ตอนที่ 1
“ปัทแกไม่เกี่ยวถอยไป” เด็กแว้นจะเข้าไปเอาเรื่องตั้มให้ได้
ปัทมาต้องขอร้องเด็กแว้นคนนั้นให้ปล่อยพี่สาวของเธอกับแฟนไป เด็กแว้นไม่ยอมจะเข้าไปเอาเรื่องตั้มให้ได้ แต่ตี๋เข้ามาขวางไว้เสียก่อน เด็กแว้นกับพวกเกรงใจตี๋พากันหยุดกึก ครั้นตี๋เห็นว่าเด็กแว้นมีเรื่องกับตั้มอริของตัวเองก็โวยวายว่านี่คิดมาเหยียบถึงถิ่นของตนเลยหรือ ตั้มไม่ได้จะมาหาเรื่องแต่มาตามน้องสาว ปานตะวันขอร้องปัทมาให้กลับไปด้วยกัน แต่น้องไม่ยอมกลับ แถมสั่งห้ามเธอมายุ่งกับตนเองอีก
“อย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม มั่วสุมกับคนพวกนี้มันดีตรงไหน”
“อ้าว พูดแบบนี้หมายความว่าไง พวกผมไม่ดีตรงไหนเหรอครับ คุณพี่สะใภ้” ตี๋มองปานตะวันอย่างกวนๆ ตั้มไม่พอใจเกือบจะมีเรื่องกัน ปัทมาต้องเข้าไปดึงคนของตัวเองออกมา ชวนไปแข่งรถกันต่อ แล้วพากันกลับไปที่จุดสตาร์ตโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของใคร การแข่งขันยังไม่ทันเริ่มมีเสียงไซเรนรถตำรวจดังขึ้นเสียก่อน
วงแตกทันที บรรดาเด็กแว้นกับสก๊อยพากันบิดมอเตอร์ไซค์หนี ตั้มกับปานตะวันรีบขี่รถหนี เช่นกัน...
ระหว่างปพลขับรถจะไปผับเพื่อฟังนักร้องสาวเสียงใสโดยมีปนิตานั่งประกบไปด้วย เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ตั้มที่มีปานตะวันซ้อนท้ายขี่มอเตอร์ไซค์หนีตำรวจมาจ๊ะเอ๋กับรถของปพล รีบหักมอเตอร์ไซค์หลบรถเสียหลักล้ม ปพลรีบลงไปดูเห็นฝ่ายหญิงกองอยู่กับพื้นถนน เข้าไปช่วยพยุงให้ลุกขึ้นพลางถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
“ไม่เป็นไรค่ะ” ปานตะวันยิ้มให้ปพล แล้วขยับตัวออกจากอ้อมแขนเขาอย่างหวงตัว
ปนิตาที่นั่งอยู่ในรถไม่ค่อยพอใจนัก ตามลงมาถามว่าเป็นอะไรไหม ถ้าไม่เป็นอะไรเราจะได้ไปกันต่อ แล้วชวนปพลขึ้นรถ ตั้มเป็นห่วงปานตะวันรีบเข้ามาดูอาการเห็นปลอดภัยก็โล่งใจ ปนิตาต่อว่าตั้มเป็นชุดทีหลังขี่รถให้ดีๆหน่อย ถ้าเกิดชนกันมีปัญญาจ่ายค่าเสียหายหรือเปล่า หรือว่าเขาเป็นพวกหาเรื่องชนแล้วเรียกร้องเงิน น้ำเสียงดูแคลนของอีกฝ่ายทำให้ตั้มไม่พอใจหวิดจะมีเรื่องกัน ปานตะวันต้องรีบตัดบท
“ตั้มรีบไปเถอะ...ขอโทษนะคะ”
ตั้มหันไปเห็นรถตำรวจกำลังตรงมาทางนี้ คว้ามือปานตะวันไปขึ้นมอเตอร์ไซค์แต่ไม่ทันกาล ถูกตำรวจคุมตัวได้เสียก่อน ปพลซึ่งเห็นเหตุการณ์โดยตลอดได้แต่ถอนใจเซ็ง ไม่คิดว่าเด็กสาวหน้าตาดีดูเรียบร้อยอย่างเธอจะกลายเป็นพวกสก๊อยแถมโดนตำรวจรวบตัวอีกต่างหาก
“นี่ถ้าตำรวจมาไม่ทัน คงหาเรื่องเรียกค่าเสียหายจากเราแน่ๆ พวก 18 มงกุฎ” ปนิตามองตามเหยียดๆ...
การถูกตำรวจซิวไปโรงพักครั้งนี้ทำให้ปานตะวันไปร้องเพลงที่ผับไม่ทัน อานนท์ซึ่งไปนั่งรอฟังเธอร้องสดที่ผับผิดหวังมาก ส่วนปพลไม่แสดงอาการใดๆ ขณะปนิตาหงุดหงิดที่มาแล้วเสียเที่ยวบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ไม่รู้จะมานั่งรอแม่นี่ทำไม ร้องเพลงดีแค่ไหนกัน อานนท์รำคาญบอกเธอว่าคราวหน้าไม่ต้องมาถ้าจะบ่นขนาดนี้ สองคนเถียงกันอุตลุด ปพลต้องห้ามศึก
“เลิกเถียงกันเถอะ เอาเป็นว่าถ้านายคิดว่าดีก็เอามาออดิชัน ส่วนนิ ถ้านิคิดว่ามีใครที่ดีก็เอามานะครับ”
ooooooo