เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 1
บุษบาบรรณรับคำแล้วเดินเข้าไปในบ้าน สักครู่ดินแดนขนของตามเข้ามา
“ตามสบายนะครับ บ้านนี้มีพร้อมทุกอย่าง พวกอาหารสดคุณต้องซื้อมาแช่ตู้เย็นเอาไว้ เพราะตลาดค่อนข้างไกล พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปซื้อ หรือคุณจะให้ข่อยไปซื้อมาตุนไว้ก็ได้”
“ฉันต้องทำกับข้าวเองเหรอ”
“ใช่ คนงานส่วนใหญ่ก็เอาข้าวมากินกันเอง อ้อ ที่ส่วนสำนักงานมีห้องอาหารของพนักงานเหมือนกัน แต่เขาขายเฉพาะตอนเช้ากับกลางวัน เย็นก็ปิดแล้ว
เสาร์อาทิตย์ก็หยุด แล้วมันก็อยู่คนละส่วนกับไร่ด้วย”
“อืม แล้วจะให้ฉันเริ่มงานวันไหนล่ะ”
“พรุ่งนี้แปดโมงปูนจะมารับคุณไปพบพี่...เอ่อ...
คุณภูวดลก่อน จัดการเรื่องเอกสารบางอย่าง...แล้วก็น่าจะกลับมาประจำอยู่ที่ไร่นี่ล่ะ ในฐานะผู้จัดการไร่คุณควรจะรู้จักในทุกๆส่วนของการผลิต ผมจะแนะนำคุณเอง เอาเถอะ รีบจัดของแล้วก็พักให้เต็มที่นะครับ...คุณผู้จัดการ”
“ขอบใจนะนายดิน แล้วทีหลังเรียกฉันว่าบุษบา เถอะ”
ดินแดนยิ้มรับก่อนกลับออกไป บุษบาบรรณพอใจห้องหับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างมีความสุข
ooooooo
ดินแดนไปเอาอาหารมื้อเย็นที่บ้านจากป้าสร้อยมาให้บุษบาบรรณ แต่มาได้ยินหญิงสาวกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขกจึงไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะ
“นี่อัง...แกรู้ไหมไร่ภูผาไม่ใช่เล็กๆเลยนะ ใหญ่มากขอบอก เขาปลูกองุ่นเป็นพันๆไร่ บรรยากาศก็เริ่ด สวยเว่อร์”
“จริงเหรอบุษ...อุ๊ย เสียดายอ่ะ ฉันน่าจะไปส่งแก”
“วันหลังก็มาเที่ยวสิจ๊ะ แกจะได้เห็นกับตา เดี๋ยวจะหาว่าฉันเม้าท์ แล้วบ้านที่ฉันพักเนี่ยนะเริ่ดมาก สวย น่าอยู่ประมาณรีสอร์ตเลยน้า”
“แล้วเจ้าชายในฝันของฉันล่ะเป็นไงบ้าง”
บุษบาบรรณพูดยิ้มๆ จะแหย่เพื่อนให้กรี๊ดเล่นทั้งที่วันนี้ไม่ได้เจอภูวดลสักนิด
“วันนี้นะ มาถึงเขาก็ออกมาต้อนรับฉันเลย เป็นสุภาพบุรุษจริงๆ”
“อ๊าย...แล้วไงต่อ”
“นี่แก...ตอนเจอคุณภูวดลที่งานเทศกาลองุ่น
ฉันก็ว่าเขาหล่อ ดูเท่ มีเสน่ห์แล้วนะ แต่พอได้คุยกันใกล้ๆ โอ๊ย...เขาดูดีมีเสน่ห์มาก ใจละลายอ่ะ เขาไม่หยิ่งเลยนะ เป็นกันเอง ดูเป็นสุภาพบุรุษ พูดจาสุภาพนุ่มนวล ทั้งหล่อทั้งรวยเพอร์เฟกต์ ใครได้เป็นแฟนรับรองสบายไปทั้งชาติ สมควรที่จะได้รับตำแหน่งสามีแห่งชาติโดยเอกฉันท์...อย่างนี้นะน่าจะจับมาเป็นซะมีซะเหลือเกิ๊น”
“ว้าย...ตายๆๆ เห็นไหมฉันว่าแล้วไหมล่ะ”
ดินแดนยืนฟังอย่างหมั่นไส้แล้วหันกลับออกมา จึงไม่ได้ยินประโยคต่อไปที่บุษบาบรรณกระเซ้าเพื่อนว่า
“เป็นไง...ถูกใจแกแล้วใช่ไหม”
“ได้ฟังแค่นี้ก็ฟินแล้ว”
