หนึ่งด้าวฟ้าเดียว
ตอนที่ 12
ฝ่ายเจ้าจอมเพ็ญกลัวแต่จะไม่ได้เป็นแม่หยั่วเมือง พระยาพลเทพบอกว่าอย่ากังวลไปเลย อังวะเตรียมการมาครานี้นานนัก เรื่องจะถอยทัพง่ายๆเป็นไม่มี แม้จะเสียแม่ทัพไปก็ตามเถิด
“ฉันได้ยินท่านเจ้าคุณพูดเช่นนี้ก็ค่อยวางใจ กับเรื่องนี้ฉันลงทุนไปโขอยู่ หากถอยทัพกลับตอนนี้ก็เท่ากับเสียทั้งต้นทั้งดอก ขาดทุนหนักนัก” เจ้าจอมเพ็ญพูดอย่าง โล่งใจ จมื่นศรีสรรักษ์ยิ้มหยันพูดประชดว่า
“จะหาผู้ใดยินดีกับการสิ้นแผ่นดิน เสียบ้านเสียเมือง เท่ากับคุณพี่เจ้าจอมแลท่านเจ้าคุณเป็นไม่มีอีกแล้ว เป็นบุญของกระผมเหลือเกิน ที่ได้เห็นสิ่งที่หาดูยากเช่นนี้”
เจ้าจอมเพ็ญกับพระยาพลเทพมองหน้าจมื่นศรีสรรักษ์อย่างไม่พอใจ จมื่นลอยหน้าเดินลงจากเรือนไปอย่างไม่แยแส เจ้าจอมเพ็ญจึงกลับเรือนบอกพระยาพลเทพ ว่ามีกระไรก็ส่งข่าวกันบ้าง
เมื่อเจ้าจอมเพ็ญเดินตามจมื่นศรีสรรักษ์ไปแล้ว พระยาพลเทพ ขุนแผลงฤทธิ์และกล้ามองตามอย่างเยาะหยัน ขุนแผลงฤทธิ์ยิ้มร้ายเอ่ยแก่พระยาพลเทพว่า
“หากรู้ว่าผู้ที่ได้ประโยชน์มากที่สุดในเรื่องนี้คือท่านเจ้าคุณ นังหญิงโลภมากผู้นี้คงอกแตกตาย”
“ก็สมควรตายอยู่แล้ว” พระยาพลเทพเบ้ปากอย่างดูถูก “วันๆเพ้อฝันแต่จะเป็นแม่หยั่วเมือง ใครกันจะให้หญิงโง่แลโลภมากอย่างนี้ได้ขึ้นเป็นใหญ่ ผู้เดียวที่จะได้ขึ้นนั่งใต้เศวตฉัตรอโยธยาก็คือข้าผู้นี้เท่านั้น”
พระยาพลเทพกระหยิ่มยิ้มลำพองใจนัก
ooooooo
เจ้าจอมเพ็ญเร่งฝีเท้าจนทันจมื่นศรีสรรักษ์ พุ่งไปขวางหน้าน้องชาย ถามเสียงขุ่นว่า “กี่คราแล้วที่คุณพระนายกระทบกระแทกแดกดันพี่เช่นนี้ คิดเสียบ้างสิ ว่าพี่สบาย คุณพระนายก็สบายด้วย แล้วเหตุใดต้องคอยแข็งข้อกับพี่”
“สบาย...” จมื่นศรีสรรักษ์ยิ้มเยาะ “สิ้นแผ่นดิน สิ้นศักดิ์ศรี ต้องเป็นขี้ข้าคนต่างด้าวท้าวต่างเมืองน่ะหรือขอรับ กระผมคงวาสนาไม่ถึง เพราะยังไม่เห็นว่าจะสบายไปได้อย่างไร”
“หยุดต่อปากต่อคำพี่เสียทีเถิดคุณพระนาย พี่บอกแล้วว่าอดทนอีกไม่นานลูกพี่ก็จะกู้ทุกอย่างกลับคืนมา แต่ระหว่างนั้นอำนาจวาสนาทั้งมวลก็เป็นของเรา
ทั้งสองคนพี่น้อง พี่จะตั้งคุณพระนายขึ้นเป็นวังหน้าก็ยังได้ หรือคุณพระนายไม่อยากเป็น”
“วังหน้า” จมื่นศรีสรรักษ์หัวเราะเยาะ “วังหน้าที่ไม่มีแผ่นดินของตัวเองน่ะหรือขอรับ ก็คงไม่ต่างจากวังหน้าในละเม็งละครกระมัง เอาเถิดขอรับ กระผมจะรอหลานของกระผมลงมาจุติก็แล้วกัน พูดเช่นนี้คงเข้าหูคุณพี่ขึ้นบ้าง”
พูดแล้วจมื่นศรีสรรักษ์ขอตัวไปเรียกบ่าวไพร่มารับเจ้าจอมเพ็ญเพราะตัวเองก็อยากไปให้พ้นๆเหมือนกัน
ooooooo
