หัวใจลูกผู้ชาย
ตอนที่ 14
พร้อมกับประกาศให้วางอาวุธ เสี่ยวันชัยกับธนูเห็นตำรวจบุกเข้ามาเปิดฉากยิงใส่ ตำรวจหาที่กำบังพลางยิงตอบโต้ นพจะหนี เห็นเปลวลุกไม่ไหวเข้าไปช่วยพยุง
ooooooo
ลูกน้องกับพวกสมุนยิงต่อสู้กับตำรวจ แต่สู้ไม่ได้ถูกยิงตายเกลื่อน เสี่ยวันชัยเห็นลูกน้องเสียทีให้ตำรวจ วิ่งหนีไปที่รถตัวเอง ธนูเห็นสมุนของตัวเองตายก็กลัวรีบวิ่งตามเสี่ยวันชัย นพที่พาเปลวหลบหลังที่กำบังเห็นเสี่ยวันชัยวิ่งหนี รีบวิ่งอ้อมไปอีกทาง
ทางด้านเสี่ยวันชัยขึ้นรถได้จะขับหนี ธนูโดดมาขวางพร้อมกับปืนในมือ จำใจต้องให้ธนูขึ้นรถ นพตามมาทันสาดกระสุนใส่แต่เสี่ยวันชัยขับรถหนีไปได้ จังหวะนั้น เปลวขับรถเข้ามาจอดเทียบ บอกให้นพขึ้นมา แล้วไล่ตามรถเสี่ยชั่วไป พวกคนร้ายถูกตำรวจวิสามัญตายเกลี้ยง ปิ่นปักที่หลบอยู่กับนิคกี้เห็นว่าปลอดภัยแล้วชะเง้อคอยาวมองหาพ่อกับชายคนรักไม่เห็นวี่แววจึงหันไปถามนิคกี้
“คุณพ่อกับนพล่ะ”
“ผมเห็นพ่อคุณขับรถพานพไล่ล่าพวกธนู”
ปิ่นปักสีหน้าเป็นกังวล ห่วงทั้งพ่อห่วงทั้งนพ...
ขณะที่นพกับเปลวขับรถไล่ล่าธนูกับเสี่ยวันชัยไปอย่างกระชั้นชิด สาลินีขับรถมาติดไฟแดงที่สี่แยกเปลี่ยวแห่งหนึ่ง ภายในรถมีกระเป๋าเดินทางและข้าวของของเธอเพื่อจะไปอยู่ที่อื่น พลันภาพในอดีตผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงของเธอ ตอนนั้นเปลวแวะมาหาเธอที่ห้องพักขอโทษที่เคยทำร้ายความรู้สึกเธอ
“ฉันลืมมันไปหมดแล้ว ไม่จำเป็นหรอก”
“จำเป็นสิ บทเรียนที่เกิดขึ้น ทำให้ฉันยอมรับว่าชีวิตไม่แน่นอน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหรือได้เจอกันอีกหรือเปล่า อย่างน้อยฉันก็ได้แสดงความรับผิดชอบกับสิ่งที่ฉันทำผิดพลาด อโหสิกรรมให้ฉันด้วย”
สาลินีนึกถึงคำพูดของเปลวแล้วรู้สึกผิด
“ฉันก็ขอโทษที่มีส่วนทำลายชีวิตคุณ อโหสิกรรมให้ฉันด้วย”
เป็นจังหวะไฟจราจรเปลี่ยนเป็นไฟเขียว สาลินีเคลื่อนรถออกไป ทันใดนั้นมีรถอีกคันมาจากไหนไม่รู้พุ่งชนรถของเธอกลางลำความแรงทำให้เธอฟุบไปกับพวงมาลัยรถ ครั้นตั้งสติได้เธอเงยหน้าขึ้นมองเห็นรถถูกชนหม้อน้ำแตกควันคลุ้งไปหมด เธอค่อยๆเปิดประตูรถออกมา โล่งใจที่ตัวเองไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
มีใครบางคนเดินมาจากรถคันที่พุ่งชน สาลินีพยายามเพ่งมองจึงเห็นว่าเป็นเฮียตกใจมากจะวิ่งหนี แต่ถูกเขายิงปืนใส่ไม่ยั้งตายคาที่ เฮียยืนมองด้วยความสะใจก่อนเดินจากไป ทิ้งให้เธอนอนตายกลางถนน
ooooooo
เสี่ยวันชัยขับรถหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต ธนูคอยมองด้านหลังกลัวตำรวจจะไล่ตาม
“เร่งให้เร็วกว่านี้”
