ตอนที่ 9
เม่งฮงโมโหเมื่อได้ยินชื่อผู้ต้องสงสัยจากปากทรงวาด ไม่มีวันเชื่อว่าฮุ่ยเซี้ยงพี่น้องร่วมสาบานและหุ้นส่วนใหญ่แก๊งหกห้องจะทำเรื่องชั่วช้าอย่างฆ่าลี่เง็ก ทรงวาดอ่อนใจมากเมื่ออาแท้ๆเอะอะโวยวาย
“เพราะยังงี้อั๊วถึงไม่อยากบอกเพราะอาเจ็กคงไม่มีทางเชื่ออั๊ว”
“เชื่อลื้ออั๊วก็โง่กว่าควายแล้ว ตั่วเฮียเป็นพี่ร่วมสาบานแล้วยังเห็นอาเง็กตั้งแต่เกิด จะฆ่าอาเง็กได้ยังไง...ซี้ซั้ว!”
“อย่างที่อั๊วบอก อั๊วไม่มีหลักฐาน แต่ถ้ามีโอกาสอั๊วจะพิสูจน์ให้อาเจ็กเห็นเอง”
“หุบปากลื้อได้แล้วอาโฮ่ว! ถ้าลื้อไม่ใช่หลานอั๊วชกหน้าไปแล้ว อั๊วไม่อยากคิดนะว่าที่ลื้อช่วยไอ้จ่ารณชิตเพราะกลัวเสียผลประโยชน์ เอาเป็นว่านับแต่นี้อั๊วจะช่วยลูกชายอั๊วแล้วก็ล้างแค้นให้ลูกสาวอั๊วเอง...จะไม่มาพึ่งพาลื้ออีก!”
ทรงวาดเครียดมากเพราะรู้จักนิสัยอาแท้ๆ แล้วก็จริงดังคาดเมื่ออีกฝ่ายตัดสินใจบุกชิงตัวเฮ้งเตี๋ยงระหว่างส่งตัวฝากขัง แถมจะบุกเดี่ยวไม่ยอมให้ลูกน้องไปช่วยจนเขาต้องไปขวางหน้าโรงน้ำชา
เม่งฮงควักปืนขู่ ตวาดไล่หลานชาย “อั๊วบอกให้ถอยไป!”
“ถ้าอั๊วถอยก็เท่ากับยอมให้อาเจ็กไปตาย อั๊วไม่ถอย!”
“ลื้อคิดว่าที่อยู่ในมืออั๊วเป็นไม้รึไง หรือคิดว่าลื้อเป็นหลานอั๊วก็เลยไม่กล้ายิงลื้อ”
“อั๊วยอมให้อาเจ็กยิงแต่อั๊วจะไม่ยอมให้อาเจ็กไปเด็ดขาด อั๊วรู้ว่าวันนี้ตำรวจจะเอาอาเตี๋ยงไปฝากขังถ้าจะชิงตัวก็ต้องอาศัยจังหวะนี้แต่ถ้าอาเจ็กไปก็เท่ากับไปตาย”
“ลื้อไม่ต้องสอนอั๊ว ลื้อไม่ยอมช่วยอาเตี๋ยง แล้วยังจะขวางไม่ให้อั๊วช่วยอีกเหรอ อั๊วพูดเป็นครั้งสุดท้าย...ถอยไป!”
ทรงวาดทั้งสงสารทั้งเห็นใจ สุดท้ายก็ยอมบอกแผนตลบหลังที่คิดร่วมกับรณชิตเพื่อล่อคนร้ายตัวจริง เม่งฮงไม่เชื่อ เช่นเดียวกับเฮ้งเตี๋ยงที่กลายเป็นเหยื่อล่อโดยไม่รู้ตัว รณชิตต้องทำไขสืออยู่นานก่อนสลับผ้าคุลมหัวและเสื้อผ้าให้เฮ้งเตี๋ยงใส่แล้วรอเวลาให้คนร้ายตัวจริงปรากฏตัว
ฮุ่ยเซี้ยงนั่นเองคือคนที่พันเดชส่งมาฆ่าปิดปากเฮ้งเตี๋ยง ทั้งเพื่อไม่ให้สาวถึงตัวและเพื่อปั่นหัวเม่งฮงให้เกลียดชังพวกตำรวจมากขึ้น แต่ครั้งนี้ทรงวาดกับรณชิตไม่ยอมอีกต่อไป คิดแผนให้รณชิตสลับตัวกับเฮ้งเตี๋ยงจนฮุ่ยเซี้ยงต้องหนีกระเจิง ฤทธิ์ที่เป็นหนอนบ่อนไส้ตัวจริงเห็นดังนั้นก็รีบหาทางฆ่าปิดปากฮุ่ยเซี้ยง
ทรงวาดจับตาดูอยู่แล้ว ถลามาห้ามฤทธิ์ที่ตั้งท่าจะยิงฮุ่ยเซี้ยงจากด้านหลัง
“คุณมาขวางผมทำไม”
“ก็ไม่ถึงกับต้องยิงทิ้งไม่ใช่เหรอ ยังไงก็หนีไม่รอดอยู่แล้ว”
ooooooo