มธุรสโลกันตร์

กระเช้ากลับมาที่ชุมโจรภูพยัคฆ์เพื่อสืบข่าวเสือผันโดยแต่งเรื่องตบตาลำเจียกว่าเสือเทพปล้นของมีค่ามาได้เลยสั่งให้ตนในฐานะเมียนำของมาฝากเสือผันเอาไปเก็บไว้ที่ถ้ำสมบัติ ซึ่งเสือเทพกำชับต้องส่งถึงมือเสือผันเท่านั้น

ลำเจียกเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ถึงอย่างไรก็ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องเสือผันกำลังโดนเหล็กไหลในร่างกายเล่นงานเจ็บปวดแสนสาหัสจนไปไหนไม่ไหวต้องเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน จึงโกหกว่าเสือผันไม่อยู่และไม่รู้ด้วยว่าจะกลับเมื่อไหร่

กระเช้าไม่เชื่อและยิ่งมั่นใจว่าลำเจียกจงใจปกปิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเสือผันเพราะเห็นพิกุลนำสมุนไพรเข้ามาให้ลำเจียก แต่พอเธอจะถามว่าใครเป็นอะไรลำเจียกก็ชิงพูดตัดหน้าไล่กระเช้ากลับไป ไม่ต้องรอให้เสียเวลา ถ้าเสือผันกลับมาตนจะให้เขาไปคุยด้วยตัวเอง

คำพูดและการกระทำของลำเจียกทำให้กระเช้ายิ่งอยากรู้ จึงไปสืบจากสมทรงจนได้ความว่าเสือผันไม่ได้ออกไปจากภูพยัคฆ์ คนอย่างเสือผันถ้าไปไหนต้องเอาไอ้ดำกับไอ้คงไปด้วย แต่สองคนนี้อยู่ตลอดและยังนอนกับตนแทบทุกคืน กระเช้าได้ยินอย่างนั้นตกใจถึงกับอุทานลั่น

“หา! สองคนเลยเหรอ”

“อย่าเอ็ดไปสิวะอีกระเช้า ไม่ได้นอนพร้อมกันทีเดียว แค่สลับกันไปไม่ให้รถไฟชนกัน เพราะตอนนี้เอ็งก็ไม่อยู่แล้ว ไม่มีใครคุ้มกะลาหัวข้าอีก ได้สมุนมือซ้ายขวาของพ่อเสือผันมาเป็นผัว ข้าจะได้อุ่นใจ ไม่โดนส่งไปเป็นกะหรี่ให้ชุมโจรอื่น”

กระเช้าอึ้งและทึ่งกับความฉลาดเป็นกรดของสมทรง หลังจากนั้นก็พยายามสอดส่องต่อจนกระทั่งไปเจอพิกุลที่เพิ่งผละจากก้องกับรุ่งมา หลังจากสองคนนั้นนำจดหมายของภูผามาฝากไว้ให้ลำเจียกเพราะพวกเขาต้องรีบกลับไปช่วยภูผากับเพชรน้ำผึ้ง

พิกุลรับรู้แผนการชั่วร้ายของผจงที่จะโค่นล้มเสือผันจากก้องกับรุ่งหมดแล้ว และตั้งใจจะนำจดหมายไปให้ลำเจียก แต่มาโดนกระเช้าแย่งชิงไปเสียก่อน

“เอาคืนมานะพี่กระเช้า เลิกทำตัวชั่วๆตามพี่ผจงซะทีเถอะ ถ้าเสือผันรู้เข้าพี่ตายแน่”

“อ๋อ...ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง แสดงว่ารู้หมดแล้วใช่มั้ย เอ็งไม่ต้องสั่งสอนข้าหรอก เพราะสิ่งที่ข้าทำมันถูกต้องแล้ว ในเมื่อพี่ผาไม่ได้เห็นข้าอยู่ในสายตา เสือผันก็เห็นข้าเป็นแค่กะหรี่ของภูพยัคฆ์ที่จะยกให้ใครก็ได้ อีสมทรง เอ็งอย่าให้น้องสาวข้าหนีไปได้”

สมทรงช่วยต้อนจับตัวพิกุล แต่พิกุลขัดขืนเป็นพัลวัน กระเช้าเลยตัดสินใจคว้าก้อนหินทุบที่ท้ายทอยน้องสาวจนล้มลงหมดสติแล้วฉีกจดหมายทิ้งอย่างสะใจ

ooooooo

ภูผาพาเพชรน้ำผึ้งไปอยู่ที่เรือนแพริมน้ำ บรรยากาศที่นี่ดีมากถูกใจหญิงสาว มองเห็นคุ้งน้ำเงียบสงบสวยงามจนแทบไม่อยากละสายตา

“สวยจังเลยจ้ะพี่ผา สวยจนฉันขนลุกเลย”

“ก็แค่เรือนแพธรรมดา”

“แต่ฉันเคยฝันว่าอยากมีบ้านเรือนแพอยู่ริมน้ำแบบนี้นี่จ้ะพี่ผา เพราะฉันไม่ชอบอยู่นิ่งๆเฉยๆ ฉันอยากผจญภัยล่องไปตามแม่น้ำ ได้อยู่กับธรรมชาติกับสายน้ำ แล้วอยู่ๆพี่ผาก็ทำให้ความฝันฉันเป็นจริง”

“ฉันดีใจที่เธอชอบบ้านที่ฉันตั้งใจจะเอาไว้อยู่เป็นเรือนตาย”

“เรือนตาย?”