มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 12
“จนได้มาเจออีกทีตอนที่มันโดนยิงแล้วปีนเข้าบ้านพักเอาปืนจ่อหัวให้ผมรักษา จากนั้นมันก็พาลูกน้องมาให้ผมช่วยทำแผลให้บ้าง หรือไม่ก็ให้ช่วยเขียนใบสั่งยาให้คนในหมู่บ้าน เวลาที่โรงพยาบาลขาดแคลนอุปกรณ์กับยาที่จำเป็นมันก็เอาเงินที่ปล้นจากคนรวยๆ ไปซื้อเครื่องมือแพทย์มาบริจาคในชื่อบุรุษนิรนามด้วย จนบางทีผมก็โมโหนึกอยากให้มันเลิกเป็นโจรแล้วหันไปเรียนหมอจะได้ช่วยคนให้สมใจ”
หญิงสาวฟังด้วยความประทับใจในความเป็นคนดีแต่ไม่แสดงออกของเสือผา
“แต่ทั้งหมดที่ผมพูดมาก็ไม่เคยเห็นมีใครที่มันจะใส่ใจดูแลจะเป็นจะตายได้เหมือนคุณเลยสักคนครับ”
“อาจเป็นเพราะฉันถูกยิงเจียนตายมั้งคะ”
“คนอย่างไอ้เสือผา แผลกระสุนฝังตื้นๆแค่นั้น เป็นคนอื่นมันผ่าออกเองแล้วราดด้วยเหล้าขาวให้แล้ว หรือแผลกลัดหนองแบบนั้น คนอย่างมันมองปราดเดียวก็เอามีดลนไฟกรีดออก ไม่ต้องจะเป็นจะตายลากผมมาหรอกครับ”
“หมอพูดแบบนี้หมายความว่า...”
“ไอ้ผามันรักคุณด้วยชีวิตทั้งหมดที่มันมี”
เพชรน้ำผึ้งหัวใจพองโต รู้สึกตัวเองโชคดีเหลือเกิน...
ooooooo
หลังจากเสร็จภารกิจที่เรือนแพของภูผาแล้ว หมอธันว์กลับมาถึงท่าน้ำไพรวารีก็เจอหมวดเผ่าเทพกับจ่าเศกเข้าอย่างจัง เล่นเอาหมอชะงักท่าทีมีพิรุธจนน่าสงสัย แล้วจะขอตัวจากไป แต่จ่าเศกรีบดักหน้าไว้
“เดี๋ยวสิครับหมอ อย่าเพิ่งรีบไป หมวดเขามีเรื่องอยากคุยด้วย”
“แต่หมอรีบ มีคนไข้ต้องไปดูแล”
“ใช้เวลาไม่นานหรอกครับ ผมแค่อยากรู้ว่าหมอไปไหนมาแค่นั้น”
“หมอ...คือหมอไปเยี่ยมแล้วก็ตรวจรักษาคนไข้ที่บ้านมา แค่นี้ใช่ไหมที่หมวดอยากรู้”
“ยังไม่หมดครับ ผมอยากรู้ว่าวันที่เสือผาบุกปล้นยาที่โรงพยาบาล เสือผาได้คุยอะไรกับหมอบ้างรึเปล่า เพราะผมอยากได้เบาะแสตามสืบหาตัวคนที่เสือผาลักพาตัวไป”
“หมายถึงคุณเพชรน้ำผึ้งใช่ไหม” หมอลืมตัวหลุดปากแล้วนึกได้ถึงกับหน้าเจื่อนไปเลย
“หมอรู้ได้ยังไง ผมยังไม่ได้บอก”
“หมอทำงานดูแลชาวบ้านทั้งอำเภอ เรื่องซุบซิบนินทาแบบนี้ก็ต้องเคยผ่านหูมาบ้าง”
“งั้นหมอก็พอจะรู้จักชื่อเสียงของเสือผาดี”
“รู้จักดี ได้ยินว่าโหดเหี้ยมมาก แต่วันนั้นเสือผาไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะเอาแต่ขู่บังคับให้หมอพาไปขโมยยาในตู้เท่านั้น หมอคงช่วยอะไรหมวดไม่ได้ หมอขอไปทำงานต่อนะ”
“เชิญครับ” เผ่าเทพปล่อยให้หมอธันว์เดินออกไป แต่ลับหลังก็รู้สึกสงสัยเหมือนจ่าเศกที่บอกว่าหมอมีพิรุธเพียบ ไม่เนียนเอาเสียเลย “จัดกำลังคนคอยจับตาดูหมอคนนี้ไว้ให้ดี”
นอกจากเผ่าเทพจะให้จ่าเศกจับตาดูหมอธันว์แล้ว เย็นนั้นเขายังให้จ่าไปเชิญเจ๊หมอนมาพบบนโรงพัก แต่กว่าเจ๊จะมาได้ก็ลีลาเยอะเหลือเกิน หนำซ้ำมาถึงก็ยังพูดมากจนเผ่าเทพเริ่มไม่ชอบใจ บอกว่า ความอดทนของตนมีจำกัด ถ้าเจ๊ไม่ให้ความร่วมมือดีๆ ตนจะไม่สั่งปิดซ่องของเจ๊ แต่ถ้าซ่องเปิดแล้วมีแต่คนกลัวไม่กล้าไปที่นั่นเด็กเจ๊คงได้นั่งตบยุง
คำขู่ของเผ่าเทพได้ผล เจ๊หมอนค้อนขวับก่อนบอกว่าตนมีเวลาให้หมวดไม่มาก เพราะต้องรีบกลับไปซ่อมแซมที่ทำกินไว้รับรองแขกผู้หลักผู้ใหญ่ อะไรที่ตนพอตอบได้ก็จะตอบ แต่ถ้าไม่ได้ก็ขอไม่พูด
