มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 3
“พี่ผาเกรงใจพี่ผจง ลองพี่ผจงตาย พี่ผาก็รับข้าเป็นเมีย ไม่ว่าจะเกิดอะไรพี่ผาก็ตัดข้าไม่ขาด...ตัดบัวยังเหลือใย”
พิกุลส่ายหน้าให้ความเพ้อเจ้อของพี่สาว กระเช้าขัดใจมากแหวลั่น
“เอ็งอย่าหวังลมๆแล้งๆ...สองตาพี่ผาก็ไม่แลเอ็ง!”
“ก็คอยดูแล้วกัน อาลำเจียกรับคำข้าแล้วว่าจะช่วยให้ข้าสมหวังกับพี่ผา”
“อีน้องหน้าด้าน ข้าไม่มีทางยอม เอ็งต้องข้ามศพข้าไปก่อน!”
สองพี่น้องโต้ตอบกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ เพชรน้ำผึ้งที่แอบฟังอยู่นานทำหน้าเบ้เมื่อคิดถึงคนกลางอย่างภูผา
“บ้าไปแล้ว พี่น้องตบตีกันขนาดต้องข้ามศพกันเลย ไอ้กระทิงนั่นเป็นมิตร ชัยบัญชา หรือสมบัติ เมทะนี รึไง”
พลันหม่อมหลวงสาวก็ได้ความคิดเอาตัวรอดจากการแต่งงานกับภูผา!
“ดีเหมือนกัน พิกุล...ฉันจะช่วยเธอให้สมหวังเอง”
ooooooo
นอกจากช่วยสอนซักผ้าพิกุลยังสอนวิถีชาวบ้านอีกหลายอย่าง ทั้งหุงหาอาหารง่ายๆและวิธีรักษาเคล็ดเฉพาะตัวของภูผาในฐานะคนมีของ เพชรน้ำผึ้งทึ่งมาก ไม่คิดว่าการดูแลโจรป่าอย่างภูผาจะมีรายละเอียดมากมายขนาดนี้
กว่าอาหารฝีมือเพชรน้ำผึ้งจะมีรสชาติพอกินได้พิกุลก็ต้องสอนต้องบอกหลายรอบ หม่อมหลวงสาวประทับใจมากและไม่ลืมสัญญาจะถอดแหวนให้เมื่ออีกฝ่ายจะกลับแต่พิกุลกลับไม่ยอมรับ
“ของพวกนี้เป็นของนอกกาย อยู่ที่นี่ต้องการแค่ข้าวปลาอาหาร แล้วอีกอย่างมันไม่เหมาะกับนางโจรอย่างฉัน”
“ขอบใจมากนะ เธอเป็นแม่ศรีเรือน จิตใจดี
มีคุณธรรม ใครได้ไปเป็นเมียสบายไปทั้งชาติ”
เพชรน้ำผึ้งแกล้งเย้า อยากดูท่าทีอีกฝ่าย แล้วก็ไม่ผิดหวังพิกุลหน้าแดงเพราะเขินอาย หม่อมหลวงสาว เห็นดังนั้นก็เริ่มตะล่อมเข้าแผนตนทันที
“พิกุลมีคนรักรึยัง แอบมีใจให้ใครบ้างรึยัง”
พิกุลรู้สึกกระดากปากไม่กล้าบอกว่าคนที่แอบชอบคือภูผา เพชรน้ำผึ้งรู้ดีแกล้งพูด
“น่าเสียดาย...ถ้าพี่ผาไม่เอากระเช้าทำเมียฉันว่าเธอเป็นเมียที่ดีของพี่ผา”
เพชรน้ำผึ้งหยอดอีกรอบ พิกุลทำตัวไม่ถูก หลบตามีพิรุธจนหม่อมหลวงสาวได้ใจ
“เธอรักใครชอบใครบอกฉันได้นะ ฉันจะช่วย”
“อย่างเธอน่ะหรือจะช่วยฉัน เพิ่งมาอยู่ในชุมนี่ไม่กี่วันจะรู้อะไร”
พิกุลแหวกลบเกลื่อน เพชรน้ำผึ้งไม่ถือสาแถมแกล้งตอกอย่างรู้ทัน “รู้สิ...อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าที่เธอมาทำดีกับฉัน มาช่วยสอนการบ้านการเรือนฉันอยู่เนี่ยเพราะแม่ลำเจียก แม่ของพี่ผาส่งเธอมา
สอดแนมเรื่องฉัน”
“เธอรู้ได้ยังไง”
“ฉันรู้มากกว่าที่เธอคิด ถ้าเธอยอมเป็นมิตรกับฉัน วันที่พี่ผาต้องแต่งงาน เจ้าสาวในห้องหออาจเป็นเธอก็ได้นะ”
