ตอนที่ 9
“เป็นเพราะเฮาดูแลมันไม่ดี ทำให้มันใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล พอเจอความรักบังตา ลูกชายเฮาก็เลยทำเรื่องที่ให้อภัยได้ยากลงไป เฮาขอโทษจริงๆ เฮาต้องขอตัวไปดูอาการยุพราชก่อน”
อกานซิงห์ผละไปทางเรือนพักของยุพราช เห็นอ่อนคำดูแลลูกชายตนอยู่จึงถามอาการเขาเป็นอย่างไรบ้าง อ่อนคำบอกว่าเมื่อเช้ามีไข้สูง แต่ตอนนี้ไข้ลดลงแล้ว
“ขอบใจเจ้ามากนะที่คอยดูแลเขาเป็นอย่างดี”
“เฮาก็ทำได้แค่นี้แหละ” พูดแล้วอ่อนคำขอตัวไปเปลี่ยนน้ำในอ่าง
อกานซิงห์นั่งลงข้างเตียง ยุพราชลืมตาขึ้นเห็นพ่อก็ตกใจ ถามว่ากลับมาได้ยังไง ไหนว่าจะไปหลายวัน
“พ่อกลับมาก่อนกำหนดเพราะรู้เรื่องของเจ้า”
“เฮาเสียใจที่ไร้ฝีมือ ปกป้องเจ้าจ้อยไม่ได้”
“พ่อเตือนเจ้าแล้วใช่มั้ยเรื่องเจ้าจ้อย เจ้าควรจะรู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงของเจ้า”
“งั้นเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงของไอ้พสุเหมือนกัน”
“มันต่างกันตรงที่เจ้าจ้อยไม่ได้รักเจ้า แต่เจ้าจ้อยรักผู้ชายคนนั้น เรื่องง่ายๆแค่นี้เจ้ายังไม่เข้าใจอีกหรือ”
“ถ้าไม่มีมัน เจ้าจ้อยจะต้องมองเฮา”
“แต่เจ้าจ้อยก็ยังมีเจ้าขุนแสงเรืองอยู่ดี”
“เฮาได้ยินมาว่าเจ้าจ้อยไม่ได้รักเจ้าขุนแสงเรืองและกำลังหาทางถอนหมั้น ถ้าไม่มีการหมั้น ไม่มีพสุ เจ้าจ้อยก็อาจจะรักเฮาได้”
“มันสายไปแล้ว ตอนนี้หมวดพสุเข้าไปหาเจ้าหลวงเรียบร้อย และเจ้าหลวงก็ต้อนรับเขาเป็นอย่างดี”
“ทั้งๆที่มันแอบปีนระเบียงห้องเจ้าจ้อยน่ะหรือ”
“เรื่องนั้นก็เป็นเพราะเจ้าไปใส่ความเขาไว้ตั้งแต่แรก หากเจ้าไม่คิดแยกทั้งสองออกจากกัน เขาก็คงไม่ทำเช่นนั้น เรื่องนี้เจ้าเองก็มีส่วนผิดด้วย”
ยุพราชตกใจที่พ่อรู้ความจริง เขาหลบตาด้วยความละอายใจ...ทางฝ่ายพสุที่ได้รับการต้อนรับจากเจ้าหลวงอย่างดี เจ้าจ้อยรู้เข้าแทบไม่เชื่อหู ถามพสุว่าตนหูฝาดหรือฝันไป ทำไมเจ้าพ่อถึงอนุญาตให้เขาพักที่นี่ได้
“ก็เพราะผมแสดงความจริงใจให้พ่อคุณเห็นน่ะสิ ผมบอกเรื่องของเราสองคนให้เจ้าหลวงฟังหมดแล้ว”
“ทุกอย่างเลยเหรอ”
“ครับ ผมบอกท่านว่าผมหลงรักเจ้าหญิงองค์นี้สุดหัวใจ”
“แล้วเจ้าพ่อว่ายังไงบ้าง”
“เจ้าหลวงบอกว่าจะรับไว้พิจารณาครับ หลังจากนี้ผมคงต้องทำตัวดีๆหน่อย เจ้าหลวงจะได้เห็นว่าผมคู่ควรกับลูกสาวสุดที่รักของท่าน”
เจ้าจ้อยมองพสุแววตาเปี่ยมไปด้วยความรัก...เวลาเดียวกันมหาเทวีกำลังถามความเห็นเจ้าหลวงว่าคิดยังไงกับหมวดพสุ เขาเหมาะจะเป็นลูกเขยของเราได้หรือเปล่า เจ้าหลวงบอกว่าเรื่องนั้นต้องดูกันไปก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อน ข้างนอกที่ดูสุกใส ข้างในอาจจะเป็นโพรงก็ได้ ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่แล้ว
“แต่ฉันขออยู่ข้างลูกของเรา ฉันอยากเห็นลูกมีความสุขสมหวังกับคนที่เขาเลือกเอง...เหมือนเราสองคน”
ooooooo