ตอนที่ 9
เม่งฮงหัวใจสลายต้องเสียลี่เง็กลูกสาวคนเล็กไม่ทันตั้งตัว ไหนจะเฮ้งเตี๋ยงลูกชายคนโตที่หนีตามผู้หญิงทำให้เขาผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระนั้นหัวอกคนเป็นพ่อก็แทบยืนไม่ไหวเมื่อกลับบ้านแล้วไม่เห็นใคร...
ขณะที่เม่งฮงเพ้อถึงลูกทั้งสอง ทรงวาดแวะไปหารือรณชิตเรื่องการตายของลี่เง็กพร้อมปิ่นมุกซึ่งมาช่วยดูอาการตำรวจหนุ่มตามประสาคนรู้จักกัน
“ผมมั่นใจว่าคนที่ฆ่าอาเง็กมีเจตนาเสี้ยมให้เรามีปัญหากับตำรวจถึงได้พยายามโยนความผิดให้จ่า”
“แต่น่าเสียดาย...นอกจากเถ้าแก่แล้วก็ไม่มีใครคิดอย่างนี้”
“เราต้องหาตัวคนฆ่าอาเง็กออกมาให้เร็วที่สุดเพื่อยุติปัญหานี้ก่อนที่จะบานปลาย”
“เรา...เรื่องหาตัวฆาตกรมันเป็นหน้าที่ตำรวจไม่ใช่หน้าที่นักเลงอย่างเถ้าแก่”
“แต่ถ้าเราร่วมมือกันมันก็จะเร็วยิ่งขึ้น เรื่องนี้ยิ่งช้าคนที่อันตรายที่สุดก็คือตัวจ่าเอง”
“แน่ใจเหรอว่าอาของเถ้าแก่จะเก็บผมได้ง่ายๆ”
รณชิตแกล้งยียวน ปิ่นมุกซึ่งตรวจร่างกายเขาฟังแล้วนิ่วหน้าอดบ่นไม่ได้ “นี่มันใช่เวลามาท้าทายกันเหรอคะ ในเมื่อเฮียต้องการหาตัวฆาตกร จ่าก็ต้องการเอาคนผิดมาลงโทษแล้วทำไมไม่ร่วมมือกันล่ะคะ”
น้ำเสียงตึงๆของปิ่นมุกทำให้รณชิตหน้าจ๋อยยอมร่วมมือแบบเสียไม่ได้ “งั้นผมมีข้อมูลอะไรจะแบ่งปันให้เถ้าแก่รู้ก็แล้วกัน แต่บอกก่อนนะ...ระหว่างนี้ถ้ามีใครทำอะไรผมกับตำรวจทุกคนไม่อยู่เฉยแน่!”
ทรงวาดพยักหน้ารับรู้ก่อนชวนปิ่นมุกกลับ รณชิตมองตามเซ็งๆ อยากใช้เวลากับเธอมากกว่านี้แต่ไม่มีเหตุผลรั้งตัวไว้ ทรงวาดเห็นท่าตำรวจหนุ่มก็นึกฉุนทั้งหึงทั้งเคืองที่ปิ่นมุกไม่พูดให้อีกฝ่ายตัดใจ
“อั๊วไม่เห็นจ่าจะทำอย่างงั้นซะหน่อย เฮียคิดมากไปรึเปล่า”
“ลื้อว่าอั๊วหาเรื่องจ่ารณชิตเหรอ...ลื้ออยากเข้าข้างอีก็ตามใจลื้อ!”
ท่าทางงอนๆของทรงวาดทำให้ปิ่นมุกนึกขำแกล้งกระเซ้า “แค่นี้ก็ต้องงอนด้วย”
ทรงวาดส่ายหน้าปฏิเสธว่าไม่ได้งอนแต่หึง!
ooooooo
ไม่ใช่แค่เม่งฮงที่เจ็บแค้นเรื่องลี่เง็ก เฮ้งเตี๋ยงก็คิดล้างแค้นให้น้องสาวคนเดียวแต่ไม่บอกให้พริ้มเพรารู้ กระนั้นท่าทางแปลกๆของเขาก็ทำให้เธอสงสัยแกล้งหยั่งเชิง
“เสร็จงานศพอาเง็กแล้วเราจะกลับบ้านกันรึยังพี่เตี๋ยง”
“ทำไมลื้อถามอั๊วอย่างงี้ล่ะ บ้านเราถ้าไม่กลับบ้านแล้วจะไปไหนล่ะ”
“ฉันกลัวว่าพี่เตี๋ยงจะไม่ยอมกลับไปกับฉันน่ะสิ”
เฮ้งเตี๋ยงหน้าเจื่อนก่อนอ้อนกลบเกลื่อน “เหลวไหล...ชีวิตอั๊วจะขาดลื้อได้ยังไงกัน รอสักสองสามวันนะ อาป๊าเผลอเมื่อไหร่อั๊วจะได้ไปไหว้ศพอาเง็กที่ฮวงซุ้ยเสร็จแล้วก็กลับกันเลย”