ตอนที่ 1
ดินแดนตั้งใจหลบหน้าพ่อเพราะไม่อยากคุยเรื่องสริยาอีก ตกเย็นเสร็จงานในไร่เขาจึงไปขลุกอยู่ที่บ้านหัวหน้าคนงานชื่อศักดิ์ อยู่กินข้าวด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย บรรยากาศสนุกสนานเป็นกันเอง
ขณะเดียวกันเอกภพกินข้าวกับอักษรและภูวดลที่บ้านหลังใหญ่ คนเป็นพ่อรู้ทันว่าดินแดนต้องการหลบหน้า แต่พอพูดออกไปภูวดลก็แก้ตัวให้ว่าน้องงานยุ่งเลยต้องค้างในไร่เพื่อความสะดวก
“แกไม่ต้องมาแก้ต่างแทนมันเลย ฉันเป็นพ่อแท้ๆ ของมันฉันรู้นิสัยลูกชายของฉันดี”
คำพูดนั้นของเอกภพทำให้ภูวดลหน้าสลด อักษรเหลือบตามองลูกชายแวบหนึ่งก่อนจะตักกับข้าวใส่จานให้เอกภพ ชวนกินฝีมือป้าสร้อยว่าทำอร่อยมาก บรรยากาศเลยคลี่คลายลงได้
แต่หลังอาหารมื้อนั้น อักษรก็หาโอกาสคุยกับเอกภพตามลำพังเรื่องลูกๆ โดยเฉพาะฟ้าใสลูกสาวคนเล็กที่ไปเรียนเมืองนอกน่าจะใกล้จบแล้ว
“ไม่รู้กลับมาคราวนี้จะโตเป็นสาวแค่ไหน เผลอๆ พาแฟนฝรั่งกลับมาด้วย”
“ยัยฟ้านี่นะ ยังเด็กอยู่เลย ขืนมีแฟนตอนนี้โดนตีแน่”
“ษรพูดเล่นหรอกนะ คุณนี่ก็หวงลูกเกินไป”
“ก็ลูกผู้หญิงนี่ ถ้าเป็นลูกชายอย่างเจ้าดินจะไม่หวงเลย”
“แล้วภูล่ะคะ”
เอกภพชะงัก เข้าใจทันทีว่าอักษรคิดอะไรอยู่ “ผมก็รักภูเหมือนลูกนะษร”
“แต่ก็ไม่เท่าดิน?”
“ไม่รู้สิ ผมก็ตอบไม่ได้หรอกนะ ผมรู้แต่ว่า...ผมก็รู้สึกว่าเจ้าภูเป็นลูกคนหนึ่งของผมเหมือนกัน จะรักน้อยกว่าเจ้าดินกับฟ้าใสมั้ย อันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน ทำไมล่ะ ผมทำให้คุณรู้สึกแบบนั้นเหรอ”
“ก็เป็นบางครั้งค่ะ บางครั้งษรก็แค่รู้สึกน่ะค่ะ แต่ษรเข้าใจค่ะ และษรก็ไม่ได้โกรธอะไรคุณเลย คุณน่ะทำทุกอย่างดีที่สุดแล้ว แต่คุณลองพยายามหน่อยได้ไหมคะ พยายามที่จะรักภู...ให้เขารู้สึกว่าคุณรักเขาเหมือนลูกแท้ๆ คนนึงเหมือนกัน”
เอกภพห่วงความรู้สึกภรรยา พยักหน้ารับและโอบกอดเธอด้วยความรัก
ooooooo
เช้าวันถัดมาอังคณามาหาบุษบาบรรณที่ห้องพัก ซื้อข้าวปลาอาหารมาให้กินแล้วยังแนะนำงานดีๆ ที่น่าสนใจ เพราะรู้ว่าเพื่อนรักกำลังต้องการทำงานประจำเพื่อนำเงินมาใช้คืนให้พ่อกำนัน
งานที่ว่าคือผู้จัดการไร่ภูผาที่กำลังประกาศรับสมัครอยู่ บุษบาบรรณไม่มั่นใจตัวเองเพราะคุณสมบัติไม่พอจึงกลัวว่าเขาจะไม่รับ
“เขาบอกโต้งๆว่าต้องการคนมีประสบการณ์ ฉันมีประสบการณ์ซะที่ไหนล่ะ”
“ก็ถ้าไม่ลองดูแล้วจะรู้เหรอ...บุษ แกค้นคว้าหาความรู้เรื่องไร่องุ่นมากี่ปี”
“ก็หลายปีอยู่”
“แกเรียนจบอะไรมา”
“การบริหารจัดการ”
“แกควรต้องลองดู แกเองก็เรียนมาทางด้านนี้ แล้วแกเองก็มีความฝันที่จะมีไร่องุ่นเป็นของตัวเองสักวัน ฉันว่านี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีของแกที่แกจะได้เรียนรู้งานจริงๆ ก่อนที่แกจะไปทำไร่องุ่นของตัวเอง”