ตอนที่ 1
แต่แล้ววันนี้ความฝันของบุษบาบรรณเหมือนจะเห็นรำไรก่อนอังคณา เมื่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายทรัพยากรบุคคลของไร่ภูผาติดต่อมาให้เธอไปสัมภาษณ์งาน บุษบาบรรณหวังไว้มาก ตั้งใจจะเรียนรู้งานทุกอย่างจากไร่นี้ เพื่อ
นำไปใช้กับไร่ตัวเองในอนาคต
เมื่อหญิงสาวเดินทางถึงสำนักงาน ยังไม่ทันได้พูดคุยอะไรกันสักคำ ภูวดลก็ตกลงรับบุษบาบรรณเข้าทดลองงาน ที่เรียกเข้ามาวันนี้ก็แค่อยากอธิบายรายละเอียดต่างๆของงานที่เธอต้องรับผิดชอบ
“หน้าที่หลักๆของผู้จัดการไร่...คือการประสานฝ่ายผลิตในส่วนของไร่กับส่วนของสำนักงาน ในส่วนของสำนักงานเรามีคนทำงานไม่มาก ที่มีมากก็คือคนงานในไร่และพนักงานในโรงผลิต คุณบุษบาบรรณคงต้องใช้เวลาทำความรู้จักหน่อยนะครับ เพราะผู้จัดการไร่ต้องทำงานกับคนทุกฝ่าย ที่นี่เราอยู่กันแบบพี่ๆน้องๆ มีอะไรก็ปรึกษาหารือกัน...คุณมีอะไรสงสัยหรือเปล่าครับ”
“ไม่...ไม่มีค่ะ”
“อีกเรื่องครับ...เพื่อให้ความสะดวกในการทำงาน ทางไร่เราจัดให้มีที่พักสำหรับคนงานทุกคนที่ทำงาน
ในส่วนของไร่ รวมถึงบ้านพักผู้จัดการไร่ด้วยครับ คุณบุษบาบรรณสะดวกที่จะพักอยู่ที่นี่ไหมครับ”
“ได้เลยค่ะ...สะดวก”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีครับ งั้นพรุ่งนี้คุณสามารถเก็บของส่วนตัวเข้ามาได้เลยนะครับ ผมจะส่งรถไปช่วย
ขนของ...อ้อ...ระยะเวลาทดลองงาน 3 เดือนนะครับ”
“อ๋อ...ค่ะ...งั้นดิฉันลานะคะ สวัสดีค่ะ” หญิงสาว
กลับออกมาอย่างงงๆ
เย็นนั้นภูวดลบอกให้น้องชายรู้เรื่องผู้จัดการ
คนใหม่ว่าเธอจะมาทำงานพรุ่งนี้ ดินแดนนิ่งไปนิดก่อนจะขอร้องพี่ชายอย่าบอกเธอว่าตนเป็นใครในไร่นี้
“อ้าว...ทำไมล่ะ ก็เขาต้องมาเป็นลูกน้องนายนะ”
“คือ...เพราะว่าคนนี้ผมเป็นคนเลือกเข้ามา ผมก็อยากจะเห็นเขาว่าทำงานเป็นยังไง ถ้าให้เขารู้ว่าผมเป็นใคร อยู่ต่อหน้าผมเขาอาจจะทำดีก็ได้ แต่ลับหลังใครจะไปรู้”
“แล้วจะให้บอกว่านายเป็นอะไรล่ะ”
“ก็เป็นแค่หัวหน้าคนงาน...แค่นั้นล่ะ”
“แล้วคนอื่นๆล่ะ ทั้งไร่นี่ก็รู้กันหมดนะว่าแกเป็นใคร”
“ที่ไร่นี่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมจัดการเอง ผมฝากพี่ภูจัดการที่สำนักงานด้วยก็แล้วกัน”
“นี่แกคิดจะเล่นอะไรแผลงๆอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย”
“โธ่พี่ภู...คิดมากไปได้...ก็แค่เป็นวิธีคัดเลือกคนเข้าทำงานใบแบบของผมก็เท่านั้น”
“เอาล่ะๆ ฉันจะจัดการอย่างที่นายต้องการให้ แต่เรื่องนี้อย่าให้มีอะไรมากระทบกับงานของไร่นะ”
“ไม่มีหรอกพี่ ผมรับรอง” ดินแดนรับปากแข็งขัน... ซ่อนความคิดบางอย่างไว้ในใจ
ooooooo
รุ่งขึ้นดินแดนส่งปูนไปรับบุษบาบรรณเข้ามาพร้อมสัมภาระเพื่อให้เธอมาอยู่บ้านพักผู้จัดการ
แต่แทนที่ปูนจะพาเธอไปที่นั่น กลับพามาท้ายไร่