ตอนที่ 1
เสียงปิดประตูหน้าบ้านปิดดังปัง บุษบาบรรณสะดุ้งแล้วรีบบอกลาเพื่อนรักวิ่งออกไปดูแต่ไม่เห็นมีใคร นอกจากตะกร้าใส่กล่องอาหารที่วางทิ้งไว้
ดินแดนไม่พอใจอย่างมาก กลับมาคุยกับภูวดลที่บ้านว่าไม่ต้องการผู้จัดการไร่คนนี้
“ไม่ได้หรอกดิน แกจะทำเป็นเหมือนเด็กเล่นขายของแบบนี้ไม่ได้ อยู่ๆวันแรกจะให้เขาออกจากงานไปเลยทั้งที่เขายังไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่นิดเดียวเนี่ยนะ”
“แล้วไงครับ ผมเป็นหัวหน้างานเขานะครับ”
“ดิน...ทุกอย่างมันมีระเบียบของมันนะ อย่างน้อยก็ต้องให้เวลาเขา 3 เดือนเพื่อประเมินผลงาน”
“3 เดือน...แล้วถ้าเขาขอลาออกเองล่ะครับ”
“อันนั้นเป็นสิทธิ์ของเขา”
“งั้นก็ได้ครับ ผมจะให้เขาพิสูจน์ตัวเอง 3 เดือน หรือจนกว่าเขาจะยอมแพ้ลาออกไปเอง”
ภูวดลไม่เข้าใจในตัวน้องชาย...ทำไมอารมณ์ปรวนแปรไปมาจนตามไม่ทัน
ooooooo
เช้าแล้วบุษบาบรรณแต่งตัวเสร็จทันเวลาแปดโมง
พอดีกับที่ดินแดนมาจอดรถรอรับ แต่ชุดกระโปรงกับรองเท้าส้นสูงที่เธอใส่ไม่เหมาะกับการทำงานในไร่ เขาเลยจ้องเธออยู่ครู่หนึ่งจนเธอแปลกใจ
“ทำไมจ้องฉันแบบนั้นล่ะคะ”
“นี่ชุดทำงานของคุณเหรอ”
“ใช่ค่ะ ไม่สวยพอเหรอคะ”
“ไอ้สวยน่ะสวย แต่มัน...เดี๋ยวก็รู้...ไปเถอะ”
บุษบาบรรณอยากรู้ว่าไปไหน ดินแดนบอกว่าจะพาไปส่งที่ออฟฟิศเพื่อรายงานตัวให้เรียบร้อยก่อนแล้วเขาจะมารับ
“ออฟฟิศ...ดีจัง” หญิงสาวพึมพำ ท่าทีดีใจที่จะได้เจอภูวดล ดินแดนมองหมั่นไส้กระชากรถออก
อย่างแรงจนเธอหงายหลัง
สริยาต้อนรับผู้จัดการไร่คนใหม่ด้วยไมตรีและจำเธอได้ว่าเคยเจอที่งานเทศกาลองุ่น จากนั้นภูวดลรับช่วงต่ออธิบายทำความเข้าใจกับเธอว่า
“ใหม่ๆนี่คุณอาจจะต้องฟังนายดินไปก่อนนะครับ เพราะเขาจะรู้เรื่องดีทุกอย่าง ส่วนใหญ่หน้าที่ของคุณอยู่ในไร่ แต่มีบางครั้งที่คุณก็ต้องเข้ามาทำงานที่สำนักงานเหมือนกัน ผมจะให้คุณพิมพาไปรู้จักกับทุกคนนะครับ”
พิมถูกเรียกเข้ามาในห้องทำงานภูวดลทันที ภูวดลแนะนำสองคนให้รู้จักกันและบอกตำแหน่งของพิมด้วยว่าเป็นเลขาคุณเอกภพเจ้าของไร่ภูผาพ่อของตน ที่สำคัญเขาแอบกำชับพิมให้ทำตามที่คุยกันไว้ ห้ามหลุดเรื่องดินเป็นเจ้าของไร่อย่างเด็ดขาด
พิมจำบุษบาบรรณได้เช่นกัน จากนั้นพาไปดูในส่วนของพนักงานประจำสำนักงานแล้วเจอสริยาอีกครั้งด้วย การพบปะและต้องทำงานร่วมกันทำให้สามคน
ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกัน
เสร็จสิ้นการแนะนำตัวกับพนักงานทุกคนในสำนักงานแล้ว พิมพาบุษบาบรรณไปดูโต๊ะทำงานซึ่งเธอต้องเข้ามาใช้บ้างนอกเหนือจากงานในไร่
ดินแดนมารอรับบุษบาบรรณ พอพิมพาเธอออกมาก็เร่งให้ขึ้นรถเดี๋ยวสายแดดจะร้อน ซึ่งรถที่เขาจะพา