ยอดรักนักรบ
ตอนที่ 13
“ฉันไม่อยากรู้” ชลดาตัดบทน้ำเสียงมะนาวไม่มีน้ำ แม้เธอจะไม่อยากรู้แต่ผจญอยากบอกว่าเขากำลังจะทำธุรกิจร่วมกับมาเฟียระดับโลก ต่อไปเขากับเธอจะกลายเป็นมหาเศรษฐี ชลดาแปลกใจเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย
“สามีภรรยาเหมือนคนคนเดียวกันอยู่แล้ว”
“ฝันไปเถอะ”
“ผมชอบทำให้ฝันเป็นจริงซะด้วย” ผจญถือแก้วแชมเปญเดินมาหาชลดา หยิบแก้วของเธอยื่นให้ “ดื่มซะ วันนี้มีหลายเรื่องที่ทำให้ผมกำลังอารมณ์ดี อย่าทำให้บรรยากาศเสีย...เชียร์ส”
ชลดารับแก้วมาก่อนจะสาดใส่หน้าผจญแล้วเดินออกจากห้อง เขาตามมากระชากผมเธอหน้าหงาย เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดพยายามแกะมือเขาออกแต่ไม่สำเร็จ เขาลากเธอออกไปอย่างป่าเถื่อน...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ระหว่างสมุทรขับรถมุ่งหน้าสู่รังของผจญ มีเฮียกวงนั่งเบาะหน้าข้างๆ ส่วนยอดรักนั่งเบาะหลังคอยคุมเฮียกวงหากเล่นไม่ซื่อ ทุกคนหน้าตาเคร่งเครียดเพราะคนรักถูกจับตัวไป ยอดรักสั่งเสียกับสมุทรต่อให้เขาต้องตาย สมุทรต้องพาชลดาออกมาให้ได้ เฮียกวงหันมาเล่นงานเขาที่พูดอะไรเป็นลางไม่ดี ยอดรักไม่สนใจ คาดคั้นให้สมุทรรับปาก ผู้หมวดหนุ่มให้สัญญาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะพาชลดาออกมาให้ได้...
ผจญลากตัวชลดามาที่ห้องเย็น เพื่อให้ดูศพผู้กองนักรบที่วางอยู่บนเตียงตั้งไว้กลางห้อง เธอเห็นร่างไร้วิญญาณของคนที่รักเธอถึงกับเป็นลมล้มพับ ผจญมองร่างที่นอนแน่นิ่งของเธออย่างสะใจแล้วหันไปทางนักรบ
“อย่างน้อยผู้กองก็น่าจะยอมรับว่าผมแฟร์กว่าไอ้ยอดรักนะ นี่ผมมาขอหมอชลกับผู้กองเลยนะ หวังว่าผู้กองคงจะดีใจที่หมอชลได้คู่ครองที่ดีอย่างผมจริงไหม” ผจญคุยกับศพราวกับคนบ้า
ooooooo
สมุทรปิดไฟหน้ารถแล่นช้าๆมาจอดแถวพงหญ้าใกล้กับรังของผจญ ยอดรัก เฮียกวงกับสมุทรค่อยๆลงจากรถ ผู้หมวดหนุ่มหยิบกล้องมองกลางคืนออกมาส่องดู
“เท่าที่เห็นมียามรักษาการอยู่สาม แต่รับรองว่าต้องมีอีกเยอะแน่”
“แล้วเราจะทำยังไงที่จะเข้าไปโดยไม่ให้พวกมันรู้ตัว ขืนบุกเข้าไปคงต้องยิงกันแหลก” เฮียกวงเป็นกังวล
“ทำอย่างนี้ไง” ยอดรักว่าแล้วเอาอาวุธทั้งหมดฝากเฮียกวงกับสมุทรแล้วพุ่งออกจากที่ซ่อนตรงไปหาสมุนยืนยาม โดยชูมือขึ้นเหนือหัว ตะโกนบอกพวกมันว่าอย่าเพิ่งยิง พวกสมุนยืนยามยกปืนเล็งเขา สมุนอีกสองคนที่สมุทรไม่เห็นออกจากหลืบมาสมทบ เฮียกวงกระซิบกับสมุทรว่ายอดรักท่าจะบ้าไปแล้ว
“เปล่า เขากล้ามากต่างหากเขาทำให้เรารู้ว่าพวกมันมีกันห้าคน”...
สมุนลูกพี่เป็นคนบ้านเดียวกับยอดรัก รู้ดีว่าเจ้านายตัวเองชิงชังผู้ชายคนนี้เข้ากระดูกดำ ก็เลยเอาพานท้ายปืนอัดท้องเขาจุกแทบอ้วกทรุดลงไปกองกับพื้นแล้วตะโกนโหวกเหวก
“เฮ้ยพวกไอ้ยอดรัก ฉันรู้นะว่ามันไม่ได้มาคนเดียว ถ้าพวกแกไม่ออกมาฉันจะยิงมันเดี๋ยวนี้”
“เสียเวลาน่า ฉันมาคนเดียว” ยอดรักโกหกหน้าตาย สมุนลูกพี่ไม่เชื่อเอาพานท้ายปืนอัดยอดรักอีกครั้งถึงกับเข่าอ่อน สั่งให้เขาหุบปากแล้วบอกสมุนสี่คนให้ไปตรวจดูรอบๆ
สมุทรส่องกล้องมองกลางคืนเห็นสมุนของผจญเดินตรงมาทางตัวเอง รีบดึงเฮียกวงเข้าไปแอบในพงหญ้า สมุนคนหนึ่งเดินสำรวจใกล้กับจุดที่ทั้งคู่ซ่อนตัว เหยียบมือเฮียกวงเต็มๆเขาอ้าปากจะร้องแต่สมุทรปิดปากไว้ทัน พวกสมุนไม่เจอใครพากันเดินไปดูทางอื่น...
ยอดรักเห็นสมุนลูกพี่คอยมองฝ่าไปในความมืดด้วยท่าทางหวาดหวั่นๆก็เลยแกล้งยั่วประสาท
ยิ่งทำให้มันกลัวมากขึ้น ถอยกรูดไปติดผนัง ครั้นเห็นว่าเสียงที่ดังฝ่าความมืดคือเสียงจากสมุนคนอื่นก็ถอนใจโล่งอกถามว่าเจอใครบ้างไหม ทั้งสี่คนส่ายหัวไม่เจอใครสักคน
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันมาคนเดียว ฉันอยากเจอนายแก คือคนมันคิดถึงอ่ะ”
“ฉันว่าบอสฉันเขาก็คิดถึงแกเหมือนกัน...จับมันยืนขึ้น แต่เพื่อความปลอดภัยนะไอ้ยอดรัก” สมุนลูกพี่พูดจบเอาพานท้ายปืนตีหน้ายอดรักหงายเงิบหลับกลางอากาศ สองสมุนช่วยกันรับตัวไว้ได้ทันก่อนหัวเขาจะฟาดพื้น สมุนลูกพี่มองผลงานตัวเองอย่างพึงพอใจ
“แกสองคนลากมันไปหาบอสกับฉัน ส่วนพวกแกที่เหลือเฝ้าข้างนอกนี้ไว้ให้ดีล่ะ”...
สมุทรส่องกล้องดูอยู่ตลอดเห็นสมุนลูกพี่เดินนำหน้าสองสมุนที่พยุงปีกยอดรักเดินเข้าข้างในโกดัง ทำให้จุดหน้าประตูทางเข้าโกดังเหลือสมุนแค่สองคน สมุทรหันมาทางเฮียกวง
“ยอดรักเขาทำหน้าที่ของเขาแล้ว คราวนี้ก็เราล่ะ ไป” สมุทรค่อยๆคืบคลานไปที่ประตูทางเข้าโดยมีเฮียกวงตามติด
ooooooo
ภายในห้องนอนของผจญ ชลดานอนฟุบหน้ากับหมอนร้องไห้เสียใจกับการตายของผู้กองนักรบ หวนคิดถึงเรื่องราวดีๆระหว่างเธอกับเขา รวมถึงคืนสุดท้ายที่เขาขอเธอแต่งงานก่อนจะออกไปช่วยยอดรัก
“ผู้กอง ชลไม่รู้จริงๆว่าคืนนั้นคืนสุดท้ายที่ชลจะได้เห็นหน้าคุณ ชลขอโทษ...ยกโทษให้ชลเถอะนะ”
จังหวะนั้นผจญเคาะประตูก่อนเดินเข้ามา ชลดาไม่อยากเห็นหน้าคนชั่วนอนตะแคงหันหลังให้
“ผมต้องยอมรับนะชลดาว่าคุณทำให้ผมแปลกใจเสมอ” ผจญเดินมายืนข้างเตียง “ทั้งๆที่คุณก็รู้ว่าผมเข้ามาเพื่ออะไร แต่คุณยังเฉย นี่ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงต้องกรี๊ดร้องไห้ร้องห่ม แต่คุณไม่”
“แกก็คงได้ไปแต่ร่างกายของฉัน”
ผจญนั่งลงบนเตียงยิ้มมีความสุขให้กับคืนเข้าหอของตัวเอง จากนั้นล้มตัวลงนอนหงายข้างๆชลดาอย่างสบายใจ เธอไม่พอใจขยับหนี
