เพลิงเสน่หา

คุณเทียนไม่ได้ใส่ใจว่าใครจะเห็นเธออยู่กับโมกบ้าง ดวงตาเป็นประกายเมื่อได้ยินเรื่องราวที่พวงชมพูคิดจะใช้รากรัญจวนกับโมกเมื่อคืน

“สมน้ำหน้านังเด็กพวงชมพู คิดจะใช้วิธี สกปรกมาทำร้ายโมกของฉัน ป่านนี้ถูกปู้ยี่ปู้ยำไปเรียบร้อยแล้ว”

โมกไม่ได้รู้สึกสะใจกับเรื่องนี้ด้วย แม้จะไม่รักพวงชมพูแต่ก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายหรือทำลาย

“ถ้าขุนสักกับแม่ชบารู้ก็คงทุกข์ใจทรมานแทบตาย...คุณเทียนครับ...เราเลิกยุ่งกับพวกเขาเถอะนะครับ”

“ไม่! ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นโมกต้องแก้แค้นพวกมันตามวิธีการของฉัน”

“แต่ผม...ผมไม่อยากให้คุณเทียนแปดเปื้อนกับความไม่ดี ความชั่วร้าย”

“เลยคิดจะบวชสินะ”

คุณเทียนดักคอ โมกหน้าเสีย เปิดโอกาสให้คุณเทียนแหวเสียงดัง

“อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าโมกรับปากสัญญิงสัญญาอะไรกับใบบัวเอาไว้”

“ผมสัญญาอะไรกับใบบัวครับ”

“ที่ว่าโมกจะบวชไง ฉันเห็นกับตา ได้ยินเต็มสองหู...เอาซี้...เอาเล้ย อยากบวชเพื่อเป็นคนดีของใบบัวก็บวชเลย แต่จำเอาไว้...วันที่โมกบวชคือวันตายของฉัน!”

โมกตกใจมาก อ้าปากจะค้านแต่ช้ากว่าคุณเทียนที่ย้ำเสียงเครียด

“ฉันไม่ได้พูดเล่น...วันใดที่โมกบวช ฉันจะตาย”

พูดจบก็สะบัดหน้าหนี โมกอ่อนใจกับตัวเองมากโถมตัวกอดปลอบคุณเทียน

“อย่าพูดอย่างนี้นะครับ...ผมรักคุณเทียน”

คุณเทียนลอบยิ้มร้าย แกล้งทำกระเง้ากระงอด “รักแล้วทำไมชอบทำให้ฉันเสียใจ ฉันเคยบอกโมกแล้วมิใช่รึ...ฉันให้โมกบวชตอนนี้ไม่ได้ เพราะถ้าโมกบวช โมกคิดหรือว่าโมกจะแก้แค้นให้ฉัน มันเป็นไปไม่ได้เลย แก้แค้นให้ฉันก่อน ทำให้พวกมันเจ็บช้ำที่สุด ให้ฉันปลดปล่อยความแค้นในใจฉัน แล้วนับจากนั้นจะมีแค่เราสองคน”

คุณเทียนพรมจูบเขาอย่างอ่อนหวาน ออดอ้อน “ทำเพื่อฉันนะโมก”

โมกใจอ่อนยวบ รับปากเสียงกระเส่า “ครับคุณเทียน”

“ชื่นใจของฉันที่สุด”

จบคำสองหนุ่มสาวก็กอดจูบลูบไล้กันอย่าง ดูดดื่ม ลืมหมดแล้วว่ามีใครต้องช้ำหรือเสียใจบ้าง...

ooooooo

ขุนสักโดนยาสั่งของคุณเทียนคร่ำครวญเรียกหาแต่แกงนกจนชบาต้องซ่อมแร้วดักสัตว์เพื่อจับนกให้ จันผารับรู้ได้ด้วยญาณพิเศษ แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้นอกจากแผ่เมตตาให้

ชบาเห็นผัวกินแกงนกอย่างเอร็ดอร่อยก็สบายใจ พลันก็ต้องเบิกตาโพลง สังหรณ์ใจรุนแรงเพราะเหมือนเห็นเงาร่างใหญ่สีดำทาบทับร่างของผัว!

ลางสังหรณ์ทำให้ชบาต้องวิ่งไปดูว่านหางช้างหลังบ้าน เห็นว่าทุกอย่างปกติก็เบาใจ ไม่คิดหรือสำเหนียกสักนิดเลยว่าจะมีเรื่องร้ายๆตามมาในอีกไม่นาน

เรื่องร้ายแรกคือพวงแสดประกาศตัดขาดพวงชมพู เมื่อแอบได้ยินกับหูว่าน้องสาวคนเดียวแอบเอารากรัญจวนไปผสมเหล้าให้มิกกินเพื่อทำผัว พวงแสดโกรธมากปรากฏตัวให้เห็นแล้วถามเสียงห้วน

“มึงนี่เองที่ทุบกู...นังน้องสารเลว!”

ขาดคำก็จิกหัวจะตบ พวงชมพูดิ้นรนขอให้ปล่อย

“ไม่ปล่อย...วันนี้กูจะเอาเลือดหัวมึงออกมาล้างตีนให้ได้!”

พวงชมพูกรีดร้องขอความช่วยเหลือ ทุกคนที่บ้านอังกาบรีบมาดู ทันเห็นพวงแสดลากคอน้องสาวไปโขกหัวกับเสาบ้านอย่างแรง ประกาศกร้าว