ยอดรักนักรบ

“อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงครับนาย”

“ดี...พาฉันไปหาไอ้ครูเพลงแก่กับเมียมันหน่อย”

สมุนพยุงผจญที่บาดเจ็บซี่โครงร้าวมือขวามีผ้าพันแผลไปยังห้องติดกัน เห็นชบาถูกมัดมือมัดปาก นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง ส่วนครูสมัยอยู่ในท่านั่งโดนมัดมือมัดเท้า ใบหน้าบวมช้ำเพราะถูกสมุน

เบอร์ 2 ซ้อม

“ว่าไง มันยอมโทร.ไปหาลูกสาวมันไหม”

“มันดื้อมากครับนาย”

ครูสมัยประกาศกร้าวยอมตายแต่ไม่มีวันให้ลูกสาวเอาตัวเองมาแลกกับเขาเด็ดขาด ผจญล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้ครูสมัยเป็นฝ่ายโทร.หาส้มจี๊ด แต่จะเปลี่ยนไปเป็นส่งคลิปเขาในสภาพถูกซ้อมไปให้เธอดูแทน สมุนเบอร์ 2 อัดครูสมัยเพิ่มอีกสามหมัดจนสลบ จัดแจงถ่ายคลิปแล้วให้เจ้านายตรวจดูก่อน ผจญยิ้มชอบใจ

“ต่อให้ต้องยอมตายเพื่อช่วยพ่อ นังส้มจี๊ดก็คงต้องยอม”

จังหวะนั้นมีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น สมุนคิดว่าน่าจะเป็นคนของเราเดี๋ยวขอไปดูก่อนแล้วผละไป ผจญเดินหน้าเหี้ยมมาหาชบาที่กลัวตัวสั่น จิกผมเธอจนหน้าหงายเอาผ้าปิดปากออกแล้วพูดกับสมุนเบอร์ 2

“แกว่าหน้าสวยๆอย่างนี้ถ้าโดนแบบไอ้แก่ผัวของมันจะเป็นอย่างไร”

“คงน่าเสียดายมากครับนาย”

ชบากลัวสุดขีดขอร้องอย่าทำอะไรเธอเลย จะให้เธอทำอะไรก็บอกมาได้เลย ผจญปล่อยมือที่จิกผมออกแล้วทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ถามว่ารู้จักคนที่ชื่อยอดรักไหม  เขาแค่อยากรู้ว่าบ้านของมันอยู่ที่ไหน แล้วเตือนเธออย่าโกหกเด็ดขาด เขาไม่ชอบคนโกหก...

ยอดรักในชุดดำเตรียมจะไปงานศพ กำลังตรวจเชือกที่มัดเฮียกวงซึ่งจับขังไว้ในห้องเก็บของใต้ถุนบ้าน ชลดาเดินโทรศัพท์ลงมาจากบ้าน บอกทางมาบ้านหลังนี้ให้ใครบางคนอยู่ ยอดรักถามว่าคุยกับใคร เธอไม่ตอบวางสายแล้วเดินไปรอหน้าบ้าน

“ชลแน่ใจนะว่าจะไม่ไปวัดกับผม...ที่ผมถามเพราะผมไม่อยากทิ้งชลไว้กับไอ้บ้านี่สองต่อสองเท่านั้นเอง”

จังหวะนั้น รถตู้ที่สารวัตรกรุ๊นด์เช่าแล่นมาจอด ตำรวจนอกเครื่องแบบสองนายที่นั่งอยู่ตอนหน้าลงจากรถมาเลื่อนประตูรถให้สารวัตรกรุ๊นด์กับริสาลง ชลดาแจ้งทั้งคู่ว่าเฮียกวงถูกมัดอยู่ในบ้าน ริสาหันไปสั่งจ่าตำรวจให้ไปเอาตัวผู้ต้องหามาใส่รถตู้ ยอดรักถามชลดาว่าเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมดนี่ใช่ไหม เธอนิ่งไม่ตอบ ริสากับสารวัตรกรุ๊นด์รู้เรื่องที่ทั้งคู่มีปัญหากันก็เลยไม่พูดอะไร

“วานคุณสองคนช่วยบอกชลเขาทีนะครับว่าตอนนี้ผมคงไม่ต้องห่วงชลเขาแล้วเพราะเขามีคุณสองคนมาอยู่เป็นเพื่อน งั้นผมไปก่อนนะครับ ผมไปนะชล” ยอดรักเห็นชลดาเงียบไม่พูดอะไรเดินคอตกออกไป ริสาเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาให้ชลดา

“นี่ของที่หมอชลขอไว้ กระเป๋าเงินกับบัตรทุกอย่างของหมอ อ้อ แล้วนี่ด้วย สาจัดการตามที่หมอขอแล้ว” ริสาส่งซองใส่เงินให้ชลดา

“ขอโทษที่ชลต้องรบกวนนะคะ”

สารวัตรกรุ๊นด์เดินถือถุงใส่ชุดสูทเข้ามาสมทบ “เอ่อ ผมต้องแต่งชุดนี้จริงๆเหรอหมอชล”

“ค่ะ” ชลดาสีหน้ามุ่งมั่นอยากทำเพื่อเหิมเป็นครั้งสุดท้าย

ooooooo

ณ ศาลาสวดศพซิ่งภายในวัดหนองอียอ ชาวบ้านที่มาร่วมงานศพเห็นยอดรักยืนรับแขกเพียงลำพัง  พากันถามถึงเมียของเขาที่คนลือกันว่า สวยนักสวยหนา ยอดรักที่หน้าเศร้าอยู่แล้วยิ่งเศร้าหนักขึ้น

“ชลเขาเป็นแค่เพื่อนจ้ะไม่ใช่เมีย”

เก๋สวนขึ้นทันที “เอ๊ะ ก็ไหนที่ร้านเขาประกาศตัวออกชัดว่าเขาคือแฟนพี่ จริงๆนะ อีเก๋คนนี้ได้ยินเต็มสองหู เอ๊ะ มันแปลกดีนะ ผู้หญิงบ้านเราถ้าเพื่อนผัวตาย จะสนิทไม่สนิทยังไงคนที่เป็นเมียมันก็ควรจะมาช่วยรับแขกจริงไหมจ๊ะ”

คำพูดยุแยงของเก๋ทำให้ชาวบ้านพากันพยักหน้าเห็นด้วย ยอดรักไม่อยากให้ชลดาเสียหายก็เลยโกหกว่าไม่สบายเลยมาไม่ได้ เก๋ไม่เชื่อในเมื่อตอนกลางวันยังชูคอออเซาะเขาอยู่ที่ร้านของตน ป้าจุ๊เหลืออด

“อีเก๋ ไอ้ยอดรักมันกำลังเศร้าอยู่ยังมาพูดให้มันไม่สบายใจ เดี๋ยวกูตบให้จมูกหายเบี้ยวหรอกมึง”

แทนที่จะหยุด เก๋ยิ่งสนุกปาก “พ่อแม่พี่น้องโปรดฟังทางนี้ แม่ลูกผู้ดีเมียพี่ยอดรักคงรังเกียจพวกคนบ้านเราว่าต่ำต้อย เขาเลยไม่อยากลดตัวลงมาเกลือกกลั้วด้วย ผู้หญิงแบบนี้ใช้ได้ไหม”

สิ้นเสียงเสี้ยมของเก๋ชาวบ้านขานรับว่าใช้ไม่ได้ ยัยตัวแสบขอเสียงจากชาวบ้านหากเป็นแบบนี้พี่ยอดรักสมควรจะเอามาเป็นเมียไหม ชาวบ้านขานรับว่าไม่สมควร

“งั้นระหว่างนังคนนั้นกับอีเก๋คนนี้ ทุกคนว่าพี่ยอดรักควรจะเลือกใคร” เก๋หลับตาพริ้มชี้มาที่ตัวเองรอฟังเสียงเชียร์ แต่คราวนี้ชาวบ้านเงียบกริบ เก๋ลืมตาดู เห็นชาวบ้านพากันมองไปยังทางเข้าศาลา ต้องตะลึงที่เห็นชลดาในชุดดำของป้าจุ๊ที่เป็นเสื้อลูกไม้กับผ้าถุงดูงามสง่าเดินเข้ามา  โดยมีริสากับสารวัตรกรุ๊นด์เดินตามหลัง

ชาวบ้านพากันถามไถ่ว่าเธอคนนี้เป็นใคร ป้าจุ๊เห็นเก๋อ้าปากค้างตะลึงในความงามของชลดาเอาซองเงินช่วยที่ชาวบ้านให้อัดปากจะได้ไม่ส่งเสียงรำคาญหูแล้วจิกผมลากไปด้านหลัง ยอดรักดีใจที่ชลดายอมมางานศพทั้งที่เกลียดเขา

เข้ากระดูกดำ รีบเข้าไปต้อนรับท่ามกลางสายตาของชาวบ้าน เขาไม่รู้จะพูดอะไรกับเธอได้แต่ยิ้มให้ เธอเอื้อมมือมากุมมือเขาไว้ ป้าจุ๊ที่รอจังหวะนี้ป่าวประกาศเสียงดัง