หัวใจลูกผู้ชาย

“มึงไม่ต้องสั่งกู ไม่อยากตายก็หุบปากซะ” เสี่ยวันชัยตะคอกใส่สีหน้าไม่พอใจ ธนูจำใจหุบปากเงียบ เสี่ยประกาศกร้าวขับรถถึงแยกหน้าเมื่อไหร่จะส่งเขาลง ต่างคนต่างไป ทันใดนั้น รถของเปลวขับปาดหน้า เสี่ยวันชัยตกใจหักหลบ รถเสียหลักตกถนนไปต่อไม่ได้ ทั้งเสี่ยและธนูต่างเปิดประตูรถหนีเพื่อเอาตัวรอด แต่ถูกนพกับเปลวระดมยิงใส่ต่างรีบหลบใช้รถเป็นที่กำบัง

เสี่ยชั่วเจ็บใจหยิบระเบิดในรถขึ้นมาจะปา เปลวยิงสวนถูกเสี่ยทรุด ระเบิดตกข้างตัว ธนูเห็นท่าไม่ดีวิ่งหนี ระเบิดดังตูมสนั่นหวั่นไหว รถของเสี่ยพลอยระเบิดไปด้วย นพกับเปลวต้องหลบแรงระเบิดที่กระแทกเข้ามา ครั้นทุกอย่างสงบ นพโผล่ออกจากที่กำบังเห็นธนูวิ่งหนีหลังไวๆ รีบวิ่งตามแต่ไม่ทันเฮียขับรถมารับมันหนีไปได้ เปลวยืนมองซากรถที่ถูกระเบิดพังยับเยินไปพร้อมกับร่างของเสี่ยวันชัย

อึดใจตำรวจตามมาทัน สั่งให้เปลวกับนพวางอาวุธ นพวางปืนแล้วยกมือยอมจำนน เปลวทำตาม ปิ่นปักลงจากรถตำรวจพร้อมกับนิคกี้เห็นพ่อปลอดภัยโผกอดด้วยความดีใจ ขณะที่นิคกี้วิ่งไปหาเพื่อนรัก

“แกเป็นอย่างไรบ้าง”

“ฉันไม่เป็นอะไร...ฉันขอโทษที่ต้องโกหกเรื่องออกมาหาพ่อเธอ” ประโยคหลังนพหันไปทางปิ่นปัก

“ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก ฉันเข้าใจค่ะ”

“เธอเรียกตำรวจให้ไปช่วยใช่ไหม”

ปิ่นปักส่ายหน้าไม่รู้เรื่องด้วย เปลวเฉลยว่าเป็นคนแจ้งตำรวจให้มาจับกุมธนูเอง จังหวะนั้น ตำรวจเข้ามาเชิญตัวเปลวไปให้ปากคำที่โรงพัก เขาขอเวลาส่วนตัวสักครู่หนึ่งก่อน ตำรวจไม่ขัดข้องเดินเลี่ยงไปยืนรอห่างออกมา เปลวหันไปพูดกับนพ

“นายรู้ความจริงแล้วว่าฉันไม่ได้ฆ่าพ่อนาย”

“ผมขอโทษครับ...” นพพูดยังไม่ทันจบเปลวชิงพูดขึ้นเสียก่อน

“ฉันไม่รับคำขอโทษจากนาย...นายไม่ได้ทำอะไรผิด”

“แต่ผมผิดที่เข้ามาทำลายครอบครัวคุณ”

“นายทำไปเพราะเข้าใจผิด ฉันพร้อมให้อภัย ถึงฉันไม่ได้เป็นคนยิงมานพแต่ฉันก็มีส่วนทำให้เขาตาย หลายคนต้องเจอวิบากกรรมชีวิต ครอบครัวนายพังก็เพราะความเห็นแก่ตัวของฉัน...ฉันขอโทษ”

นพยิ้มรับคำขอโทษจากเปลว ปิ่นปักดีใจที่พ่อกับชายคนรักของตัวเองปรับความเข้าใจกันได้ เปลวขอให้ลูกช่วยพาไปโรงพัก จะสารภาพเรื่องทั้งหมด เธอแปลกใจทำไมท่านถึงอยากให้เธอพาไป

“พ่อขี้ขลาดหนีความจริงมาตลอด แต่ลูกพ่อเป็นคนกล้าหาญ ลูกคือความภูมิใจของพ่อ”

 ooooooo

เหตุการณ์ที่ตำรวจจับกุมเปลวเป็นข่าวฮอตประเด็นร้อน ทุกสื่อเล่นข่าวนี้กันถ้วนหน้าไม่ว่าจะเป็นทีวี วิทยุหรือในสื่อออนไลน์ แดนเห็นข่าวนี้จากในมือถือ อยากให้กระเจี๊ยบมาดูด้วยตะโกนเรียก