ยอดรักนักรบ
ตอนที่ 13
ที่ใต้ถุนบ้านป้าจุ๊ ชลดาได้ยินเสียงปืนดังเป็นชุดยิ่งเป็นห่วงยอดรัก ทนนิ่งเฉยไม่ไหวตัดสินใจตามไปโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของป้าจุ๊...
แสงจากไฟไหม้บ้านทำให้ผจญเห็นว่ายอดรักวิ่งมาจากอีกด้านหนึ่งไม่ได้อยู่ในบ้าน แต่เนื่องจากตัวเองอยู่ห่างออกมาก็เลยปล่อยให้สมุนสามคน
ที่เพิ่งมาใหม่จัดการแทน ทีแรกพวกมันไม่ทันตั้งตัวถูกยอดรักอัดล้มระเนระนาดปืนหลุดมือ พอพวกมันตั้งหลักได้เล่นงานเขากลับ
สองฝ่ายต่อสู้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร ผจญบ้าได้ใจต้องการสังหารยอดรักให้รู้แล้วรู้รอดยิงใส่ทั้งที่เขายังต่อสู้ติดพันกับสมุนที่มาใหม่ สมุนมือขวาของผจญต้องเตือนว่าเดี๋ยวโดนคนของเรา ผจญรำคาญถีบสมุนมือขวากระเด็น สั่งห้ามใครขวางถ้าไม่อยากตาย แล้วเล็งปืนใส่ สมุนเก่าอีกคนต้องเข้ามายกมือไหว้ขอร้องนายอย่ายิง ผจญก็เลยหันปืนกลับไปทางยอดรักซึ่งกำลังต่อสู้อยู่กับสมุนใหม่สามคนสาดกระสุน
ใส่ไม่ยั้ง
โดนสมุนใหม่ตายไปสองคน เหลืออีกคนได้แต่ยืนตะลึง ยอดรักเห็นท่าไม่ดีล็อกตัวสมุนที่เหลือเอามากำบังต่างโล่ ผจญไม่สนใจระดมยิงใส่สมุนใหม่ร่างพรุน ยอดรักโดดไปคว้าปืนที่ตกอยู่กับพื้นยิงตอบโต้ มันโดดหลบแทบไม่ทัน สมุนเก่าสองคนช่วยนายยิงต่อสู้กับยอดรักไปพลางคุ้มครองผจญกลับขึ้นรถไปด้วยก่อนขับหนีไปอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านเห็นคนร้ายเผ่นแน่บต่างดีใจออกจากที่ซ่อนมาหา
ยอดรักถามว่าพวกมันเป็นใคร
“ไอ้พวกนรกส่งมาเกิด คอยดูนะฉันจะส่งมันกลับไปให้ไฟนรกเผาผลาญให้มอดไหม้ชั่วกัปชั่วกัลป์”
“แล้วไฟที่ท่วมบ้านแกอยู่นี่ล่ะ เอาไงดี”
ยอดรักมองไฟที่ไหม้บ้านตัวเองแล้วนึกถึงรูปพ่อแม่ขึ้นมาได้จะวิ่งเข้าไปในบ้าน ชาวบ้านช่วยกันจับตัวไว้แต่เขาดิ้นรนวิ่งฝ่าเปลวไฟเข้าไปในตัวบ้านจนได้ ชาวบ้านตะโกนไล่หลัง
“ไอ้ยอดรัก ทิ้งมันไปเถอะเอาชีวิตไว้ก่อนข้าวของมันหาใหม่ได้”
อึดใจ ยอดรักกลับออกมาจากกองเพลิงที่ลุกโชนในมือถือรูปถ่ายพ่อกับแม่มาด้วย “ของอื่นไหม้ได้แต่ต้องไม่ใช่รูปนี้ สิ่งที่ทำให้ฉันจำพ่อแม่ได้ก็เหลืออยู่แค่นี้เท่านั้น”
ooooooo
ชลดาวิ่งไปหายอดรักอย่างสุดกำลังด้วยความเป็นห่วง สะดุดหกล้มขาแข้งถลอกก็ไม่สนใจ ป้าจุ๊ตามมาด้านหลังร้องห้ามไม่ให้ไปเธอก็ไม่ฟัง
“ชลไม่เป็นอะไร แค่สะดุดก้อนหิน ชลลุกเองได้จ้ะป้า”
“แต่ป้าไม่ โอ๊ย...ป้าเหนื่อยจนแทบจะขาดใจ” ป้าจุ๊พูดจบทรุดลงไปกองกับพื้นหมดเรี่ยวหมดแรง
“โธ่ป้า มาให้ชลช่วยนะ” ชลดาพยุงป้าจุ๊
ลุกขึ้น
ทันใดนั้นมีแสงไฟจากรถส่องมาที่หน้าของทั้งคู่จนต้องยกมือบัง สมุนมือขวารายงานผจญว่าคืนนี้เราคงไม่กลับบ้านมือเปล่าแล้วชี้ให้ดูชลดาที่ริมถนน ผจญที่กำลังหัวเสียชะโงกหน้ามาดูเห็นชลดาสั่งให้จอดรถ สองสาวต่างวัยรู้สึกแปลกใจที่มีรถมาจอดใกล้ๆ เห็นมีคนสามคนลงจากรถแต่ไม่เห็นว่าเป็นใคร
เพราะแสงไฟแยงตา ป้าจุ๊ตะโกนถามว่าใครกัน ถ้ารู้จักให้ส่งเสียงด้วย ครั้นทั้งสามคนเดินมาบังไฟหน้ารถ ชลดาตกใจ
“ผจญ”
สมุนสองคนย่างสามขุมเข้าหาชลดา ป้าจุ๊
หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งลุกพรวดขึ้นกางแขนขวางทางไว้ หากใครคิดจะรังแกหมอชลต้องข้ามศพตนไปก่อน ผจญยิ้มเหี้ยม
“ยินดีครับ” พูดจบผจญชักปืนยิงป้าจุ๊เต็มท้อง ชลดากรีดร้องด้วยความตกใจรีบประคองท่านไว้...
เสียงปืนและเสียงกรีดร้องของชลดาดังไปถึงหูยอดรักกับพวกชาวบ้านก็พากันตกใจ ยอดรักคว้าปืนที่ตกอยู่ ฝากรูปพ่อแม่ไว้กับหนึ่งในชาวบ้าน แล้วขยับจะไป ชาวบ้านจะตามไปด้วยแต่เขาห้ามไว้ สั่งให้รออยู่ที่นี่ จากนั้นวิ่งปรู๊ดไปยังต้นเสียง...
คุณหมอคนสวยใช้มืออุดท้องห้ามเลือดให้ป้าจุ๊ ผจญไม่สนใจเดินมาด้านหลังจิกผมเธอหน้าหงาย ลากขึ้นรถเธอกรีดร้องอีกครั้งพยายามดิ้นหนี
แต่ไม่สำเร็จ ถูกลากขึ้นรถตู้ไปจนได้...
กว่ายอดรักจะวิ่งมาถึงจุดเกิดเหตุ ชลดาหายไปแล้ว เจอเพียงร่างป้าจุ๊ที่นอนหายใจรวยรินรีบเข้ามาประคองถามว่าเกิดอะไรขึ้น ได้ความว่าโดนคนที่หมอชลเรียกว่าผจญยิง
“มันจับตัวหมอชลไป แกต้องช่วย...หมอชล... ให้ได้นะ” พูดได้แค่นั้นป้าจุ๊ก็คอพับ ยอดรักตกใจคิดว่าแกตายแหกปากตะโกนเรียก “ป้า” ดังสนั่นด้วยความเสียใจ ป้าจุ๊ที่คอพับเมื่อครู่ตะโกนแข่ง
“โว้ย...จะแหกปากไปทำไมวะ ข้าอยู่แค่นี้”
“ป้ายังไม่ตาย” ยอดรักดีใจกอดป้าจุ๊แน่น
“เออ แต่ใกล้แล้ว ขืนเอ็งมัวแต่แหกปาก
ไม่รีบพาข้าไปหาหมอ ข้าตายแน่ โอ๊ย”
ooooooo
ที่รังของผจญ ชลดาถูกนำตัวมาขังไว้ในห้องนอนหรูราวกับห้องพักโรงแรมห้าดาว เธอยังคงอยู่ในเสื้อผ้าชุดเดิมตาแดงก่ำเนื่องจากร้องไห้มาอย่างหนักจนไม่ได้หลับได้นอนเป็นห่วงป้าจุ๊ที่โดนยิงไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร
มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น อึดใจผจญ
เดินหล่อเข้ามา ชลดาลุกพรวดขึ้นจ้องหน้าเขา
อย่างเคืองแค้น
“คงจะนอนหลับสบายนะครับหมอ ห้องนี้คือห้องที่ดีที่สุดที่เรามีแล้วเพราะนี่คือห้องของผมเอง”
“แกต้องการอะไรจากฉัน”
“ตรงข้าม ผมเอาของที่คุณหมอต้องการมาให้ต่างหาก” สิ้นเสียงผจญ พนักงานสื่อสารสาวกับลูกน้องสาวๆเดินถือถาดใส่ผ้าเช็ดตัวกับผ้าเช็ดหน้าพร้อมข้าวของจำเป็น สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟันรวมทั้งเสื้อผ้าใหม่เอี่ยมกับชุดชั้นในและน้ำหอมกลิ่นโปรดของ
ชลดาตามเข้ามาวางบนโต๊ะ ส่วนกล่องรองเท้าวางไว้ที่พื้น ผจญเดินมาหยิบน้ำหอมให้ชลดาดู
