พรหมพิศวาส

“ฉันรู้อยู่แล้วว่ายังไงมันก็ไม่รอด แกขืนรั้นทำไปมันก็เจ๊ง”

“นี่คุณพ่อจะไม่ให้โอกาสผมพิสูจน์อะไรเลยใช่ไหมครับ” ปพลชักสีหน้าใส่

“ฉันทำงานมานาน ฉันรู้ว่าอะไรที่รอดหรือไม่รอด แกทำงานตามที่ฉันสั่งก่อนดีกว่า บริหารโรงแรมนี้ให้ดีก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน” ว่าแล้วปราการเดินออกจากห้อง ปพลได้แต่ข่มความโกรธเนื่องจากไม่ได้รับความเชื่อใจจากพ่อของตัวเอง...

คิดเรื่องนี้ขึ้นมาเมื่อไหร่ ปพลอดแค้นเคืองไม่ได้ ตั้งใจมั่นว่าสักวันหนึ่งพ่อจะเห็นว่าเขาประสบความสำเร็จได้ด้วยตัวเอง

ooooooo

ในเมื่อไม่เจอนักร้องที่ถูกใจ ทั้งอานนท์กับปพลจึงออกเดินสายไปตามผับต่างๆเพื่อหาเพชรในตม ในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึงผับแห่งหนึ่งได้ยินเสียงเพลงจากนักร้องสาวเสียงใสคนนั้น อานนท์จำเสียงเธอได้

“ใช่...คนนี้ใช่เลย ฉันจำเสียงได้” อานนท์รีบพาปพลไปนั่งโต๊ะหน้าเวที

ปพลมองไปบนเวทีเห็นปานตะวันร้องเพลงเล่นกีตาร์โดยมีตั้มกับเดี่ยวเล่นดนตรีอยู่ด้วย เสียงเพลงสนุกสนานของเธอทำให้นักเที่ยวร้องตาม

บางรายลุกขึ้นเต้น ปพลเองก็ฟังเพลินเผลอตัวเคาะนิ้วตามจังหวะเพลง รู้สึกได้ว่าเธอคือคนที่ใช่ อานนท์เห็นสายตาของเพื่อนก็เดาได้ว่าเขาชอบนักร้องรายนี้

มองไปมองมาปพลรู้สึกคุ้นๆ ในที่สุดก็จำปานตะวันได้ว่าเธอคือเด็กสาวสก๊อยที่หนีตำรวจ

คนนั้นนั่นเอง จากที่ยิ้มพอใจเปลี่ยนเป็นหงุดหงิดขึ้นมาทันที บอกอานนท์ว่าจำเด็กคนนี้ได้ อานนท์สงสัยไปเจอกันที่ไหน

“ก็พวกเด็กแว้นที่ฉันขับรถชนวันก่อนแล้ว

ก็โดนตำรวจจับ ฉันไม่โอเคว่ะ ถ้าจะเอาเด็กที่มีประวัติแบบนี้มาเป็นศิลปินในสังกัด”

“เฮ้ย แกจำผิดคนหรือเปล่า”

“ไม่ผิดแน่นอน ฉันจำได้” ปพลว่าแล้วลุกขึ้นจะกลับเพราะรับไม่ได้กับพฤติกรรมแบบนั้น

อีกส่วนหนึ่งอารมณ์บูดเพราะปานตะวันดูเป็นเด็กมีความสามารถ ถ้าไม่มีพฤติกรรมแบบนั้น เขาคงอยากให้มาลองออดิชันที่บริษัท อานนท์เห็นเพื่อนลุกก็รีบลุกตาม แต่ยังไม่ทันออกจากผับก็เกิดเรื่องเสียก่อน...

นักเที่ยววัยรุ่นขี้เมาคนหนึ่งโดดขึ้นเวทีมาลวนลามจับก้นปานตะวันท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ ตั้มโกรธมากหยุดเล่นดนตรีถีบนักเที่ยวกระเด็น เพื่อนนักเที่ยวโดดขึ้นมาช่วย เป็นจังหวะเดียวกับปพลหันกลับมามองบนเวที ปานตะวันเอากีตาร์ในมือฟาดหัวเพื่อนนักเที่ยวที่จะมาทำร้ายตั้มลงไปทรุด

เพื่อนนักเที่ยวคนอื่นไม่พอใจ ทำให้เกิดการตะลุมบอนกันขึ้น ปานตะวันพยายามหลบแต่ไม่พ้นถูกหนึ่งในเพื่อนนักเที่ยวผลักกระเด็นไปทางปพลแล้วตามเข้ามาจะทำร้าย ปพลถีบมันหงายเงิบ ก่อนจับปานตะวันหลบไปอีกทาง อานนท์จะเข้าไปช่วยเพื่อนแต่เข้าไม่ได้ เพราะแขกพากันแตกฮือหนีออกจากร้าน ขณะที่ปพลเผลอก็ถูกเพื่อนของนักเที่ยวขี้เมาเอาขวดเหล้าฟาด อานนท์เห็นเหตุการณ์แต่ทำอะไรไม่ได้...

แม้จะไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่การมีเรื่องกับลูกค้าทำให้ปานตะวันและเพื่อนๆถูกผู้จัดการผับไล่ออก ทั้งสามคนได้แต่ก้มหน้ารับกรรมเดินคอตกออกมา...

เคราะห์ดีที่ปพลไม่เป็นอะไรมาก แค่หัวปูดเท่านั้น เดินคลำหัวป้อยๆออกจากผับโดยมีอานนท์เดินตาม เขายื่นคำขาดไม่ยอมให้อานนท์เอาปานตะวันมาเป็นนักร้องในสังกัด อานนท์ยังไม่ละความพยายาม ขอร้องเขาให้โอกาสเธอกับเพื่อนๆมาลองออดิชันที่บริษัท