เพลิงเสน่หา
ตอนที่ 11
ใบบัวเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด หัวใจสลายเมื่อไม่เห็นโมกออกจากห้องคุณเทียนตลอดทั้งคืน!
ผีรำเพยรับรู้เรื่องระหว่างโมกกับคุณเทียนด้วยสัมผัสพิเศษ หัวเราะสาแก่ใจจนจันผาต้องมาดู
“พี่ไม่รู้ว่าเอ็งกำลังทำสิ่งใด แต่สิ่งที่เอ็งทำมันจะสร้างเวรสร้างกรรมให้แก่เอ็งไม่มีวันสิ้นสุด”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันแค่ยืนมอง...กิเลสตัณหาของมนุษย์...โอ...กลิ่นของกิเลสตัณหา ความรัก ความใคร่ ความเคียดแค้นชิงชัง มันช่างหอมหวานจริงๆ... หรือพี่ว่าอย่างไร”
“ไม่ว่าอย่างไรพี่ก็เห็นแต่กรรมชั่ว...สารจากนรกกำลังติดตามตัวเอ็งเป็นเงาตามตัว”
“ฉันเกี่ยวอันใดเล่า มันพวกนั้นต่างหาก ผู้ใดที่จิตใจของมันใฝ่ต่ำพ่ายแพ้แก่อำนาจของตัณหาราคะ มันผู้นั้นสมควรเป็นอย่างยิ่งจะมาเป็นตัวตายตัวแทนของฉัน และฉันว่าสกุณายาสั่งคงนำมันผู้นั้นมาให้ฉันในอีกไม่นาน”
พูดจบก็หายตัวไป ทิ้งจันผาให้ยืนปลงตก พลันก็ตัดสินใจจะออกบวชเพื่อหลีกหนีจากโลกวุ่นวายของมนุษย์ และอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้น้องสาว รวมถึงคุณเทียนให้พ้นจากบ่วงกรรมความแค้น...
คุณเทียนไม่ได้คิดเรื่องผิดชอบชั่วดี มัวเคลิ้มกับสัมผัสแปลกใหม่ รสสวาทที่เพิ่งลิ้มลองเป็นครั้งแรก โมกมีความสุขมาก โอบกอดร่างบอบบางของเมียหมาดๆ ด้วยความรักและหลงใหล
“ผมมีความสุขเหลือเกิน”
พูดพลางจูบไล้ทั่วตัว คุณเทียนเขินผลักหน้าเขาออกเบาๆ
“กลับได้แล้ว เดี๋ยวมีใครมาเห็น”
“เห็นก็ดี เขาจะได้รู้...เราสองคนรักกัน เราสองคน...เป็นอะไรกัน”
“ไม่ได้! เราจะให้ใครรู้ไม่ได้”
“ทำไมล่ะครับ...ในเมื่อผมพร้อมจะดูแลปกป้อง ทำเพื่อคุณเทียนทุกอย่าง”
ความรักและภักดีของโมกทำให้คุณเทียนลำพองใจ ออดอ้อนเสียงหวาน
“ถ้าอย่างนั้นโมกต้องรีบไปจัดการธุระให้เรียบร้อย วันใดที่ครอบครัวไอ้ขุนสักนังชบามันพินาศย่อยยับ วันนั้นล่ะ หัวใจของฉันจะเป็นอิสระ และจะเป็นของโมกอย่างแท้จริง”
หัวใจพองฟูของโมกห่อเหี่ยวโดยพลันเพราะความปรารถนาของคุณเทียน ใจจริงเขาไม่อยากยุ่งกับพวงแสดและพวงชมพูอีกเพราะไม่อยากฝืนใจตัวเอง กระนั้นกำไลข้อเท้าของคุณเทียนในมือที่เขาเป็นคนถอดก็ทำให้ต้องถอนใจยาว...ที่สุดแล้วเขาก็ต้านทานความต้องการของคุณเทียนไม่เคยได้เลย
ooooooo
คุณหญิงมณฑายังไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างโมกกับคุณเทียน จิตใจผ่องใสเพราะเพิ่ง กลับจากวัดและได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับท่านพระครู
บรรดาบ่าวไพร่ ขนมกล้วยและคะน้าโล่งใจและยินดีมากที่คุณหญิงมณฑาคิดได้ เลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นพวกขุนสักกับชบา ที่เหลือก็ได้แต่หวังว่าคุณหญิงจะเกลี้ยกล่อมคุณเทียนให้ปล่อยวางด้วยได้
คุณหญิงมณฑาแวะตลาดก่อนกลับเรือนเทียนหยดฟ้า เจอหมอปาล์มกับหมอเจมส์ สองหนุ่มมิชชันนารีฝรั่งที่มาหาซื้อผ้าสำหรับเย็บหมอนหนุน ขนมกล้วยเห็นท่าทางเก้ๆกังๆของสองหมอก็อาสาช่วยเย็บ เพื่อตอบแทนทั้งคู่ที่เคยช่วยดูอาการคุณเทียนเมื่อวันก่อน
