พรหมพิศวาส

“จะงกอะไรนักหนา”

“ปานไปทำงานก่อนนะ” ปานตะวันไม่อยากมีปัญหารีบเดินออกไป จันทนีไม่วายตะโกนไล่หลัง

“โอ๊ยนังลูกเทวดา พูดนิดพูดหน่อยก็ทำเป็นรับไม่ได้ ถ้าไม่ต้องเลี้ยงมึงเป็นภาระป่านนี้

กูรวยไปแล้ว” จันทนีชะงักเมื่อเห็นปัทมากำลังจะออกจากบ้านเหมือนกัน ร้องถามนั่นจะไปไหน

“แม่สนใจด้วยเหรอว่าฉันจะไปไหน” ปัทมาแดกดันเพราะรู้สึกว่าแม่ไม่ให้ความสนใจ จันทนีปรี๊ดแตกจะถามไม่ได้หรืออย่างไรในเมื่อตนเป็นแม่ ปัทมาจะไปหาเงินมาให้ท่านใช้ จันทนีปรามาสว่าคนอย่างเธอจะหาเงินที่ไหนมาให้ท่านใช้ได้ ปัทมาควักเงินให้แม่สองพันบาท จันทนีอึ้งไปชั่วขณะก่อนถามว่าไปเอามาจากไหน

“เอาจากไหนก็ช่างเถอะ ฉันก็หาเงินได้เหมือนพี่ปานนั่นแหละ”

“บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเอามาจากไหน ไปทำอะไรไม่ดีมาใช่ไหม...บอกกูมาเดี๋ยวนี้เลย”

“ทำไมแม่ เงินฉันมันไม่ดีเหมือนเงินพี่ปานหรือไง” ปัทมาตัดพ้อด้วยความน้อยใจ ยิ่งได้ฟังคำตอบว่าใช่ของแม่ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าแม่ไม่ให้ความสำคัญรีบเดินออกจากบ้านกลัวกลั้นน้ำตาไม่อยู่

“อย่าให้กูรู้นะว่ามึงไปทำตัวไม่ดีที่ไหน นังปัท...โว้ย มีลูกแต่ละคนไม่ได้เรื่อง” จันทนีโวยวายไล่หลังด้วยความหงุดหงิด...

ปานตะวันเป็นเด็กสาวสู้ชีวิต กลางวันทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร ส่วนกลางคืนจะไปร้องเพลงในผับ แต่วันนี้เด็กเสิร์ฟพาร์ตไทม์ลา ผู้จัดการร้านจึงขอร้องให้เธอทำงานต่ออีกหน่อย ยินดีจ่ายเงิน

ค่าจ้างเพิ่มให้ ถ้าเป็นเงินจากงานสุจริต เธอยินดีทำ

ไม่มีขัด คราวนี้ก็เช่นกัน แต่เธอจะทำงานล่วงเวลาให้ได้แค่ชั่วโมงเดียวเพราะกลัวไปร้องเพลงสาย ผู้จัดการไม่วายกระเซ้าทำงานเยอะขนาดนี้ระวังรวยแย่

“สาธุ” ปานตะวันยกมือไหว้ท่วมหัว ก่อนจะหัวเราะไปด้วยกัน...

เสร็จจากงานเสิร์ฟ ปานตะวันวิ่งออกมาขึ้นรถมอเตอร์ไซค์ของตั้มที่มาจอดรอรับหน้าห้างฯ ตั้มแอบชอบเธอมานานแล้ว แต่เธอให้เขาได้แค่ความเป็นเพื่อน ตั้มเห็นเธอหน้าเครียดถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เธอยื่นมือถือให้เขาดูแทนคำตอบ เป็นไอจีของปัทมา เห็นโพสท่าอยู่บนมอเตอร์ไซค์ ท่ามกลางเด็กแว้น

“เดี๋ยวตั้มพาปานไปตามยัยปัทหน่อยนะค่อยไปร้าน”

ตั้มพยักหน้ารับคำ พาปานตะวันซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ออกไป

ooooooo

ไม่นานนัก ตั้มขี่มอเตอร์ไซค์พาปานตะวันมายังจุดที่เด็กแว้นเตรียมแข่งรถกัน เธอลงจากรถชะเง้อคอยาวมองหาปัทมา เด็กแว้นเห็นความสวยของเธอพากันเป่าปากแซว

“คืนนี้ไปกับพี่ไหมน้อง เบาะพี่ยังว่าง” เด็กแว้นกระเซ้าจบหันไปหัวเราะกับเพื่อนๆ ปานตะวันไม่ได้ให้ความสนใจเพราะมัวแต่เป็นห่วงน้อง ผิดกับตั้มที่แสดงออกทั้งสีหน้าและท่าทางว่าไม่พอใจ เด็กแว้นคนนั้นเห็นสีหน้าของเขาก็ปรี่เข้าไปจะเอาเรื่อง

ปานตะวันต้องหันมาส่ายหน้าเป็นทำนองปรามเพื่อนรัก

เด็กแว้นไม่ยอมหยุดแค่นั้น เข้ามาคว้ามือปานตะวันหวังจะลวนลาม ตั้มทนไม่ไหวต่อยเปรี้ยง เพื่อนเด็กแว้นอีกสองคนเข้ามาช่วย แต่ตั้มฝีมือดีกว่ากลายเป็นหนึ่งรุมสาม ปานตะวันพยายามห้ามแต่ไม่มีใครฟัง

อีกมุมหนึ่งตรงจุดสตาร์ต ปัทมานั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งที่กำลังจะลงแข่งหันไปเห็นปานตะวันอยู่กลางวงคนกำลังต่อสู้กันรีบพุ่งไปหา พร้อมกับห้ามไม่ให้ทะเลาะกัน แล้วดึงตัวตั้มออกมา