ดวงใจขบถ

อ่อนคำตื่นสายจึงไม่ได้ไปกับเจ้าจ้อย แต่ขอไปตลาดกับแม่ครัวที่ลุมพูใช้ให้ไปจ่ายตลาดซื้อของสดของแห้งที่ใกล้หมดเต็มที แล้วอ่อนคำก็ฉวยโอกาสตอนไปตลาดนำรูปถ่ายของยุพราชมาเดินถามชาวบ้านว่าเคยเห็นชายคนนี้บ้างไหม

ขณะเดียวกันคณะของเจ้าจ้อยที่ไปโรงพยาบาล พอมหาเทวีเข้าห้องตรวจโดยมีเจ้าจ้อยคอยประกบ ทำให้เจ้าขุนแสงเรืองสบโอกาสแขวะพสุด้วยถ้อยคำหยาบคาย พสุอดทนได้ในตอนแรก แต่หนักเข้าก็ทนไม่ไหวลากตัวเจ้าขุนแสงเรืองออกไปสงบสติอารมณ์

ช่วงเวลานี้เองพวกอันโตนที่สะกดรอยตามมาจึงฉวยโอกาสจะจับตัวเจ้าจ้อยกับมหาเทวีขณะออกมาจากห้องตรวจแล้วไม่เจอใคร ส่วนอ่อนคำที่เที่ยวเดินถามหายุพราชก็เจอดีเข้าจนได้ เกือบโดนชายกลัดมันสามคนลวนลามถ้าไม่ได้ยุพราชโผล่มาช่วย แต่กระนั้นอ่อนคำก็ตกใจจนหมดสติไป

อันโตนกับจ่อเอเดินตามเจ้าจ้อยที่ทิ้งมหาเทวีไว้กับองครักษ์สองคนเพื่อจะไปหาพสุกับเจ้าขุนแสงเรือง แล้วปรากฏตัวในมุมปลอดคนเพื่อจับตัวเจ้าจ้อย แต่เธอขัดขืนและตะโกนขอความช่วยเหลือพร้อมต่อสู้กับพวกมันจนวิ่งหนีไปทางหนึ่ง ซึ่งเวลานั้นเจ้าขุนแสงเรืองกำลังเล่นงานพสุทั้งที่ฝีมืออ่อนหัดกว่าเยอะ ในที่สุดพสุก็จำต้องตะบันหน้าจนเขาล้มลงนอนแผ่หลาสิ้นฤทธิ์ จากนั้นพสุก็รีบวิ่งไปทางห้องตรวจเพราะคิดว่าเจ้าจ้อยกับมหาเทวีน่าจะออกมาแล้ว

เสียงร้องขอความช่วยเหลือของเจ้าจ้อยทำให้พสุที่กำลังรีบร้อนไปทางห้องตรวจหยุดชะงัก ก่อนจะเปลี่ยนทิศทางไปตามเสียงนั้น เห็นเจ้าจ้อยโดนอันโตนชกท้องแล้วอุ้มวิ่งหนีไปไวๆ พสุวิ่งตามสุดชีวิต เมื่อเห็นพวกมันเอาเจ้าจ้อยใส่รถขับหนีไป พสุจึงคว้ามอเตอร์ไซค์แถวนั้นขับตามไม่ลดละ

ฝ่ายมหาเทวีที่รออยู่กับองครักษ์ เธอเกือบโดนปาแปงกับซาบีคนของอันโตนโผล่มาจับตัว โชคดีที่เผ่าเทพมาสกัดไว้ทัน เผ่าเทพพามหาเทวีที่นั่งบนรถเข็นมาหลบไว้มุมหนึ่งก่อนที่เขาจะวิ่งไล่ตามคนร้ายไป จังหวะนี้เองเจ้าขุนแสงเรืองที่เดินโผเผมาเห็นมหาเทวี เกิดความคิดว่าถ้าไม่มีมหาเทวีสักคน ก็ไม่มีใครช่วยให้เกิดการถอนหมั้น เขาก็จะได้แต่งงานกับเจ้าจ้อยเร็วขึ้น จึงไม่รอช้าที่จะกำจัดมหาเทวี

แต่ในขณะที่เจ้าขุนแสงเรืองกำลังจะผลักรถเข็น ที่มหาเทวีนั่งให้กลิ้งลงระเบียง เผ่าเทพย้อนกลับมาทันเวลาพอดี เสียงเรียกของเผ่าเทพทำให้เจ้าขุนแสงเรืองหยุดชะงักทำทีเหมือนไม่ได้ประสงค์ร้ายต่อมหาเทวี

“พวกมันทำอะไรเจ้าขุนหรือเปล่าครับ”

“เปล่าๆ พวกไหนหรือ”

“ก็พวกทหารซาอูน่ะสิเจ้าขุน เฮาจำพวกมันได้ แล้วเจ้าจ้อยล่ะ เจ้าจ้อยอยู่ที่ไหน” มหาเทวีร้อนรน

“นั่นสิครับ พสุก็หายไปอีกคน”