เพลิงเสน่หา
ตอนที่ 11
“งั้นโมกต้องทำเพื่อฉันนะ โมกต้องไปแก้แค้นพวกมันให้ฉัน เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่จะปลดปล่อยความทุกข์ในใจของฉันนะโมก โมกต้องรับปากฉัน โมกจะไม่บวช แต่โมกจะกลับไปแก้แค้นพวกมันเพื่อให้เรามีวันของเรา”
แววตาคุณเทียนเต็มเปี่ยมด้วยความแค้นและความหวัง โมกไม่มีทางเลือกต้องรับปากเพราะไม่อยากให้คุณเทียนเตลิดและคลุ้มคลั่งไปมากกว่านี้
ooooooo
พุดเสียใจมากที่ตาจรจากไปเพราะกินรากรัญจวน ยายแซะที่แอบเห็นและแอบได้ยินตาจร บอกลูกชายเรื่องรากรัญจวนอดใจไม่ไหวกระซิบบอกอังกาบ
ชบาไม่สนใจเรื่องการตายของตาจร มัวอาละวาดขุนสักที่ตั้งหน้าตั้งตาถอนว่านหางช้างที่เธอกับอังกาบช่วยกันปลูกไว้หลังบ้านเพื่อป้องกันคุณไสยและมนตร์ดำ
“นี่ฉันอุตส่าห์ไปหาว่านหางช้างมาปลูก ทำไมท่านขุนถอนมันทิ้ง”
“ก็จะปลูกไปทำไม”
“ก็ปลูกไว้กันคนมาทำของใส่ไง เผื่อนังเทียนหยดฟ้ามันทำของ”
“ไม่มีใครทำของใส่ฉันทั้งนั้นแหละ คุณเทียนเธอก็ไม่ได้ทำ”
“นั่นๆ...ท่านขุนต้องกำลังโดนของแน่ๆ ถึงออกตัวเข้าข้างนังเทียนหยดฟ้าอีกแล้ว”
ขุนสักถอนใจเหนื่อยหน่าย การพบกันครั้งหลังสุดระหว่างเขากับคุณเทียนทำให้ผ่อนคลายลงมาก เชื่อสนิทว่าคุณเทียนรักเขาและจะไม่มีวันทำของใส่เขา
“ชบา...เราก็แก่ๆกันแล้ว ฉันขอเถอะนะ อย่าไปหาเรื่องคุณเทียนอีกเลย ฉันกับเขาไม่ได้มีอะไรต่อกันจริงๆ”
“นี่ท่านขุนไปเจอกับมันรึ ถึงได้รู้ว่าฉันไปบุกเรือนของมัน”
ชบาตาวาวด้วยความโกรธ ขุนสักจะอธิบายแต่ไม่ทันขยับปาก อังกาบก็โผล่มาบอกเรื่องตาจรตายเพราะรากรัญจวนเสียก่อน ชบาไม่ยี่หระเรื่องตาจร แต่หูผึ่งมากกว่าเมื่ออังกาบบอกเรื่องพวงแสดอาจมีรากรัญจวนเก็บไว้
พวงแสดได้ยินก็รีบปฏิเสธเสียงแข็ง แสลงใจไม่หายเพราะตนต้องเป็นเมียพุดเพราะรากรัญจวน ผลุนผลันเดินหนีเพราะคร้านจะตอบคำถามยายกับแม่ อังกาบได้แต่มองตามหน่ายๆ ก่อนหันไปบ่นกับชบาและขุนสัก
“เป็นบุญที่พวงแสดมันทิ้งรากรัญจวนไปแล้ว ไม่งั้นฉันคงนอนตาไม่หลับ กลัวยัยพวงแสดจะเอารากรัญจวนไปให้พ่อมิกอะไรนั่นกิน”
ชบาส่ายหน้าไม่เห็นด้วย “ให้คุณมิกกินก็ดีนะป้า เพราะไอ้รากรัญจวนนี่มันเพิ่มความกำหนัด ความเสน่หา ลูกฉันมันไม่เข้าท่าถึงได้ปล่อยคุณมิกหลุดมือไปตลอดเลย”
ขุนสักกุมขมับกับความคิดของชบา “จนป่านนี้ยังจะอยากได้ไอ้คุณมิกมันเป็นเขยอยู่อีกหรือ ลูกพระยาท่านไหนก็ยังไม่รู้ แถมทำตัวผลุบๆโผล่ๆน่าสงสัย จะไปยุ่งอะไรกับมันทำไม”
“ก็บอกแล้วไง...อยากได้ไปข่มอีเทียนหยดฟ้า”
ชบาโต้หน้าตาย ขุนสักอ่อนใจมาก ได้แต่ก้มหน้าก้มตาเก็บว่านหางช้างไปทิ้ง ชบามองตามเซ็งๆ แต่ไม่ถอดใจ ประกาศกร้าวกับอังกาบจะหามาปลูกใหม่เอง
ooooooo
พวงชมพูแอบได้ยินพ่อแม่และอังกาบคุยกันเรื่องฤทธิ์รากรัญจวน จึงคิดจะเอามาใช้กับมิกบ้าง ต่างจากพวงแสดที่แสลงใจไม่หายเพราะฤทธิ์รากรัญจวนทำให้เธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพุด
