หัวใจลูกผู้ชาย

เสี่ยวันชัยควักระเบิดจากกระเป๋าเป้ปาใส่รถตำรวจที่แล่นมาใกล้ เสียงระเบิดดังตูม รถตำรวจจำต้องจอด เสี่ยสั่งลูกน้องให้ขับตรงไป แล้วปาระเบิดใส่รถตำรวจอีกลูก ตำรวจต้องเข้าเกียร์ถอยหลังหนีระเบิด รถของเสี่ยจึงขับฝ่าไปได้ เม้งรีบขับตาม แต่เลี้ยวไปคนละทางกับที่รถของเสี่ยวันชัยไปเพื่อให้ง่ายต่อการหนีรอด

หัวหน้าตำรวจชุดปฏิบัติการวิทยุแจ้งให้สกัดจับรถทั้งสองคัน แล้วส่งสัญญาณมือให้ทีมตำรวจลุยเข้าไปยังจุดเกิดเหตุ ตำรวจต่างยกกำลังกันเข้าไปตรวจดูศพที่ถูกยิงตาย ตำรวจอีกชุดเข้าไปที่รถซึ่งถูกจอดทิ้งไว้ พบยาเสพติดจำนวนมาก ตำรวจพอใจที่สามารถสกัดการซื้อขายยาเสพติดได้แม้จะจับตัวการไม่ได้...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน นพยังคงหนีการไล่ยิงของธนูมาถึงทางตัน กระสุนของธนูยิงขู่ลงที่พื้นข้างตัวเขา ธนูยิ้มอย่างถือไพ่เหนือกว่าที่สามารถจับตัวเขาไว้ได้ ย่างสามขุมเข้าหาเอาปืนจ่อเขาไว้พร้อมจะยิงได้ทุกเมื่อ

ooooooo

นพยืนประจันหน้ากับธนูอย่างไม่เกรงกลัว แต่แล้วธนูกลับลดปืนลง นพประหลาดใจที่เขาไม่ลั่นไก

“แกโตมาในชุมชนกระจอกๆ ฉันเคยคิดว่าฝีมือแกพอๆกับไอ้เม้ง แต่ไม่ใช่ แกเหนือกว่ามันไอ้เฮียก็เทียบแกไม่ได้”

“แกต้องการอะไร” นพเสียงเครียด ธนูอยากได้เขา มาทำงานให้ อยากได้อะไรจะสรรหามาให้ทุกอย่าง นพยืนกรานไม่ทำงานให้คนชั่ว โดยเฉพาะคนที่ทรยศหักหลัง

“แกอย่าโง่ทำตัวเป็นคนดีหน่อยเลย ต่อให้แกรักลูกสาวไอ้เปลว ชีวิตแกจะมีความสุขได้อย่างไรในเมื่อแกยังจน แกกับฉันมีจุดเริ่มต้นที่เหมือนกัน ต้นทุนต่ำ คนอย่างพวกเรามีทางเดียวที่จะถีบเราไปไกลกว่าที่เราอยู่ก็ต้องใช้สมองและโอกาส ตอนนี้ฉันยื่นโอกาสให้แกแล้ว เราเป็นพวกเดียวกัน” ธนูพยายามหว่านล้อม

“ใช่ จุดเริ่มต้นและเป้าหมายเราเหมือนกัน แต่วิถีของเราต่างกัน ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยคิดทำชั่วเพื่อสุขสบายเพราะฉันรู้ว่ามันไม่มีความสุข แกก็รู้ตัวดีว่าทุกวันนี้แกมีชีวิตยังไง คนเราลองทำผิดแค่ครั้งเดียว ถ้ายังไม่กลับลำ ยังคิดทำชั่วจนเคยชินมันก็ถลำลึกไปเรื่อยๆ พอจะถอนตัวก็สายไปแล้ว” นพหยุดพูดเพื่อดูท่าทีอีกฝ่าย ก่อนจะเพิ่มเติมว่าธนูเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะมาไกลขนาดนี้

“แกแค่อยากสุขสบายมีเงินเดือนดีๆ มีรถขับมีบ้านสักหลัง แต่ความชั่วมันทำให้แกโลภ อยากได้อยากมีจนควบคุมตัวเองไม่ได้ แกถึงทำเลวฆ่าคนจนติดเป็นนิสัย”

“ไอ้นพแกไม่ต้องมาสั่งสอนฉัน”