ดวงใจขบถ
ตอนที่ 9
“ดูแลความปลอดภัย พี่เข้าใจ แต่ถึงขนาดหอบผ้าหอบผ่อนเข้ามากินอยู่ในคุ้ม พี่ไม่เข้าใจเลยจริงๆ”
“นั่นสิ ให้เขาเข้ามาอยู่คุ้มในฐานะอะไรไม่ทราบ” เจ้าขุนแสงเรืองหน้าตึงมาก
“เรื่องนี้ต้องรอให้เจ้าหลวงเป็นคนบอกเอง เพราะ เป็นคำสั่งของเจ้าหลวง คนอื่นในคุ้มมีหน้าที่ทำตามคำสั่ง จะขัดขืน ฝ่าฝืนไม่ได้”
เจ้าอุ่นคำไม่กล้าโวยต่อ แต่เจ้าขุนแสงเรืองถามว่า แล้วทางการไทยไม่มีคนอื่นแล้วหรือ ถึงได้ส่งนายทหารคนนี้มาอีก
“แล้วทำไมจะส่งหมวดพสุมาไม่ได้ล่ะเจ้าพี่”
“ก็ที่พี่รู้มา ทหารคนนี้ทิ้งเจ้าจ้อยไว้ที่ชายแดน แล้วหนีเอาตัวรอดคนเดียว แล้วยังมีหน้าส่งเขามาอีกหรือ”
“ทุกอย่างเป็นเรื่องเข้าใจผิด หมวดพสุไม่ได้ทิ้งเฮา แต่เขาไปสกัดพวกทหารซาอูไว้เพื่อเปิดทางให้ยุพราชพาเฮาหนีข้ามแดนอย่างปลอดภัย”
“ถ้าเป็นเช่นนี้ก็แปลว่าเรื่องทั้งหมดที่เฮาได้ยินมา ยุพราชก็แต่งเรื่องโกหกขึ้นล่ะสิ”
มหาเทวีฟังสองแม่ลูกแล้วปวดหัว เห็นลุมพูกับจ่อแตเข้ามาเลยตัดบทให้สองคนพาพสุไปห้องพัก
สองแม่ลูกมองตามพสุไปด้วยสายตาไม่เป็นมิตร เจ้าอุ่นคำนึกได้เรียกแซงแซวที่ยืนหลบมุมให้เอาชามาให้มหาเทวี อารามรีบร้อนแซงแซวสะดุดขาทำชาหกหมด เลยโดนเจ้าอุ่นคำบ่นยกใหญ่ราวกับเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย แต่มหาเทวีว่า
“ไม่เป็นไรหรอกเจ้าพี่ อย่าไปดุด่ามันเลย มันก็ผิดพลาดกันได้น่า ชาหกแล้วก็แล้วกัน เฮาไม่กินก็ได้”
“ไม่กินไม่ได้! ก็พี่ตั้งใจชงมาให้น้องดื่มบำรุงร่างกายจะได้แข็งแรง งั้นเดี๋ยวพี่จะไปชงมาให้ใหม่นะ”
เจ้าอุ่นคำรีบดึงเจ้าขุนแสงเรืองออกไป พลางจิกตาใส่แซงแซวให้รีบตามมา เจ้าจ้อยพ่นลมหายใจเบื่อหน่าย
“เฮ่อ...ไปซะที ลูกว่าคนที่ไม่ควรจะอยู่ในคุ้มน่าจะเป็น...”
“ไม่เอาลูก อย่าพูดอย่างนั้น...ลูกคิด ลูกรู้สึกยังไงแม่เข้าใจหมด แต่เราต้องอดทน ต้องให้เวลา เดี๋ยวปมเงื่อนทุกอย่างที่เคยผูกไว้มันก็จะค่อยๆคลี่คลายไปเองนะลูกนะ” มหาเทวีปลอบลูกให้ผ่อนคลายสบายใจ แต่ตัวเองแอบมีสีหน้าหนักใจ ไม่รู้จะยกเลิกเรื่องหมั้นได้ยังไง?
เมื่อกลับถึงเรือน เจ้าอุ่นคำกำชับแซงแซวให้รอเอาชาที่จะต้มใหม่ไปให้มหาเทวี จากนั้นก็ดึงลูกชายเข้าไปคุยซุบซิบกันในห้อง
“เราต้องเร่งมือกันแล้ว ตอนนี้มารมันมาผนึกกำลังกันขัดขวางการแต่งงานของลูกกับเจ้าจ้อยแล้ว รีบเก็บทั้งนังมหาเทวี ทั้งไอ้ทหารไทยนั่น แต่ต้องแนบเนียนที่สุด” เจ้าอุ่นคำพูดพลางเริ่มลงมือต้มชาแก่นฝางอีกครั้ง “ชานี่ถ้าได้กินติดต่อกัน อีกไม่นานมันก็ทรุด”
“ท่านแม่มีชาเป็นอาวุธ แต่เฮาไม่มีอะไรเลย ยังไม่รู้จะหาใครมาเก็บไอ้ทหารนั่น”
“ไม่เห็นจะยากเลย ก็ยืมมือฆ่าสิ”
“ยืมมือใครท่านแม่”
“ก็ไอ้ยุพราชนั่นไง ถึงขนาดดวลมีดกันจนไอ้ยุพราชบาดเจ็บหนัก แล้วเจ้าหลวงยังมาแต่งตั้งให้ไอ้พสุมาดูแลเจ้าจ้อยแทนแบบนี้ ไอ้ยุพราชมันต้องแค้นแน่ๆ”
เจ้าขุนแสงเรืองยิ้มออก แผนการของแม่เฉียบคมน่าพอใจ
ooooooo
