ตอนที่ 11
“คุณเทียน...ขอเวลาที่มีแค่เราสองคน ไม่มีคนอื่นได้ไหมครับ ผมอยากอยู่ลำพังสองคนกับคุณเทียนโดยไม่มีคนอื่น”
น้ำเสียงอ่อนละห้อยของเขาทำให้คุณเทียนใจอ่อน ลึกๆก็อดสงสารและเห็นใจเขาไม่ได้ จึงพยักหน้ารับปากจะเลิกพูดเรื่องล้างแค้นสักพัก
ooooooo
เช้าวันเดียวกันที่ตลาด ชบาก็พาพวงชมพูมาหาแม่หมอคนทรงคนเดิมเพื่อขอซื้อรากรัญจวน
แม่หมอตาโต แหวลั่น “เอ็งจะบ้าหรือเปล่าแม่ชบา ถึงได้พาลูกสาวมาหารากรัญจวน”
“ก็ถ้ามันเสียหาย แม่หมอคงไม่เอามาขายหรอกมั้ง”
“ก็ฉันเอาไว้ขายให้บุรุษ แต่เอ็งกับลูกเป็นผู้หญิง”
“ผู้หญิงมีความเสน่หาไม่ได้รึไงเล่า”
“ได้...แต่มันไม่เหมาะที่จะมาแสดงอาการโจ่งแจ้งอย่างนี้ เอ็งเป็นเมียท่านขุนนะเว้ย ไม่ใช่ผู้หญิงโคมเขียว ทำงานอยู่โรงชำเราบุรุษ ถึงจะต้องพกรากรัญจวนเอาไว้เพิ่มเสน่หาน่ะ”
“ก็อยากได้...ว่ามาจะเอาราคาเท่าไหร่”
ชบารั้นจะขอซื้อให้ได้ แม่หมอไม่อยากขายเลยโบ้ยให้ขอจากพวงแสดเพราะตนขายหมดไปแล้ว พวงชมพูถึงกับหูผึ่งเมื่อได้รู้ว่าพวงแสดอาจมีรากรัญจวนไว้ในครอบครอง
พวงชมพูเดินตามแม่ออกจากร้านแม่หมอ ไม่รู้เลยว่ามีคนมองตามตาเยิ้ม แก้วหลานชายแม่หมอที่ติดฝิ่นงอมแงมนั่นเอง ประทับใจความสวยน่ารักของพวงชมพูมากจนอยากได้เป็นเมีย
ชบาเจ็บใจที่หารากรัญจวนให้ลูกสาวคนเล็กไม่ได้ ปลีกตัวไปซื้อของทางอื่น เปิดโอกาสให้พวงชมพูเดินเล่นรอบตลาดจนไปเจอมิกหรือโมกโดยบังเอิญ!
โมกในคราบมิกตกใจมากที่เจอพวงชมพูโดยไม่ทันตั้งตัว ได้แต่พยายามเบี่ยงตัวหลบไม่ให้เธอเห็นคุณเทียนที่ยืนมองตาขวางจากอีกมุม พร้อมกับโกหกว่าหายหน้าหายตาไม่ไปเยี่ยมเธอที่บ้านเพราะยุ่งกับงานใหม่ที่โรงฝิ่น
พวงชมพูเชื่อสนิทว่ามิกยุ่ง ปราดไปควงแขนและอ้อนให้เขาไปคุยกับพ่อแม่ที่บ้านเรื่องแต่งงาน คุณเทียนที่ยืนฟังอยู่นานทนไม่ไหว แม้จะอยากล้างแค้นแต่ก็ทนไม่ได้ที่พวงชมพูออดอ้อนออเซาะโมกจนออกนอกหน้า คว้าผ้าคลุมหัวอีกฝ่ายและลากไปจัดการอีกทาง
โมกอึ้งมากกับอากัปกิริยาเกรี้ยวกราดของคุณเทียน กระนั้นก็ไม่กล้าหือเพราะรู้ดีว่าเธอจะคลุ้มคลั่งแค่ไหน ได้แต่เดินตามคุณเทียนที่ลากพวงชมพู
ซึ่งถูกผ้าคลุมหน้าไว้ไปจนถึงมุมลับตาของตลาด
พวงชมพูกรีดร้องลั่น “ปล่อยนะปล่อย!”
คุณเทียนสวนทันควัน “ปล่อยให้แกไปยุ่งกับผัวฉันเหรอ”
คำว่าผัวฉันทำให้พวงชมพูเบิกตากว้าง ส่งเสียงอู้อี้เหมือนไม่เชื่อ คุณเทียนเลยย้ำ “รู้เอาไว้นะ...คุณมิกที่แกละเมอเพ้อหาเขามีเมียอยู่แล้ว ห้ามแกไปยุ่งกับเขาอีก ไม่งั้นแกจะเจอหนักกว่านี้นังเด็กเปรต!”
พูดจบก็ผลักพวงชมพูหัวทิ่ม ก่อนใช้ชายผ้า พันคอซ้ำให้แน่นแล้วผละไปกับโมก ทิ้งพวงชมพูให้ดึงผ้าออกด้วยความยากลำบาก กระทืบเท้าเร่าๆด้วยความคับแค้นใจที่ถูกทำร้ายแต่ตอบโต้อะไรไม่ได้
ooooooo
โมกพาคุณเทียนหลบเข้ามาในตลาดอีกครั้ง สีหน้าเป็นกังวลกับวีรกรรมหมาดๆของเธอ แต่คุณเทียนกลับไม่ยี่หระ สาสมใจมากที่ได้จิกหัวด่าพวงชมพู