ดวงใจขบถ

พสุเห็นเจ้าจ้อยหน้าเครียดก็ขอโทษที่ตนเองเป็นต้นเหตุอีกแล้ว

“ไม่ต้องเป็นห่วงเฮาหรอก เป็นห่วงตัวเองก่อนดีกว่า เรื่องในคุ้มเดี๋ยวเฮาจัดการเอง หมวดเผ่าเทพช่วยพาหมวดพสุกลับไปทีนะคะ เฮาส่งแค่นี้ก็แล้วกัน”

เผ่าเทพรับคำแล้วพาพสุออกไป ทางฝ่ายเจ้าขุนแสงเรืองพอกลับถึงเรือนพักก็โวยวายเล่นงานแซงแซวที่เอาแต่นอนไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าทหารไทยที่ช่วยเจ้าจ้อยออกจากป่ามันตามมาถึงที่นี่ คงแอบมีอะไรกันตั้งแต่ในป่า แล้วยังนัดแนะเจอกันในคุ้มหยามน้ำหน้าตนอีก

แซงแซวแทบไม่เชื่อหู บ่นตัวเองตกข่าวได้ยังไง แต่แล้วต้องตกใจเมื่อเจ้าขุนแสงเรืองอาละวาดปัดข้าวของหล่นกระจายเสียงดังโครมคราม ขณะเดียวกันพสุกับเผ่าเทพเพิ่งถึงที่พัก พสุบ่นไม่สบายใจที่ตนกับยุพราชเกือบจะฆ่ากันตายเพราะการทำงานผิดพลาดของตน ตนเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงานจนเกือบทำให้ทุกอย่างพัง

“อย่าคิดมากน่า ยังไงเรื่องของแกกับเจ้าจ้อยไม่วันใดวันหนึ่งยุพราชก็ต้องรู้อยู่ดี”

“มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ เจ้าจ้อยเองก็พลอยต้องมาเดือดร้อนไปกับฉันด้วย ไหนจะต้องอธิบายให้เจ้าหลวงกับมหาเทวีเข้าใจ ไหนจะต้องรับมือกับเจ้าอุ่นคำกับเจ้าขุนแสงเรืองอีก”

“เออ คนหลังนี่แหละน่าหนักใจที่สุด”

“ฉันสังหรณ์ใจว่าเจ้าขุนแสงเรืองจะต้องทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่แน่ๆว่ะ”

ooooooo

เจ้าขุนแสงเรืองทำอย่างที่พสุหวั่นใจจริงๆ เขาโทร.ไปฟ้องเจ้าอุ่นคำที่ยังอยู่คุ้มเจ้ากานดาว่า

ทหารไทยลักลอบเข้าหาเจ้าจ้อยยามวิกาล แล้วมันยังสู้กับยุพราชที่ไปเจอมันเข้า สองคนสู้กันจนเลือดสาดกระจาย

เจ้าอุ่นคำตกใจมาก ลนลานไปเคาะห้องเรียกเจ้าหลวง เป็นจังหวะที่เจ้าหลวงเพิ่งจะวางสายจากใครคนหนึ่งที่โทร.มาส่งข่าวให้ระวังตัวจากทหารซาอู

เมื่อเจ้าอุ่นคำเข้ามาบอกว่าเกิดเรื่องบัดสีที่คุ้มจันทรา ทั้งเจ้าหลวงและมหาเทวีตกใจมาก

“ไม่จริง เจ้าจ้อยลูกเฮาไม่ใช่คนแบบนั้น”

“พี่กับลูกไม่ได้โกหก เจ้าหลวงต้องทำอะไรสักอย่าง ถ้าข่าวแพร่สะพัดออกไปว่าเป็นถึงเชื้อสายเจ้าหลวงเมืองจาย แต่ประพฤติตัวไร้ยางอาย นัดแนะกับผู้ชายให้ปีนขึ้นไปหาทั้งๆที่มีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว พี่กับลูกจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”

เจ้าหลวงเครียดจัดทำอะไรไม่ถูก มหาเทวีเป็นลมล้มพับ เจ้าหลวงต้องให้อกานซิงห์ตามหมอมาเร็ว แต่มหาเทวีรู้สึกตัวบอกว่าตนไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่อยากกลับบ้านเดี๋ยวนี้

“ตกลง เราจะกลับบ้านเดี๋ยวนี้”

“กลับเดี๋ยวนี้ก็ดีเหมือนกัน มหาเทวีจะได้เห็นว่าลูกสาวที่คุยนักคุยหนาว่าเป็นกุลสตรี จริงๆแล้วทำตัวยังไง”

“เฮาไม่เชื่อ เฮาเลี้ยงลูกเฮามาตั้งแต่เด็ก ทำไมเฮาจะไม่รู้นิสัยลูกเฮา”