หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 14
วันนี้ธาราลงมือเข้าครัวเอง นพถือตะกร้าใส่ปลาช่อนเข้ามาบอกว่าเมื่อคืนวางเบ็ดไว้ได้ปลามาสี่ตัว คุณแม่จะทำอะไรกินดี ท่านทำได้ทุกเมนูที่เขาอยากกิน
“คุณแม่ทำอะไรผมก็กินได้ทุกอย่างครับ ขอเป็นรสมือของคุณแม่”
“ลูกคนนี้เข้าใจพูด”
“ก็รักคุณแม่นี่ครับ” นพออดอ้อนแล้วเข้าไปหอมแก้มธาราซึ่งหอมแก้มเขาตอบ มีเสียงกระแอมดังขึ้นทางด้านหลัง สองแม่ลูกหันมองตามเสียงเห็นแม่เล็กยืนมองอยู่
“ฉันเก็บมะเขือยาวมา งั้นทำปลาช่อนเผาเกลือกินแกล้มผักลวก ตำน้ำพริกแมงดาสักครกดีไหม”
“ของโปรดเลยครับแม่”
“แม่คนไหน ระบุให้ชัดๆ” แม่เล็กแกล้งทำเสียงเข้ม นพรีบเข้าไปหา
“แม่คนนี้” นพว่าแล้วดึงมือธาราเข้ามาใกล้ๆ “แล้วก็แม่คนนี้ครับ ผมโชคดีที่สุดเลย เกิดมามีแม่แสนดีสองคน” นพหอมแก้มแม่เล็กแล้วหอมแก้มธาราเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากัน ท่านทั้งสองหอมแก้มเขาตอบ นพยิ้มมีความสุข แม่เล็กวานเขาช่วยไปเก็บพริกกับมะนาวในสวนให้ท่านหน่อย นพรับคำรีบไปทำตามสั่ง
เมื่อได้อยู่กันตามลำพัง แม่เล็กแนะธาราน่าจะไปเยี่ยมเปลวบ้างนี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว เธอไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้จึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
“ฉันทำปลาไม่เป็นรบกวนเล็กช่วยทำปลาหน่อยนะ”
“คุณวางมือออกไปหาเขาเถอะ ฉันช่วยทำอาหารให้เอง”
“ฉันตอบตามตรง ฉันยังทำใจไม่ได้ที่เขามีส่วนทำให้มานพตาย”
“ฉันก็ไม่ต่างจากคุณ แต่ฉันคิดว่าการที่เขายอมรับผิด และรับโทษตามกฎหมายเขาก็สมควรได้รับการให้อภัย ในเวลาแบบนี้เขาต้องการกำลังใจจากคุณ”
ธาราตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี...
ในเวลาต่อมา เปลวถูกผู้คุมนำตัวมายังจุดพบญาติ เห็นปิ่นปักมาเยี่ยมทั้งดีใจระคนแปลกใจ
“พ่อทำผิดตั้งมากมาย พ่อคิดว่าลูกโกรธและไม่มาเยี่ยมพ่อ”
“เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ไม่มีใครย้อนเวลาไปแก้ไขได้ คุณพ่อยอมรับผิดและได้ชดใช้ความผิดแล้ว ปิ่นภูมิใจในตัวคุณพ่อนะคะ...คุณพ่อเป็นยังไงบ้างคะ”
“ก็ลำบาก แต่ลูกไม่ต้องห่วง พ่ออยู่ได้อีกหน่อยก็ชิน”
“ปิ่นสงสารคุณพ่อ”
“พ่อทำตัวเอง แค่ถูกขังอยู่ในนี้ ถือว่าดีกว่าถูกวันชัยหรือธนูฆ่า ชีวิตที่เหลือพ่อจะทำความดีชดใช้ความผิดเผื่อสักวันเขาลดโทษ พ่อก็ยังมีโอกาสดูแลลูก”
“คุณพ่อต้องเข้มแข็งนะคะ ปิ่นรอคอยคุณพ่อเสมอ”
เปลวรู้สึกดีมีความหวังแต่ก็อดเสียใจไม่ได้ที่ธาราไม่มาด้วย “แม่เขาคงโกรธและเกลียดพ่อมาก ถึงไม่เคยมาเยี่ยมพ่อ ฝากบอกแม่ของลูกด้วยว่าพ่อ...”
“ปิ่นไม่รับฝากค่ะ คุณพ่อต้องคุยกับคุณแม่เอง” ปิ่นปักพยักพเยิดข้ามไหล่เปลวไปด้านหลัง เขามองตามสายตาลูกเห็นธาราสวมแว่นดำเดินเข้ามาในห้องพบญาติเพื่อเยี่ยมเขาถึงกับฉีกยิ้มแก้มแทบปริ
