มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 3
“ขลังจริงๆ ขอจับหน่อยได้ไหมพี่”
“เขาว่าชะตาต้องกัน...ถึงจับได้”
จบคำภูผา ก้องก็ยกมือท่วมหัวแล้วค่อยๆใช้มือแตะเหล็กไหล พลันก็เกิดกระแสไฟลั่นเปรี๊ยะจนสมุนคู่ใจของเสือผาหดมือแทบไม่ทัน สีหน้าจ๋อยมาก “โอ๊ย...ฉันคงบุญไม่ถึง”
ooooooo
เพชรน้ำผึ้งเอาตัวรอดจากการเข้าหอได้ก็ตระเวนทั่วหมู่บ้านเพื่อสำรวจหาทางหนีทีไล่ กว่าจะกลับบ้านก็เย็นย่ำและทันได้ยินภูผาคุยกับก้องสมุนคู่ใจโดยบังเอิญ
“พี่จะกักตัวน้ำผึ้งไว้นานแค่ไหน”
“จนกว่าจะถึงภารกิจใหญ่”
“ฉันได้ยินพ่อเสือผันเร่งให้พี่แต่งงาน พวกผจง
มันคุยโวว่าถ้าพี่ยังยื้อเวลา พ่อเสือผันอนุญาตให้พี่ผจงและผู้ชายในหมู่บ้านรุมสกรัมเมียพี่”
“ข้าคงยื้อไม่ไหวแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”
เรื่องราวที่แอบได้ยินทำให้เพชรน้ำผึ้งร้อนรนมากตัดสินใจจะหนีกลางดึก หม่อมหลวงสาวใช้ความคุ้นเคยขโมยม้านิลกาฬของภูผาขี่ออกจากหมู่บ้านแต่ไปไม่ถึงไหนผจงก็ขี่ม้ามาขวาง!
ผจงหรือเสือผจงมองว่าที่เมียของภูผาด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนแสร้งทำดีเสนอตัวพาหนี เพชรน้ำผึ้งไม่ไว้ใจโพล่งถาม “แกจะพาฉันไปไหน”
“เอ็งอยากหนีไม่ใช่เหรอ รึว่าเอ็งรู้ทางออก”
“คนอย่างแกเนี่ยนะจะช่วยฉัน”
“เอ็งก็รู้ว่าข้าเกลียดไอ้ผา ถ้าข้าช่วยพาเอ็งหนีไปได้เท่ากับข้าลบหน้าไอ้ผา ตามมา!”
“ทำไมฉันต้องเชื่อแกด้วย แกอาจลวงฉันไป...”
“เอ็งมีแค่สองทางเลือก อยู่รอให้พวกไอ้ผาตามมาแล้วพ่อเสือผันลงโทษที่เอ็งคิดหนีจับเอ็งขึงพืดให้พวกผู้ชายรุมข่มขืน แต่ถ้าอยากกลับไปในสภาพสมบูรณ์ล่ะก็รีบตามมา!”
เพชรน้ำผึ้งคิดหนักก่อนตัดสินใจยอมตามไปแล้วค่อยหาทางหนีทีหลัง ผจงรู้ทันและเริ่มแผนการล่อลวงทันทีเมื่อมาถึงมุมลับตาของหมู่บ้าน
“ภูพยัคฆ์เปิดปิดด้วยอาคม ถ้าอยากหนีต้องรีบลงมาทำพิธี”
ผจงแกล้งทำเป็นลงจากม้าเตรียมทำพิธี
เพชรน้ำผึ้งไม่มีทางเลือกต้องยอมลงมาด้วย
“ฉันต้องทำยังไงบ้าง”
“ใช้พรหมจรรย์เป็นเครื่องสังเวย!”
“แกหมายความว่ายังไง”
“เอ็งต้องเป็นเมียข้า!”
ขาดคำก็รัดร่างบอบบางแน่น เพชรน้ำผึ้งสะบัดตัวออกควักมีดมาขู่ ผจงแสยะยิ้มร้าย ย่างสามขุมเข้าหากระชากตัวหม่อมหลวงสาวให้ล้มกับพื้นแล้วขึ้นคร่อมทันที
“ไม่อยากเป็นเมียไอ้ผาก็บอกพี่ พี่จะจัดให้สาแก่ใจ”
เพชรน้ำผึ้งเบิกตาโพลงตะโกนเรียกภูผา ผจงหัวเราะเยาะ
