พรหมพิศวาส

“มัวแต่ร่ำไรอยู่นั่นแหละ จะอยู่รอให้ตำรวจมาจับหรือไง ถ้ามึงไม่ไปกูไปแล้วนะเว้ย” ทวีศักดิ์เปิดประตูขึ้นรถ นันทิตาลังเลจะเอาอย่างไรดี สุดท้ายรีบวิ่งไปที่รถ ปพลค่อยๆรู้สึกตัวเห็นแม่ขึ้นรถไปกับทวีศักดิ์เสียใจน้ำตาไหล ไม่คิดว่าท่านจะทิ้งตัวเองได้ลงคอ...

รถแล่นมาได้ไม่เท่าไหร่ก็ไปต่อไม่ได้ ทวีศักดิ์ลงจากรถมาดูพบว่ายางรถถูกตะปูเรือใบตำ ทันใดนั้นนิรุจนำกำลังตำรวจโอบล้อมทวีศักดิ์กับนันทิตาเอาไว้ สั่งให้วางอาวุธและยอมมอบตัว ทวีศักดิ์ไม่ยอมให้ถูกจับ ล็อกคอนันทิตามาเป็นตัวประกัน เธอหน้าตาตื่นขอร้องเขาอย่าทำอะไรเธอ

“อยู่เฉยๆเถอะน่าเดี๋ยวกูจัดการเอง” ทวีศักดิ์กระซิบกับนันทิตาอย่างรู้กัน แล้วยิงปืนขู่ตำรวจไม่ให้เข้าใกล้ ปพลซึ่งอยู่ไม่ห่างได้ยินเสียงปืนก็เป็นห่วงแม่รีบวิ่งไปยังต้นเสียง

ooooooo

ทวีศักดิ์ลากนันทิตามาตามทางพลางบ่นไปด้วย เห็นแล้วหรือยังว่าที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง ตำรวจไม่ยอมปล่อยเราสองคนไปง่ายๆ ขนาดลูกของเธอยังหักหลังเธอได้เลย ส่งตำรวจให้มาจับพวกเรา

“พล...ทำกับแม่แบบนี้ได้ยังไง แล้วเราจะทำอย่างไรกันดี”

“แล้วเงินล่ะ” ทวีศักดิ์เหลียวหากระเป๋าใส่เงินแต่ไม่เห็น ปรากฏว่านันทิตาไม่ได้หยิบมาด้วย

เขาโมโหมากจ่อปืนใส่ ปพลตามมาทันพอดีชักปืนเล็งไปที่ทวีศักดิ์สั่งให้ทิ้งปืนห้ามทำอะไรแม่ของตน นันทิตาเห็นลูกชายตามมารีบวิ่งไปหากลัวทวีศักดิ์จะบ้ายิงเธอขึ้นมาจริงๆ ทวีศักดิ์ไม่พอใจยิงเปรี้ยงถูกแขนเธอถึงกับทรุด ปพลรีบเข้าไปประคองเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง

“มึงนี่รักแม่มึงจริงๆเลยนะไอ้ลูกกตัญญู มึงรู้ไหมว่าแม่มึงทำอะไรชั่วๆกับมึงไว้บ้าง” ทวีศักดิ์เล็งปืนใส่ปพลพลางเดินเข้าหา มั่นใจว่าอีกฝ่าย

ไม่กล้ายิง พอได้ระยะก็เตะปืนในมือเขากระเด็น

“บางทีมึงก็ควรจะรู้ความจริงเอาไว้เพราะมึงอาจจะเปลี่ยนใจอยากให้แม่มึงตายก็ได้ มึงรู้ไหมจริงๆนังปานมันต้องเป็นเมียกู แม่มึงก็ช่วยประเคนมาให้กูถึงที่ แม่มึงมันเจ้าเล่ห์ตอแหล ขนาดพ่อมึง แม่มึงยังทำให้มึงเกลียดพ่อมึงได้เลย ลูกโง่ๆอย่างมึงไม่ทันแม่มึงหรอก” คำพูดของทวีศักดิ์ทำเอาปพลแทบกระอักแต่แกล้งไม่สนใจ นันทิตาร้อนตัวบอกลูกอย่าไปเชื่อมัน คนเลวๆอย่างนั้นจะพูดอะไรก็ได้

มันสั่งให้เธอหุบปาก แล้วเหนี่ยวไกจะยิง ปพลรีบเอาตัวบังแม่ไว้

“ถ้าแม่มึงไม่โลภมากก็คงไม่มีวันนี้ ถ้ากูต้องติดคุกแม่มึงก็ต้องติดด้วย ถ้ามึงไม่อยากให้แม่มึงติดคุกก็พากูกับแม่มึงหนีเดี๋ยวนี้”

ปพลเห็นอานนท์ นิรุจและตำรวจค่อยๆตีวงล้อมเข้ามา ตัดสินใจพุ่งไปแย่งปืนจากทวีศักดิ์ สองคนต่อสู้กัน ปืนลั่นดังปัง ร่างของทวีศักดิ์ทรุดฮวบ อานนท์ นิรุจกับตำรวจกรูกันเข้าไป นันทิตากลัวถูกจับคว้าปืนของปพลที่ตกอยู่เล็งไปที่ตำรวจสั่งให้ถอยไป อย่าเข้ามา เธอไม่ผิดอย่ามาจับ ปพลพยายามห้ามแม่แต่ท่านไม่ฟังยิงกราดไปทั่ว ทุกคนโดดหลบกันจ้าละหวั่น ปพลขอร้องอานนท์ช่วยบอกตำรวจอย่าทำอะไรท่านเขาจะคุยกับท่านเอง