พรหมพิศวาส

ปราการและรพีพรตัดสินใจเรียกปพลมาคุยเปิดอกว่าจะเอาอย่างไรเรื่องปานตะวัน เขายืนยันว่าจะรับผิดชอบเรื่องลูก ปราการถามย้ำแค่ลูกอย่างนั้นหรือ

ปพลอึกอักไม่อยากพูดถึงปานตะวันเพราะกลัวรพีพรจะเยาะเย้ยว่าสุดท้ายเขาต้องพ่ายแพ้ให้ปานตะวัน ปราการเหนื่อยใจกับเขาสุดๆ ถ้าเขาจะรับผิดชอบแค่ลูก ตนดูแลเองได้แค่หลานคนเดียว

ปพลแดกดันว่าจะดูแลได้จริงหรือขนาดครอบครัว ตัวเองท่านยังดูแลไม่ได้เลย ปราการไม่พอใจแต่ต้องระงับอารมณ์

รพีพรเป็นห่วงสามีก็เลยรีบตัดบทถ้าปพลอยากรับผิดชอบแค่ลูกก็รอให้ปานตะวันคลอดก่อนจากนั้นให้ไปฟ้องเอาเองว่าใครจะได้สิทธิ์ดูแลเด็ก เขาเสียงเขียวใส่ว่าไม่ได้ เธอไม่เข้าใจทำไมถึงไม่ได้ในเมื่อเขาอยากรับผิดชอบแค่ลูก ทำแบบที่เธอว่าก็ดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่ ลูกคลอดค่อยว่ากัน

“นี่เธอกับคุณพ่อกำลังแกล้งฉันใช่ไหม”

“ฉันไม่เคยคิดจะแกล้งคุณ มีแต่คุณที่คิดแต่จะโกรธแล้วก็แกล้งยัยปาน ทำให้เขาต้องเสียใจฉันไม่ยอมให้ยัยปานต้องเสียใจเพราะคุณอีก กลับไปเถอะค่ะ”

รพีพรพูดจบหันหลังจะเข้าบ้าน ปราการเตือนปพลคิดดูให้ดีๆว่าเขาอยากรับผิดชอบแค่ลูกหรืออยากดูแลปานตะวันเพื่อครอบครัวที่สมบูรณ์ของเขาเอง แล้วขยับจะตามรพีพร ปพลคิดหนักก่อนจะบอกว่าอยากดูแลทั้งปานตะวันและลูก ปราการยิ้มพอใจหันไปทางรพีพร

“เอาไงดีคุณ ลองให้โอกาสเจ้าพลมันอีกสักครั้งได้ไหม”

“ฉันไม่อยากให้โอกาสคุณเลยคุณปพล แต่เพื่อหลานจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แค่ครั้งเดียว ถ้าคุณทำปานเสียใจอีก คุณจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว”

รพีพรเสียงกร้าวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ครู่ต่อมารพีพรนำเรื่องที่คุยกันไปบอกปานตะวันที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง เธอยืนกรานไม่ยอมให้ โอกาสเขาเนื่องจากรับไม่ได้ที่เขาไม่ซื่อสัตย์

“งั้นก็แล้วแต่หนู แม่ก็แค่อยากลองให้โอกาสเขาอีกสักครั้ง แค่ครั้งเดียว แต่ถ้าหนูยืนกรานว่าไม่ แม่ก็ไม่บังคับ” ว่าแล้วรพีพรลงมาแจ้งให้ปพลรู้ว่าปานตะวันไม่อยากเจอเขา

“แต่ถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถทำให้ยัยปานใจอ่อนได้ กับโอกาสที่ฉันให้ ต่อไปนี้ก็เป็นหน้าที่คุณที่ต้องจัดการเรื่องทั้งหมดเอง กลับกันเถอะค่ะคุณ”

รพีพรหันไปทางปราการก่อนเดินออกไปด้วยกัน ปพลหน้าเครียดมองขึ้นไปที่ห้องนอนของปานตะวันชั้นบนคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรดี แล้วตัดสินใจเดินออกจากบ้าน...

ปานตะวันมองจากหน้าต่างห้องลงมาเห็นปพลขับรถออกไป พึมพำทั้งน้ำตาว่าในที่สุดเขาก็ทิ้งเธออยู่ดี ปัทมาสงสารพี่สาวจับใจเข้ามาโอบกอดเธอไว้

ooooooo