มธุรสโลกันตร์

ก้องรับปากแล้วผละไป ภูผาเดินแยกมาอีกทาง คล้อยหลังครู่เดียวรุ่งก้าวออกจากที่ซ่อน นิ่วหน้าสงสัยในเรื่องราวที่ได้ยินสองคนคุยกัน

ooooooo

กระเช้านำอาหารและยาสมุนไพรมาให้พร้าวกับเข้มเพื่อส่งต่อให้ผจง แต่สมุนสองคนของผจงปากหมาเลยทำให้กระเช้าหัวเสีย ด่ากราดพร้อม เหวี่ยงตะกร้าใส่ของให้พวกมันก่อนสะบัดตูดจากไป

ผจงโผล่หน้าออกจากบ้านได้ยินเสียงเอะอะ ถามสมุนว่าทำอะไรกระเช้า พร้าวกับเข้มตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าแค่เย้ามันเล่น แต่มันดันจริงจังไปหน่อย

กระเช้าเดินกระฟัดกระเฟียดด่าเข้มกับพร้าวแล้วไปหยุดยืนนึกถึงคำพูดของสมทรงเมื่อวานที่เตือนให้ทำดีกับผจงเพื่อที่จะไม่ต้องเป็นหมาหัวเน่าให้เสือผันบงการชีวิต ระหว่างนี้เองสมทรงวิ่งกระหืดกระหอบมาตามกระเช้าบอกว่าเสือผันต้องการพบ

กระเช้าแปลกใจแต่ไม่กล้าขัดคำสั่งยอมไปพบเสือผันที่บ้าน โดยมีลำเจียกกับเสือเทพอยู่ด้วย เพียงเห็นหน้ากระเช้าเสือเทพก็ยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยจนสาวเจ้ารู้สึกใจคอไม่ดี

“มาแล้วยืนบื้ออยู่ทำไมล่ะอีกระเช้า มาช่วยดูแลเพื่อนข้าหน่อย”

กระเช้าจำใจเข้าไปช่วยรินเหล้าใส่แก้ว แล้วสิ่งที่เธอหวาดหวั่นก็เป็นจริง เสือเทพจับมือกระเช้าและพูดจาโลมเลียอย่างเจ้าชู้ประตูดิน

“เทให้เต็มแก้วไปเลย พี่คอทองแดง เหล้าถูกปาก สาวๆถูกใจแบบนี้พี่เทพชอบ”

กระเช้าตกใจกับสายตาหื่นกระหายของเสือเทพ รีบแกะมือเขาออกทำให้แก้วเหล้าหกเลอะจนโดนเสือผันตวาดดุ แต่เสือเทพเอ่ยยิ้มๆว่า

“เล็กๆน้อยๆน่าไอ้ผัน ไม่ได้เจอหน้าซะนาน โตเป็นสาวแล้ว มันก็เลยตกใจข้าไปหน่อย”

“ไหว้อาเทพเขาสิอีกระเช้า ตอนเล็กๆอาเขาเอ็นดูเอ็ง ชอบอุ้มเอ็งบ่อยๆจำได้มั้ย”

กระเช้านิ่งมองเสือเทพด้วยสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะยกมือไหว้อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก

“ฉันคงเด็กมากจนจำอะไรไม่ได้จ้ะ พ่อเสือผันตามฉันมามีธุระอะไรจะใช้ฉันเหรอ”

“ข้าอยากให้เอ็งช่วยดูแลไอ้เทพ ระหว่างที่มัน แวะมาพักที่นี่สองสามวัน เอ็งกับมันจะได้มีเวลาปรับตัว”

“ปรับตัว? หมายความว่ายังไงจ๊ะ”

“ก็ปรับตัวพร้อมเป็นเมียไอ้เทพไง อย่าถามเซ้าซี้มาก ข้าให้ทำอะไรก็ทำ”

“พ่อเสือผัน พ่อจะให้ฉันแต่งงานกับ...”

“อีกระเช้า! ไม่ต้องอะไรให้มากความ รีบไปจัดเตรียมห้องหับให้พี่เทพ เอ็งก็รู้ว่าถ้าขัดใจเสือผันแล้วจะเป็นยังไง...ไปสิ” ลำเจียกรีบตัดบทเพราะรู้ว่าถ้ากระเช้ายังเซ้าซี้ขัดใจเสือผันอาจจะถูกลงโทษหนัก ซึ่งข้อนี้กระเช้าเองก็รู้แก่ใจ จำต้องยอมออกไป ขณะที่เสือเทพมองตามด้วยสีหน้าพึงพอใจ แล้วหันไปชนแก้วกับเสือผันอย่างอารมณ์ดี

ออกจากบ้านเสือผันมา กระเช้าวิ่งน้ำตานองหน้าไปทุบทึ้งต้นไม้ระเบิดความเจ็บปวดในใจที่ไม่อาจ กำหนดชะตาชีวิตตัวเองได้ แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงผจงดังอยู่ข้างหลัง

“นึกไว้ไม่ผิดว่าพ่อต้องเดินหมากแบบนี้... หลังจากที่ทุกคนหักหลังพ่อ ตอนนี้ก็เหลือแต่เสือเทพคนเดียวที่พ่อยังไว้ใจได้ การจับให้เอ็งแต่งงานกับเสือเทพก็คือการส่งเอ็งไปเป็นสายสืบดูว่าเสือเทพจะไม่หักหลังพ่อแน่ๆ”