ตอนที่ 13
“นั่นมากพอแล้วสำหรับผม ส่วนหัวใจของคุณ... คุณจะคิดถึงใครผมไม่สน”
“แต่มันต้องมีเวลาที่แกเผลอ แล้วจำไว้นะ ถึงเวลานั้นเมื่อไหร่ ฉันจะจัดการกับแก”
ซีไอเอชั่วนอนตะแคงหันมาทางเธอ ใช้มือข้างที่เจ็บจับผมเธอเล่น “ชลดาคุณจะให้ผมบอกลูกของเราว่ายังไง คืนแรกที่พ่ออยู่กับแม่แม่เขาขู่จะฆ่า
พ่อเหรอ...ไม่ดีมั้ง ผมว่าลูกของเราจะกลายเป็นเด็กมีปัญหาได้นะ”
“ฉันสาบานว่าฉันจะแก้แค้นให้ผู้กอง แต่ถ้าฉันทำไม่ได้ พ่อฉันจะไม่ปล่อยคนเลวๆอย่างแกให้มีชีวิตอยู่ต่อไป จำไว้” เจอเจ้าสาวขู่ ผจญถึงกับหมดอารมณ์ พลิกตัวนอนหงายอย่างเดิม ก่อนลุกขึ้นเดินไปที่ประตู
“คุณทำให้ผมนึกถึงเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ คือผมอยากจะลดค่าใช้จ่ายเรื่องสินสอดทองหมั้นด้วย ผมเลยส่งมือสังหารดีที่สุดไปจัดการคุณตาคุณยายของลูกของเรา คือผมชอบครอบครัวเล็กๆที่อบอุ่น
มากคนมันมากความ คุณว่าไหม” ผจญจ้องชลดาด้วยสายตาเหี้ยม เธอปรี๊ดแตกพุ่งใส่เขาหวังจะฆ่าให้ตายแต่เขาออกจากห้องปิดประตูล็อกเสียก่อน เธอได้แต่ทุบประตูปังๆตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
“ไอ้ขี้ขลาด อย่ายุ่งกับพ่อแม่ฉันนะ อย่านะ”
สีหน้ายียวนเมื่อครู่ของผจญเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด เสียงทุบประตูเสียงด่าทอของชลดา
ยังดังต่อเนื่อง จังหวะนั้นพนักงานสื่อสารสาวเข้ามารายงานว่ามีแขกไม่ได้รับเชิญมาขอพบเขา ไม่นานนัก ผจญมาที่ห้องขังแปลกใจที่เห็นยอดรักในสภาพ
หมดสติถูกโซ่มัดมือแขวนไว้กับขื่อ โดยมีสมุนสองคนยืนคุมเชิงอยู่
“เราตรวจอย่างละเอียดแล้วค่ะบอส เขาไม่มีอุปกรณ์ดักฟังติดตัวมาค่ะ”
“ไปเชิญตัวเจ้าสาวของฉันมาเดี๋ยวนี้” ผจญหันไปสั่งสมุนก่อนยิ้มมีความสุข
ooooooo
ภายในห้องพักฟื้นของนาวิน ภคินีนั่งอยู่บนเตียงญาติสวดมนต์เสร็จ อธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์
“เจ้าประคุณ ลูกชลของดิฉันใช้ชีวิตอยู่ในศีลในธรรม เป็นคนจิตใจดีงาม หากสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ขอให้คุ้มครองลูกดิฉันให้ปลอดภัยจากเงื้อมมือคนชั่วร้ายและภยันตรายทั้งหมดทั้งปวงด้วยเถิด” อธิษฐานจบ ภคินีก้มกราบสามครั้ง แล้วจัดแจงจะเข้านอน นาวินที่ดูอยู่ตลอดเดินมาจับบ่าเธอไว้
“คืนนี้คุณสวดมนต์ยาวเป็นพิเศษเลยนะ” นาวินเห็นภคินีร้องไห้ก็เช็ดน้ำตาให้ “ผมนึกว่าคุณเป็นคนใจแข็งมาตลอดนะคุณภัค”
“ฉันไม่เหมือนคุณหรอก ฉันเป็นห่วงลูก”
“เราแต่งงานกันมาตั้งนานคุณยังไม่เห็นหัวจิตหัวใจผมอีกเหรอ อย่าว่าแต่เรื่องลูกชลถูกจับเลย
แค่เห็นคุณร้องไห้เป็นห่วงลูก ผมก็จะแย่แล้ว ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นทั้งสามีเป็นพ่อที่ล้มเหลวอย่างนี้มาก่อนเลย”
“คุณไม่ได้ล้มเหลวหรอก ฉันผิดเองแหละ
ที่โทษคุณทุกเรื่อง ฉันขอโทษ นอนเถอะนะ” ภคินีหอมหน้าผากนาวินเบาๆ เขาฝืนยิ้มให้เดินกลับไปที่เตียง แต่อยู่ๆเธอร้องเอะอะกุมหน้าอกตัวเอง นาวินตกใจถามว่าเป็นอะไร
“ไม่รู้สิคุณ อยู่ๆฉันสังหรณ์ขึ้นมา ฉันรู้สึกว่ามันจะเกิดเรื่องไม่ดีมากๆขึ้นในคืนนี้ค่ะคุณ” ภคินีมองผู้เป็นสามีสีหน้าไม่สู้ดีนัก เขาได้แต่โอบกอดเธออย่างปลอบใจ...
ในเวลาต่อมา สมุนลากตัวชลดาที่ทั้งดิ้นรนขัดขืนทั้งด่ามายังห้องขังจนได้ เธอยังไม่ทันเห็น
ยอดรักเห็นแค่ผจญก็เล่นงานทันทีนี่คิดจะทำอะไรเธออีกไอ้คนขี้ขลาด
“คืนวิวาห์ของเราคงไม่สมบูรณ์ถ้าขาดเพื่อน เจ้าบ่าว คุณว่าไหม” ผจญเดินไปหยิบถังน้ำสาดใส่หน้ายอดรัก ชลดามองตามเห็นสภาพชายคนรักถูกซ้อมสะบักสะบอมก็ตกใจ
“ยอดรัก!!...แกทำอะไรเขา บอกฉันมานะ”
ยอดรักค่อยๆได้สติลืมตาขึ้น ทีแรกภาพของชลดาที่ร้องเรียกเขาเป็นเพียงภาพเบลอๆ เสียงเรียกของเธอก็ฟังเพี้ยนๆ เขาสะบัดหัวเพื่อเรียกสติ ชลดาดิ้นรนอย่างหนักจะไปหาเขาให้ได้ สมุนเริ่มจะเอาไม่อยู่
“นาย เอายังไงดี เจ้าสาวนายไม่ยอมอยู่เฉยๆอ่ะ”
ผจญเดินมาตบหน้าชลดาอย่างแรงปากแตกเลือดซิบ เธอหยุดดิ้นหยุดส่งเสียงร้อง มันจิกผมเธออย่างแรงจนเธอร้องด้วยความเจ็บปวด ยอดรักที่สติกลับมาไม่พอใจมากจะเข้าไปเอาเรื่องแต่ติดโซ่ที่ล่าม
“ไอ้ผจญ ฉันจะฆ่าแกได้ยินไหม ฉันจะฆ่าแก”
“ยอดรัก นี่มันเรื่องในครอบครัวของฉัน...ฉันแค่จะสั่งสอนภรรยาสุดที่รักของฉันให้รู้ว่าต่อหน้าสามีเขาไม่ควรจะปันใจให้ชายอื่น” ผจญปล่อยมือ
จากชลดาที่เจ็บจนเลิกพยศ “เห็นไหมยอดรัก ภรรยาฉันเขาเรียนรู้เร็ว” ผจญหัวเราะชอบใจ ยอดรักแค้นจัดเชิญผจญหัวเราะไปก่อนที่จะไม่ได้หัวเราะอีกต่อไป
“ตำรวจกำลังจะแห่กันมาจัดการกับคนเลวๆ อย่างแก ที่ฉันมาก็เพื่อจะบอกให้แกยอมแพ้ซะ แล้วปล่อยตัวชลซะ โทษหนักมันจะได้เป็นเบา”
“ที่รัก ช่วยบอกแฟนเก่าคุณหน่อยสิว่านี่ภาพใครเอ่ย” ผจญเปิดคลิปศพสารวัตรกรุ๊นด์กับริสา
ให้ชลดาดู เธอทั้งตกใจและเสียใจร้องไห้ออกมา ยอดรักพลอยใจคอไม่ดีไปด้วยถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้น
“พวกมัน...พวกมันฆ่าสารวัตรกรุ๊นด์กับคุณสาแล้ว”
“ไอ้ผจญ” ยอดรักดิ้นรนอย่างหนักจะไปเอาเรื่อง ผจญยิ่งชอบใจ
“ฟังฉันนะ ก่อนที่คืนนี้จะผ่านพ้นไป ศัตรูของฉันทุกคนจะต้องตาย ตำรวจสองคนนี้แค่รายแรกๆ และตอนนี้ แหม คนของฉันกำลังไปเยี่ยมคุณพ่อของหมอชลที่โรงพยาบาลแล้วล่ะ”
“แกจะฆ่าครูเหรอ” ยอดรักร้องด้วยความตกใจ
“อย่ายุ่งกับพ่อแม่ฉันนะ ยอดรัก...อย่าให้เขาทำนะ” ชลดาอ้อนวอนทั้งน้ำตา
ooooooo
ระหว่างที่มือสังหารซึ่งปลอมเป็นหมอ