มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 3
“ฉันก็แค่ออกไปดูลาดเลา พ่อก็รู้ว่าเราชิงตัวคู่หมั้นไอ้ผู้กองมา มันคงร้อนใจจะบุกชุมเราเมื่อใดก็ได้”
“ก็ให้มันมาสิวะ! ไอ้พวกตำรวจบุกเข้ามาติดกับดักในดงอาคมของข้า ข้าจะเป่ามันให้ดับทั้งกรมให้สิ้นซาก!”
เสือผันประกาศตัวสู้ตำรวจเต็มที่และหัวเสียยิ่งนักที่ไม่มีหลักฐานเอาผิดภูผา
“ในเมื่อผจงไม่มีหลักฐานเอาผิดเอ็งก็รอด”
ภูผาก้มหน้านิ่ง เสือผันเจ็บใจมากแต่ทำได้แค่คาดโทษ
“ไอ้ผา...ถึงเอ็งได้ชื่อว่าเป็นลูกข้าแต่ข้าคือเจ้าป่าแห่งภูพยัคฆ์ ข้ามีอำนาจเหนือเอ็ง เอ็งห้ามออกนอกชุมโดยข้าไม่อนุญาต ที่สำคัญเอ็งต้องเข้าพิธีกับนังคู่หมั้นไอ้เผ่าเทพให้เร็วที่สุด ข้าให้เวลาไม่เกินวันแรมนี้ถือเป็นคำขาด!”
ขณะที่เวลาของเพชรน้ำผึ้งเหลือน้อยลงทุกที เผ่าเทพก็ลงมือโต้กลับพวกเสือผันด้วยการเปิดตัวพลอยน้ำค้างที่สวมรอยเป็นเพชรน้ำผึ้งคู่หมั้นคนสวยของเขาจากพระนคร
พลอยน้ำค้างลำบากใจแต่ก็ยอมทำตามแผนเพราะอยากช่วยราชการ และภารกิจแรกของเธอก็คือควงเผ่าเทพไปเดินตลาดไพรวารี เผ่าเทพเห็นสีหน้าเธอก็เข้าใจความรู้สึก อธิบายเสียงอ่อน
“ผมจะพาคุณไปทานข้าวในตลาด ถือเป็นการเปิดตัวคุณไปด้วย”
“หมายความว่ายังไงคะ เปิดตัว”
“ให้ชาวบ้านเชื่อว่าคุณคือคู่หมั้นผม สยบข่าวลือที่ว่าไอ้พวกโจรลักพาตัวคู่หมั้นผมไป!”
ooooooo
เผ่าเทพเริ่มต้นภารกิจสยบข่าวลือที่ว่าพวกเสือผันลักพาตัวเพชรน้ำผึ้งคู่หมั้นสาวด้วยการควงพลอยน้ำค้างไปเดินทั่วตลาด พวกชาวบ้านต่างเฝ้ามองด้วยความชื่นชมเพราะทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมาก
ข่าวลือเรื่องคู่หมั้นสาวของเผ่าเทพผู้กองหนุ่มแห่งสถานีตำรวจไพรวารีเริ่มแพร่กระจาย ภูผาหรือเสือผายังไม่รู้เรื่องมัววุ่นวายกับว่าที่เมียที่อิดออดไม่ยอมเตรียมตัวแต่งงาน
“เลิกกระบิดกระบวนเสียที วันนี้พ่อเสือผันกำหนดวันแต่งงานแล้ว”
“ไม่นะพี่ผา ฉันขอล่ะ...ฉันไม่อยากแต่ง อย่าเลยนะพี่”
ภูผาสงสารแต่ต้องใจแข็งตามแผนเพื่อความปลอดภัยของอีกฝ่าย “จะช้าจะเร็วก็ต้องแต่ง โลกนี้ไม่มีความบังเอิญดังคำพระ เคยคิดไหมว่าอะไรดลใจให้เธอระหกระเหินขึ้นรถสองแถวคันนั้นมาพร้อมฉัน”
“พี่จะบอกว่าเป็นบุพเพงั้นสิ”
“เขาเรียกว่าบุญพาวาสนาส่ง”
“เวรกรรมล่ะไม่ว่า”
“ลองคิดดู...ไม่มีใครบังคับให้เธอขึ้นรถคันนั้นสักหน่อย”
เพชรน้ำผึ้งจนด้วยเหตุผลจะอิดออด พลันก็คิดได้อ้างส่งๆว่าตัวเองจะมีระดูไม่พร้อมเข้าหอ!
ภูผาหรือเสือผาไม่เชื่อข้ออ้างของว่าที่เมีย ตั้งท่าจะรวบหัวรวบหางเต็มที่ เพชรน้ำผึ้งกลัวและระแวงมากจนเก็บไปฝันร้าย เมื่อสะดุ้งตื่นก็แจ้นไปหาพิกุลแต่เช้า พิกุลเลยช่วยด้วยการทำให้เหตุผลของหม่อมหลวงสาวเป็นจริงด้วยการนำเลือดไก่สดๆ
