หัวใจลูกผู้ชาย

“ใครคิดจะทำลายพันธมิตรก็ถือเป็นศัตรูแกยังดวงแข็งรอดมาได้”

เปลวทั้งงงและแปลกใจที่ทั้งคู่ร่วมมือกัน เหตุการณ์ครั้งนี้ยังทำให้เขารู้อีกด้วยว่าคนที่ลอบยิงเขาที่ท่าเรือจนร่วงตกน้ำคือเสี่ยวันชัยนั่นเอง

“ทุกอย่างเป็นฝีมือแก แล้วโยนความผิดให้นพ สักวันแกก็ต้องถูกมันหักหลังเหมือนฉัน”

“แกไม่ต้องสอนฉันไม่เคยไว้ใจใคร ฉันดิวแต่ธุรกิจ” เสี่ยวันชัยว่าแล้วหันไปทางธนู “ถึงจะมีปัญหาบ้างแต่แกก็พิสูจน์ให้เห็นว่าแกเลือกธุรกิจ วินๆทั้งสองฝ่าย”

ธนูพอใจที่เสี่ยวันชัยยังไว้ใจจะทำธุรกิจด้วย เปลวหัวเราะหยัน

“พวกแกสองคนเหมาะสมที่จะทำธุรกิจด้วยกัน มีความชั่วเสมอกัน พวกแกกินความโลภเป็นอาหาร แล้วสักวันพวกแกก็ทำลายล้างกันเอง”

“ฉันปล่อยให้แกพล่ามพอแล้ว นี่จะเป็นลมหายใจสุดท้ายของแก” เสี่ยวันชัยยังไม่ทันเหนี่ยวไกยิงเปลว นพบิดมอเตอร์ไซค์เหาะข้ามรถเข้ามายิงปืนใส่พวกเสี่ยวันชัยกับธนูวงแตกทันทีทุกคนพากันหนีกระเจิง เปลวฉวยโอกาสนั้น แย่งปืนจากสมุนมาได้ สาดกระสุนใส่ไปพลางวิ่งหลบเข้าที่กำบังไปด้วย

พวกคนชั่วตั้งหลักได้ ต่างกระจายกำลังกันโอบล้อมเปลวกับนพ สองฝ่ายยิงต่อสู้กันอย่างดุเดือด จังหวะหนึ่ง ลูกน้องเสี่ยออกจากที่ซ่อนจะยิงนพ แต่เขาพุ่งเข้าไปเตะต่อยปืนหลุดมือ สองคนเปิดศึกกำปั้นกัน ทีแรกลูกน้องต้านนพไว้ได้ แต่สุดท้ายต้านไม่ไหว เขาโชว์ลีลาบู๊ที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด

ด้านเปลวยังคงยิงปะทะกับสมุนของธนู แล้วเห็นธนูจะวิ่งหนี เขาสาดกระสุนถูกขาคนทรยศล้ม ตามไปจะยิงซ้ำ แต่กระสุนเจ้ากรรมดันหมด ธนูสบโอกาสเหมาะเตะตัดขาจนเขาหงายท้อง สมุนโยนปืนให้เจ้านาย

“เกมพลิกแล้ว” ธนูจ่อปืนใส่เปลวซึ่งหมดทางสู้จำต้องยกมือยอมแพ้

 ooooooo

ปิ่นปักซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของนิคกี้ออกตามหานพ ระหว่างรถจอดติดไฟแดง เธอมองมือถือตัวเองเห็นพิกัดของนพซึ่งได้ตำแหน่งจากมือถือของเขาก็ร้องบอกนิคกี้

“นพอยู่ไม่ไกล เร่งเครื่องเลยนะ”

นิคกี้รับคำ ครั้นไฟจราจรเปลี่ยนเป็นไฟเขียว เขาเร่งเครื่องออกไปอย่างรวดเร็ว...

ด้านนพเล่นงานลูกน้องของเสี่ยวันชัยสลบเหมือด เสี่ยตัวแสบเห็นเขาเผลอออกจากที่ซ่อนใช้ปืนจี้จับตัวไว้ แล้วพาไปสมทบกับธนู ผลักเขาลงไปคุกเข่าข้างๆเปลวที่ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน

“ไอ้เปลวแกคิดปิดบัญชีแต่คนที่จะทำอย่างนั้นต้องเป็นฉัน...ไอ้นพ ฉันจะช่วยส่งวิญญาณคนที่ฆ่าพ่อแก” ธนูว่าแล้วจะยิงเปลวทิ้ง แต่เสี่ยวันชัยยิงปืนขู่ลงพื้นข้างๆเขาปรามไม่ให้ยิง เปลวหัวเราะขำ

“ถ้าคิดจะแก้แค้นให้นพ แกก็ต้องยิงมัน” คำพูดของเปลวทำให้นพสงสัยมองขวับไปที่เสี่ยวันชัย

“แกเกี่ยวอะไรด้วย”