เล่ห์รักบุษบา

“พ่อขอแสดงความชื่นชมกับแกสองคนมาก ที่ได้ช่วยกันทำให้ไร่ภูผาของเราได้รับรางวัลติดต่อกันเป็นปีที่สามแล้ว”

“ตอนที่พิมโทร.กลับมารายงานนะ พ่อแกน่ะไชโยลั่นบ้านเลย จนแม่ตกใจ”

“พ่อฝันว่าสักวันนึงไร่ภูผาของเราจะต้องก้าวเป็นไร่องุ่นที่มีชื่อเสียงและมีผลผลิตดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ภู...แกต้องคอยช่วยเจ้าดินมันทำความฝันของพ่อให้กลายเป็นจริงด้วยนะ”

“ครับ” ภูวดลรับคำ

“มอบให้พี่ภูคนเดียวท่าจะดีกว่านะครับ ขืนให้ผมแบกความฝันของพ่อไว้ด้วย ผมกลัวพ่อจะผิดหวัง”

“ไม่ได้สิดิน ถ้าไร่ภูผาไม่มีนายคงไม่ออกมาดีขนาดนี้ นายนั่นแหละต้องทำความฝันของคุณพ่อให้เป็นจริง”

“งั้นช่วยกันก็แล้วกัน...ผมขี้เกียจเหนื่อยคนเดียว”

สองพี่น้องยิ้มอารมณ์ดี แต่พอเอกภพเอ่ยปากถึงสริยา ดินแดนก็หุบยิ้มทันที

“จริงสิดิน...พ่อว่าปีนี้แกกับสริยาควรจะแต่งงานกันได้เสียทีนะ”

“แต่ผมยังไม่พร้อมนี่ครับ”

“อะไรของแกนักหนา ถามเรื่องแต่งงานกี่ทีๆ แกก็บอกไม่พร้อม แกรู้ใช่ไหมว่าแกกับหนูริยาน่ะมีพันธะผูกพันกันอยู่”

“ครับ...แต่ปีนี้ผมยังไม่พร้อมครับ”

“แล้วเมื่อไหร่แกจะพร้อมวะ” เอกภพหงุดหงิดตบโต๊ะเสียงดัง...บรรยากาศชื่นมื่นเปลี่ยนไปทันที “ตอนแรกก็บอกขอไปเรียนต่อให้จบก่อน จบกลับมาก็บอกว่าจะขอทำงานก่อน ตอนนี้บอกว่ายังไม่พร้อม แกรู้ไหมหนูริยาเขารอแต่งกับแกมากี่ปีแล้ว...ปีนี้แกต้องแต่ง”

“แต่ผมยังไม่พร้อมครับ...ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ”

ดินแดนเดินออกไปทันที เอกภพฉุนขาดแผดเสียงเรียก “ไอ้ดิน!” อักษรตกใจรีบขัดขึ้นไกล่เกลี่ย

“คุณคะ ใจเย็นๆค่ะ ดินอาจจะยังไม่พร้อมจริงๆก็ได้ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับดินให้นะคะ”

อักษรลุกออกไป เอกภพหันมาพูดกับภูวดลอย่างหงุดหงิดไม่หาย

“มันจะไม่พร้อมอะไรกันนักหนา กะอีแค่เรื่องแต่งงานแค่นี้ หรือมันแอบไปมีเมียที่อื่น”

“ผมว่าคงไม่หรอกครับคุณพ่อ วันๆผมเห็นดินอยู่แต่ไร่ แทบไม่ได้ออกไปไหนเลย”

“แกดูแลน้องชายให้ดีด้วย แล้วก็เกลี้ยกล่อมมันเรื่องแต่งงานด้วย ฉันอยากให้มันแต่งปีนี้ เข้าใจไหม”

ภูวดลรับคำเสียงแผ่ว ส่วนอักษรที่ตามดินแดนออกไปถึงรถ แม่เอ่ยอย่างเข้าใจความรู้สึกของลูกชายว่า

“แม่จำได้ดินเคยบอกแม่แล้วว่าดินรักหนูริยาเหมือนน้องสาว แต่แม่ถามหน่อยสิ ตลอดเวลาหลายปีมานี่ความรู้สึกดินไม่เปลี่ยนไปบ้างเหรอ ดินก็รู้นี่ว่าคุณพ่อกับคุณลุงชาญชัยมีสัญญาต่อกันว่าจะให้ลูกสาวลูกชายผูกพันเป็นทองแผ่นเดียวกัน”

“แต่คุณแม่ครับ...ผมจะแต่งงานกับริยาได้ยังไงครับ ในเมื่อผมไม่ได้รู้สึกกับริยาแบบนั้น”

“แต่หนูริยาเป็นผู้หญิงที่ดีมากนะลูก เธอจะเสียใจมากถ้ารู้ว่าลูกคิดกับเธอแบบนั้น”

“ผมรู้ครับ...แต่การที่เราจะใช้ชีวิตอยู่กับใครสักคนมันไม่ใช่แค่เพราะว่าเขาเป็นคนดีหรือเพราะว่าแค่สงสารนี่ครับ”