เพลิงเสน่หา

ขนมกล้วยจะค้านแต่ถูกคะน้าดักคอ “อย่าห้ามฉันนะพี่ขนมกล้วย ฉันไม่อยากเกลียดคุณพี่ไปมากกว่านี้ ฉันไม่อยากเป็นคนอกตัญญู ให้ฉันไปเถอะ... ทำใจได้เมื่อไหร่ฉันจะกลับมา”

สายตาเอาจริงของน้องสาวทำให้ขนมกล้วยหมดเหตุผลจะห้าม ได้แต่ดึงตัวมากอด “พี่รักเอ็ง”

คะน้ากอดตอบพี่สาว ร้องไห้กับอก “ฉันก็รักพี่มาก...ถ้าหมอปาล์มเขาพาพี่ออกเรือน พี่ไปกับเขาเลยนะ อย่าอยู่ที่นี่อีก คุณพี่ไม่ใช่พี่สาวที่แสนดีของเราอีกต่อไป”

ooooooo

ใบบัวเมาฝิ่นไม่หาย มีอาการพะอืดพะอมและหน้ามืดเหมือนจะเป็นลมตลอดเวลาจนทุกคนบนเรือนเทียนหยดฟ้าเข้าใจผิดคิดว่าเธอตั้งท้องกับโมก!

โมกเสียอีกไม่รู้เรื่อง เฝ้าดูแลใบบัวด้วยความรักและเป็นห่วง

“นอนก่อนๆ พี่ไม่น่าพาบัวไปโรงฝิ่นเลย”

“บัวอยากไปเองต่างหาก”

“ถึงอยากไปพี่ก็ไม่ควรพาไป ดูซิ...ติดโรคอะไรมาก็ไม่รู้”

“หรือว่า...บัวจะเป็นโรคห่า มันกำลังระบาดนะพี่โมก”

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปขอยาคุณหญิงมาให้ แม่บอกว่าหมอฝรั่งเอายาป้องกันโรคห่ามาให้ บัวนอนพักก่อนนะ”

คนอื่นๆในเรือนเทียนหยดฟ้าไม่ได้สนใจอาการป่วยของใบบัวนัก ยกเว้นมะลิกับยี่สุ่นที่คิดเป็นตุเป็นตะว่าใบบัวตั้งท้องกับโมกจึงไปเรียนให้คุณหญิงมณฑารับทราบ

มะลิกับยี่สุ่นช่วยกันยกสำรับไปให้คุณหญิงมณฑากับคุณเทียนและจะถือโอกาสบอกข่าวดีของโมกกับใบบัว แต่ไม่ทันได้พูด คุณเทียนก็โพล่งเรื่องคะน้าลากลับบ้านเกิดกะทันหันเสียก่อน

“คะน้านี่น่าตีจริง ก่อนไปก็ไม่บอกไม่กล่าว ไม่ร่ำลาพี่เลย ไม่งั้นจะได้ให้เงินติดตัวไปบ้าง เผื่ออยากใช้จ่ายอะไร”

ขนมกล้วยมองคุณเทียนด้วยความแปลกใจ “คุณพี่ไม่โกรธคะน้าหรือเจ้าคะ”

“ก็อาจมีบ้างที่เคือง แต่ยังไงคะน้าก็เป็นน้อง พี่รักน้องของพี่ทุกคน”

คุณหญิงมณฑามองลูกสาวด้วยความยินดี

อดชื่นใจเล็กๆไม่ได้เพราะรู้ดีว่าเนื้อแท้คุณเทียนเป็นคนจิตใจดีแค่ไหน แต่บรรยากาศดีๆก็อยู่ไม่นานเมื่อมะลิกับยี่สุ่นบอกข่าวใบบัวตั้งท้องกับโมก

คุณเทียนหน้าตึง ต่างจากคุณหญิงมณฑาที่มีท่าทางตื่นเต้นดีใจ

“งั้นที่ใบบัวบอกว่าไม่ได้มีอะไรกับโมกก็คงเป็นเรื่องไม่จริงสินะ”

มะลิมองหน้ายี่สุ่นก่อนบอกยิ้มๆ

“ไม่ทราบเจ้าค่ะ มีบางคืนที่โมกไม่กลับบ้านแต่เวลากลับก็อยู่กับใบบัวตลอด แถมบางคืนก็ออกไปด้วยกัน แต่โมกก็พาใบบัวไปด้วย ก็คงไปเที่ยวกันตามประสาหนุ่มๆสาวๆ...อิฉันก็ไม่ได้ซัก”

คุณเทียนโกรธมากแทบระงับอารมณ์ไม่อยู่ กระทั่งโมกปรากฏตัวเพื่อขอยาป้องกันโรคห่าจากคุณหญิงมณฑา จึงได้เห็นแววตาไม่พอใจของคุณเทียน มะลิไม่ทันสังเกตอาการคุณเทียน หันไปบอกโมกเรื่องใบบัวอาจตั้งท้อง

โมกผงะ มองไปทางคุณเทียนอย่างขออภัยแล้วรีบแก้คำพูดของแม่

“ใบบัวไม่ได้ท้องนะครับ”

คุณหญิงมณฑาส่ายหน้าไม่เชื่อ คิดว่าโมกคงเขินและไม่รู้อาการของคนท้อง

“เอาน่าไม่ต้องอาย เรื่องแบบนี้มันเป็นธรรมชาติ ฉันเองก็อยากให้โมกกับใบบัวมีหลานให้อุ้มจะแย่”