ตอนที่ 6
บ่ายนั้น เผ่าเทพมาที่คุ้มจันทราเพื่อจะขอพบเจ้าจ้อย แต่เจออ่อนคำก่อน ในระหว่างที่สองคนทักทายกันนั้น ยุพราชที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลกลับมาที่คุ้มได้ไม่นานเห็นเข้า จึงหยุดมองอย่างหวาดหวั่น กลัวว่าอ่อนคำจะรู้เรื่องพสุจากเผ่าเทพ
ยุพราชไม่รอช้า เข้าไปแทรกในจังหวะที่อ่อนคำกำลังถามถึงพสุพอดี ยุพราชเชิญเผ่าเทพแยกออกมาคุยกันตามลำพังเรื่องอาการของพสุ และเมื่อรู้ว่าเผ่าเทพจะมาส่งข่าวพสุแก่เจ้าจ้อย ยุพราชรีบขัดขวางอ้างว่าเจ้าจ้อยยุ่งมากกำลังเตรียมงานอภิเษกสมรสกับเจ้าขุนแสงเรือง
เผ่าเทพคาดไม่ถึงว่าเจ้าจ้อยมีคู่หมั้นอยู่แล้ว พอเขาจะขอพบเจ้าหลวงกับมหาเทวีเพื่อแจ้งข่าวพสุบาดเจ็บ ยุพราชตัดโอกาสอีก อ้างว่าท่านมีแขกสำคัญ กำลังคุยกันอยู่ในห้องคงจะอีกนาน เมื่อโดนสกัดทุกทาง เผ่าเทพจำต้องขอตัวกลับไปด้วยความผิดหวัง
ทางด้านเจ้าขุนแสงเรืองกับเจ้าอุ่นคำ ตั้งแต่เจ้าจ้อยกลับมาก็คิดแต่เรื่องแต่งงาน สองแม่ลูกเร่งรัดมากถึงขนาดพูดแล้วพูดอีกกับเจ้าหลวง ทำให้มหาเทวีไม่พอใจและทัดทานไปเพราะเห็นว่าเจ้าจ้อยเพิ่งผ่านความเป็นความตายมา แต่กระนั้นเจ้าหลวงก็ยืนยันว่าสัญญายังเป็นไปตามเดิมไม่เปลี่ยนแปลง...
ไม่ทันข้ามวัน บัวก็เดินทางจากพระนครมาเยี่ยมพสุที่โรงพยาบาลรวดเร็วทันใจวราพร บัวยังไม่ได้คบหาพสุเป็นแฟน แค่เพิ่งจะเริ่มๆคุยกันเท่านั้น แต่วราพรก็พยายามเปิดทางและสนับสนุนเต็มที่
สองคนคุยกันด้วยดี พสุชื่นชมบัวที่มีหัวการค้า เธอกำลังจะเปิดร้านอาหารเป็นการต่อยอดธุรกิจส่งออกอาหารไปต่างประเทศของครอบครัว ถ้าทำแล้วดีก็จะเปิดสาขาต่อๆไปอีก และที่มาเยี่ยมพสุ เธอก็มีความคิดที่จะหาซื้อสิ่งของสวยๆงามๆไปตกแต่งร้านอาหารที่กำลังจะเปิดด้วย
“ดีเลย พรุ่งนี้พี่ว่าจะขอหมอออกไปรักษาตัวข้างนอก นอนอยู่ในโรงพยาบาลนานๆแล้วอึดอัด”
“แล้วพี่พสุจะไปพักที่ไหนคะ”
“มีบ้านพักของทหารที่ทางการไทยจัดไว้ให้น่ะ น้องบัวมีที่พักหรือยัง ถ้ายังจะไปพักกับพี่ก็ได้นะครับ”
“บัวเช่าที่พักที่โรงแรมไว้แล้วค่ะ แต่ถ้าพี่พสุไม่ว่าอะไร พรุ่งนี้บัวจะไปพักที่บ้านพักของพี่ด้วยนะคะ บัวจะได้ประหยัดค่าโรงแรมไปเป็นค่าตกแต่งร้าน”
“ได้เลย ยินดีต้อนรับนะครับ”
ooooooo