ชาติเสือพันธุ์มังกร
ตอนที่ 9
“พี่เตี๋ยง...ฉันรักพี่นะจ๊ะ”
“อั๊วก็รักลื้อ...รักลื้อคนเดียวเท่านั้น”
แม้รับปากเมียจะกลับบ้านทันทีที่ได้ไหว้ศพน้องสาวแต่เฮ้งเตี๋ยงก็ไม่ล้มเลิกความคิดล้างแค้นแวะไปขอปืนจากพรรคพวกนักเลงที่คุ้นเคยกัน
“แล้วเฮียจะเอาปืนไปทำอะไร...คงไม่ใช่จะล้างแค้นให้แจ้ลี่เง็กหรอกนะ”
“อั๊วล้างมือแล้ว ก็แค่เอามาป้องกันตัวเท่านั้นแหละ”
“แล้วไป งานนี้ใครๆก็เชื่อว่าฝีมือไอ้จ่ารณชิตแน่ ตอนนี้เลยลุ้นกันทั้งเยาวราชว่าจะเป็นไงต่อ”
“ทำไมลื้อถึงมั่นใจว่าน้องอั๊วถูกจ่ารณชิตฆ่าตายล่ะ เฮียโฮ่วยังบอกเลยว่าไม่ใช่”
“โธ่พี่...ถ้าไม่ใช่ตำรวจใครจะกล้าแตะต้องลูกสาวลิ้มเม่งฮง อั๊วว่าเถ้าแก่เสือไม่อยากมีเรื่องมากกว่าแต่เฮียไม่ทำอะไรก็ดีแล้วล่ะจะได้ไม่เดือดร้อนถึงเถ้าแก่”
“อั๊วไม่เคยอยากให้ใครเดือดร้อนเพราะอั๊วทั้งนั้นล่ะ คนอย่างอั๊ว...กล้าทำก็กล้ารับ!”
ไม่มีใครรู้เรื่องเฮ้งเตี๋ยงวางแผนล้างแค้นให้น้องสาว ทรงวาดกับปิ่นมุกก็ไม่รู้แต่สงสัยว่าฮุ่ยเซี้ยงจะมีส่วนรู้เห็นเลยแวะไปสืบจากไต้เกียวที่บ้าน ไต้เกียวตีหน้าเศร้าบอกไม่กล้ายุ่งเรื่องของลุงแท้ๆ
ปิ่นมุกเห็นท่าแล้วหมั่นไส้อดแขวะไม่ได้ “แหมแจ้...แค่ถามว่าผู้ชายไปไหนทำอะไรถึงกับต้องใช้ความกล้าเลยเหรอ แจ้น่าจะเกิดสมัยขงจื้อนะ เด็กๆเชื่อฟังบิดาโตขึ้นมาเชื่อฟังสามีแก่ตัวลงเชื่อฟังบุตรชาย”
แววตารู้ทันของปิ่นมุกทำให้ไต้เกียวหวั่นใจแต่ยังเก็บอาการได้ดี แม้แต่ทรงวาดก็ไม่ติดใจ
“ลื้อไม่รู้ว่าโอ๊วแปะไปไหนก็ไม่เป็นไร ที่อั๊วมาถามก็เพราะมีธุระอยากตกลงกับโอ๊วแปะเท่านั้นเอง”
“ถ้าอั๊วเจออาแปะจะรีบบอกเฮียแล้วกัน เอ่อ...อั๊วรู้มาว่าเฮียเตี๋ยงกลับมาเหรอ อีเป็นยังไงบ้าง”
“ถ้าไม่นับเรื่องอาเจ็กก็ถือว่าสบายดี ลื้อถามทำไม”
“อั๊วก็แค่เป็นห่วงเท่านั้นล่ะค่ะ คนเคยหมั้นกันมาตั้งนานอั๊วก็คิดว่าคงได้แต่งงานกับเฮียแต่...”
ไต้เกียวแกล้งบีบน้ำตาเบี่ยงเบนความสนใจปิ่นมุกกับทรงวาด ซึ่งได้ผลทรงวาดรีบปลอบเพราะลึกๆก็แอบสงสารและรู้สึกผิดที่ตนเคยปฏิเสธการแต่งงานกับเธอ
“ลื้ออย่าคิดมาก นึกซะว่าลื้อกับอาเตี๋ยงไม่มีวาสนาต่อกันแล้วกัน ทั้งสวยทั้งดีอย่างลื้อเดี๋ยวก็ต้องได้เจอคนดีๆ”
“ขอบคุณค่ะเฮีย อั๊วจะไม่ลืมน้ำใจของเฮียเลย”
ooooooo
