกันง่ายๆแบบนี้มันก็ดี จะได้ไม่ต้องเป็นศัตรูกับใคร ไม่น่าเชื่อว่าขี้ยาอย่างเอ็งจะให้สติได้ถึงขนาดนี้ เป็นคนดีไม่เบานะเอ็งนี่เจ้าแก้ว”

“พี่ก็ชมฉันเกินไป คนทุกคนมีด้านที่ร้ายๆซ่อนอยู่ ฉันเองก็เหมือนกัน”

“นอกจากเอ็งจะติดฝิ่น ติดยา ข้าก็ไม่เห็นเอ็งจะทำอะไร”

“ทำสิ...ฉันกำลังทำเฉยกับสิ่งที่มันกำลังจะเกิด ขามาพี่เห็นพ่อหนุ่มรูปงามที่มากับคนมาดดีสองคนนั่นไหม เขาไม่ได้ชื่อมิกและคนมาดดีสองคนนั้นก็ไม่ได้เป็นพ่อแม่ของเขา แต่เป็นคนที่ฉันหามา”

“เอ็งพูดเรื่องอะไรวะเจ้าแก้ว”

“เรื่องคนบ้านนี้...ถ้าเขาดีกับฉันหน่อย ฉันจะบอกความจริงว่าเขากำลังถูกหลอก แต่เอาเถอะ...

เขาเลือกจะไล่ฉันอย่างกับหมูกับหมา อะไรจะเกิดขึ้น ก็คงสุดแท้แต่เวรกรรมแล้วกัน เรื่องฉันกับแม่หนูชมพู

ก็คงจบกันเพียงเท่านี้พอ”

ooooooo

โมกสะใจมากที่หลอกชบาสำเร็จ กำชับจงกับจำปี สองผัวเมียที่เขาจ้างมาเป็นพ่อแม่กำมะลอให้ทำทุกทางให้ชบาตกลงจัดงานแต่งระหว่างเขากับพวงแสดและพวงชมพูตามฤกษ์ที่หาไว้ให้ได้

ชบาไม่ได้รู้ตัวจะถูกหลอก ตื่นเต้นตาโตกับสินสอดมากมายจนอังกาบอดใจไม่ไหวต้องพูดอีกรอบ

“จริงๆป้าว่าเอ็งน่าจะใจเย็นๆฟังที่เขาเตือนมาหน่อย”

“มันเป็นใคร ฉันเป็นใคร ทำไมฉันถึงต้องฟังมัน”

“เพราะเขามาเตือนสติเอ็ง อย่างน้อยเขาก็บอกว่ารากรัญจวนเป็นสิ่งไม่ดี”

พวงแสดที่นั่งฟังอยู่ด้วยสะดุ้งเพราะรู้ฤทธิ์รากรัญจวนดีกว่าใคร ชบาเสียอีกไม่ยี่หระเพราะ

ไม่เคยโดนกับตัว อังกาบได้แต่ถอนใจยาวก่อน เตือนสติชบา

“อะไรไม่ดีเอ็งอย่าเอาตัวเองไปพัวพันเลย โดยเฉพาะที่เอ็งจะเอารากรัญจวนทำร้ายคุณเทียน–หยดฟ้า...ที่เวรกรรมมันมีมาต่อเนื่องกันมันก็เป็นแบบนี้ไงชบา มีคนคิดได้กับคนคิดไม่ได้ ถ้าคิดได้มันก็จบ เหมือนอย่างที่เจ้าแก้วเลือกจะจบกับแม่ชมพู แต่ถ้าคิดไม่ได้ก็สร้างเวรสร้างกรรมกันต่อไปแบบเอ็งกับคุณเทียนหยดฟ้านั่นแหละ!”

แผนการเอาคืนของคุณเทียนกำลังจะได้ผล ทุกคนที่เรือนเทียนหยดฟ้าไม่รู้เรื่อง มัวเย้าขนมกล้วยอย่างสนุกสนานที่เห็นหมอปาล์มกับหมอเจมส์แวะเวียนมาหาไม่ได้ขาด

ขนมกล้วยเขินมากแต่พยายามเก็บอาการเมื่อหมอปาล์มมาขออนุญาตนำยาแก้ไข้ตำรับฝรั่งให้คุณหญิงมณฑา

Powered by Froala Editor